Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 20

(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 20)

διὰ τίν’ αἰτίαν τὸ τῶν ἀγρίων συῶν δάκρυον ἡδὺ τὸ δὲ τῶν ἐλάφων ἁλμυρόν ἐστι καὶ φαῦλον; αἰτία δὲ θερμότησ καὶ ψυχρότησ τούτων, καὶ ψυχρὸν μὲν ὁ ἔλαφοσ περίθερμον δὲ καὶ πυρῶδεσ ὁ σῦσ·

ὅθεν τὸ μὲν φεύγει τὸ δ’ ἀμύνεται τοὺσ ἐπιόντασ, ὅτε καὶ μάλιστα διὰ τὸν θυμὸν ἐκβάλλει τὸ δάκρυον πολλῆσ γὰρ ἐπὶ τὰ ὄμματα θερμότητοσ φερομένησ, ὡσ εἴρηται φρίξασ εὖ λοφιήν, πῦρ ὀφθαλμοῖσι δεδορκώσ· γλυκὺ γίγνεται τὸ ἀποτηκόμενον.

ὥσπερ γάλακτοσ ὀρρόν, τοῦ αἵματοσ ταραχθέντοσ, ἐκκρούεσθαι τὸ δάκρυον, ὡσ Ἐμπεδοκλῆσ.

τοῖσ φόβοισ ἑκατέρου τοιοῦτον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION