헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυαεστι

(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 19)

διὰ τί τὴν χρόαν ὁ πολύπουσ ἐξαλλάττει; πότερον, ὡσ Θεόφραστοσ ᾤετο, δειλόν ἐστι φύσει ζῷον ὅταν οὖν ταραχθῇ τρεπόμενον τῷ πνεύματι, συμμεταβάλλει τὸ χρῶμα καθάπερ ἄνθρωποσ· διὸ καὶ λέλεκται τοῦ μὲν γάρ τε κακοῦ τρέπεται χρώσ·

ἢ τοῦτο πρὸσ τὴν μεταβολὴν πιθανῶσ λέλεκται πρὸσ δὲ τὴν ἐξομοίωσιν οὐχ ἱκανῶσ; οὕτωσ, ὥστε τὴν χρόαν αἷσ ἂν πλησιάζῃ πέτραισ ὁμοιοῦν·

πρὸσ ὃ καὶ Πίνδαροσ ἐποίησε ποντίου θηρὸσ χρωτὶ μάλιστα νόον προσφέρων πάσαισ πολίεσσιν ὁμίλει καὶ Θέογνισ πουλύποδοσ νόον ἴσχε πολυχρόου, ὃσ ποτὶ πέτρῃ, τῇ προσομιλήσῃ, τοῖοσ·

ἰδεῖν ἐφάνη.

τοῦτο δὴ καὶ τοὺσ πανουργίᾳ καὶ δεινότητι ὑπερφέροντασ ἔχειν τὸ ἐπιτήδευμα λέγουσιν, ὡσ ὑπὲρ τοῦ λαθεῖν καὶ διαφυγεῖν τοὺσ πλησίον ἑαυτοὺσ ἀεὶ ἀπεικάζειν πολύποδι. νομίζουσι χρῆσθαι, ῥᾳδίωσ οὕτωσ ᾗ βούλεται μετενδυόμενον;

ἆρ’ οὖν τὴν μὲν ἀρχὴν αὐτὸσ ἐνδίδωσι τοῦ πάθουσ δείσασ, τὰ δὲ κύρια τῆσ αἰτίασ ἐν ἄλλοισ ἐστί;

σκόπει δή, κατ’ Ἐμπεδοκλέα γνοὺσ ὅτι πάντων εἰσὶν ἀπορροαὶ ὅσσ’ ἐγένοντο· οὐ γὰρ ζῴων μόνον οὐδὲ φυτῶν οὐδὲ γῆσ καὶ θαλάττησ, ἀλλὰ καὶ λίθων ἄπεισιν ἐνδελεχῶσ πολλὰ ῥεύματα καὶ χαλκοῦ καὶ σιδήρου·

καὶ γὰρ φθείρεται πάντα καὶ ὄδωδε τῷ ῥεῖν ἀεί τι καὶ φέρεσθαι συνεχῶσ· καὶ γὰρ ἕλξεισ ἢ ἐπιπηδήσεισ ποιοῦσι ταῖσ ἀπορροαῖσ, οἱ μὲν ἐμπλοκὰσ αὐτῶν οἱ δὲ πληγὰσ οἱ δ’ ὤσεισ τινὰσ καὶ περιελάσεισ ὑποτιθέμενοι. καὶ ψηχομένων ὑπὸ τῆσ θαλάττησ, ἀπιέναι μέρη καὶ θραύσματα πολλὰ καὶ λεπτὰ εἰκὸσ συνεχῶσ, ἃ τοῖσ χρώμασιν ἀλλήλων διαφέροντα τοῖσ μὲν ἄλλοισ οὐ προσίσχεται σώμασιν ἀλλὰ λανθάνει περιολισθάνοντα τῶν πυκνοτέρουσ ἐχόντων πόρουσ ἢ διεκθέοντα τῶν μανοτέρουσ.

ὁ δὲ πολύπουσ τήν τε σάρκα προσιδεῖν αὐτόθεν ἀνθρηνιώδησ καὶ πολύποροσ καὶ δεκτικὸσ ἀπορροῶν ἐστιν·

ὅταν δὲ δείσῃ, τῷ πνεύματι τρεπόμενοσ καὶ τρέπων οἱο͂ν ἔσφιγξε τὸ σῶμα καὶ συνήγαγεν, ὥστε προσδέχεσθαι καὶ στέγειν ἐπιπολῆσ τὰσ τῶν ἐγγὺσ ἀπορροάσ· τοῖσ ἐπιφερομένοισ μέρεσι μὴ σκεδαννυμένοισ ἀλλ’ ἀθροιζομένοισ καὶ προσμένουσι, σύγχρουν ἀπεργάζεται τὴν ἐπιφάνειαν τοῖσ ἐγγύτατ’ οὖσιν.

τεκμήριον δὲ τῆσ αἰτίασ μέγα τὸ μήτε τοῦτον πᾶσιν ἐξομοιοῦσθαι τοῖσ πλησίον μήτε τὸν χαμαιλέοντα τοῖσ λευκοῖσ χρώμασιν, ἀλλὰ μόνοισ ἑκάτερον, ὧν ταῖσ ἀπορροαῖσ πόρουσ συμμέτρουσ ἔχουσιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 19

(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 19)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION