Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 29

(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 29)

τίσ ἡ αἰτία, δι’ ἣν τὰ ψυχρὰ τῶν ὑδάτων οὐ θαυμάζομεν ἀλλὰ τὰ θερμά, καίτοι δῆλον ὅτι θερμότησ αἰτία τούτων ὡσ ψυχρότησ ἐκείνων; οὐ γὰρ, ὡσ ἔνιοι νομίζουσιν, ἡ μὲν θερμότησ δύναμίσ ἐστιν ἡ δὲ ψυχρότησ στέρησισ θερμότητοσ· ἐπεὶ πλειόνων αἴτιον ἐφαίνετο τὸ μὴ ὂν τοῦ ὄντοσ.

ἀλλ’ ἐοίκε τῷ σπανίῳ τὸ θαυμάσιον ἡ φύσισ νέμουσα πῶσ;

γίγνεται ζητεῖν τὸ μὴ πολλάκισ γιγνόμενον. ὁρᾷσ τὸν ὑψοῦ τόνδ’ ἄπειρον αἰθέρα καὶ γῆν πέριξ ἔχονθ’ ὑγραῖσ ἐν ἀγκάλαισ ὅσα μὲν ἔρχεται φέρων θεάματα νυκτόσ, ὅσον δὲ μεθ’ ἡμέραν κάλλοσ ἀναδείκνυσιν; πομφόλυγοσ δίκην νυκτὸσ κεκόσμηται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION