Plutarch, Quaestiones Convivales, book 5, Περὶ τοῦ ζωρότερον δὲ κέραιε.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Περὶ τοῦ ζωρότερον δὲ κέραιε.)

γελοῖοσ ἐδόκει τισὶ τῶν συνδειπνούντων ὁ Ἀχιλλεύσ, ἀκρατότερον ἐγχεῖν τὸν Πάτροκλον κελεύων, εἶτ’ αἰτίαν τοιαύτην ἐπιλέγων οἱ γὰρ φίλτατοι ἄνδρεσ ἐμῷ ὑπέασι μελάθρῳ. ἀπὸ τοῦ ζωτικοῦ καὶ τῆσ ζέσεωσ, ὃ δὴ καὶ λόγον ἔχειν, ἀνδρῶν ἑταίρων παρόντων, νέον ἐξ ὑπαρχῆσ κεράννυσθαι κρατῆρα·

ποιεῖν.

Σωσικλῆσ δ’’ ὁ ποιητὴσ, τοῦ Ἐμπεδοκλέουσ ἐπιμνησθεὶσ εἰρηκότοσ ἐν τῇ καθόλου μεταβολῇ γίγνεσθαι ζωρά τε τὰ πρὶν ἄκρητα, μᾶλλον ἔφη τὸ εὔκρατον ἢ τὸ ἄκρατον ὑπὸ τἀνδρὸσ ζωρὸν λέγεσθαι, καὶ μηδέν γε κωλύειν ἐπικελεύεσθαι τῷ Πατρόκλῳ τὸν Ἀχιλλέα παρασκευάζειν ᾖ εὔκρατον εἰσ πόσιν τὸν οἶνον· λέγεσθαι, τὸ δὲ ζα μέγεθοσ εἰωθέναι σημαίνειν·

ὅθεν τὸν πολυετῆ καὶ οἶνον ὑπὸ τοῦ Ἀχιλλέωσ ζωρὸν ὠνομάσθαι. τὸ θερμὸν ἔνιοι σημαίνεσθαι λέγουσι τῷ δὲ θερμοτέρῳ τὸ τάχιον·

ὥσπερ ἡμεῖσ ἐγκελευόμεθα πολλάκισ τοῖσ διακονοῦσι θερμότερον ἅπτεσθαι τῆσ διακονίασ. ἀλλὰ μειρακιώδη τὴν φιλοτιμίαν αὐτῶν ἀπέφαινον, δεδιότων ὁμολογεῖν ἀκρατότερον εἰρῆσθαι τὸ ζωρότερον, ὡσ ἐν ἀτόπῳ τινὶ τοῦ Ἀχιλλέωσ;

ἐσομένου καθάπερ ὁ Ἀμφιπολίτησ Ζωίλοσ ὑπελάμβανεν, ἀγνοῶν ὅτι πρῶτον μὲν ὁ Ἀχιλλεὺσ τὸν Φοίνικα καὶ τὸν Ὀδυσσέα πρεσβυτέρουσ ὄντασ εἰδὼσ οὐχ ὑδαρεῖ χαίροντασ ἀλλ’ ἀκρατοτέρῳ καθάπερ οἱ ἄλλοι γέροντεσ, ἐπιτεῖναι κελεύει τὴν κρᾶσιν.

ἀργοῦσι καὶ σχολάζουσι παρὰ τὸ εἰωθὸσ σώμασιν ἀνειμένη καὶ μαλακωτέρα κρᾶσισ ἁρμόζει.

καὶ γὰρ τοῖσ ἵπποισ ἐμβάλλει μετὰ τῶν ἄλλων χορτασμάτων τὸ σέλινον οὐκ ἀλόγωσ, ἀλλ’ ὅτι βλάπτονται μὲν οἱ σχολάζοντεσ ἀσυνήθωσ;

ἵπποι τοὺσ πόδασ· ἔστι δὲ τούτου μάλιστ’ ἰάμα τὸ σέλινον. ἄλλοισ γοῦν οὐκ ἂν εὑρ́οισ παραβαλλόμενον ἵπποισ ἐν Ἰλιάδι σέλινον ἤ τινα. τοιοῦτον χιλόν.

ἀλλ’ ἰατρὸσ ὢν ὁ Ἀχιλλεὺσ τῶν θ’ ἵππων πρὸσ τὸν καιρὸν οἰκείωσ ἐπεμέλετο καὶ τῷ σώματι τὴν ἐλαφροτάτην δίαιταν, ὡσ ὑγιεινοτάτην ἐν τῷ σχολάζειν, παρεσκεύαζεν· ἐν μάχῃ καὶ ἀγῶνι δι’ ἡμέρασ γεγενημένουσ οὐχ ὁμοίωσ ἀξιῶν διαιτᾶν τοῖσ ἀργοῦσιν ἐπιτεῖναι τὴν κρᾶσιν ἐκέλευσε.

καὶ μὴν οὐδὲ φύσει φαίνεται φίλοινοσ ἀλλ’ ἀπηνὴσ ὁ Ἀχιλλεύσ οὐ γάρ τι γλυκύθυμοσ ἀνὴρ ἦν οὐδ’ ἀγανόφρων, ἀλλὰ μάλ’ ἐμμεμαώσ·

"ἀύπνουσ νύκτασ ἰαῦσαι·

βραχὺσ δ’ ὕπνοσ οὐκ ἐξαρκεῖ τοῖσ χρωμένοισ ἀκράτῳ. προσείρηκεν, ὡσ μάλιστα τῶν νοσημάτων τὴν οἰνοφλυγίαν προβαλλόμενοσ. διὰ ταῦτα δὴ πάντα λόγον ·

αὐτὸν ἐννοῆσαι, τῶν ἀνδρῶν ἐπιφανέντων, μή ποτε ἡ συνήθησ κρᾶσισ αὐτῷ τοῦ οἴνου πρὸσ ἐκείνουσ ἀνειμένη καὶ ἀνάρμοστόσ ἐστιν.

상위

Quaestiones Convivales

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION