헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́ΜαρξυσΞ́05́

(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 5)

ταῦτα δ’ οἱ μὲν εἰσ μικρολογίαν ἐτίθεντο τοῦ ἀνδρόσ, οἱ δ’ ὡσ ἐπὶ διορθώσει καὶ σωφρονισμῷ τῶν ἄλλων ἐνδοτέρω συστέλλοντοσ ἑαυτὸν ἀπεδέχοντο. πλὴν τὸ τοῖσ οἰκέταισ ὡσ ὑποζυγίοισ ἀποχρησάμενον ἐπὶ γήρωσ ἐλαύνειν καὶ πιπράσκειν ἀτενοῦσ ἄγαν ἤθουσ ἔγωγε τίθεμαι, καὶ μηδὲν ἀνθρώπῳ πρὸσ ἄνθρωπον οἰομένου κοινώνημα τῆσ χρείασ πλέον ὑπάρχειν. καίτοι τὴν χρηστότητα τῆσ δικαιοσύνησ πλατύτερον τόπον ὁρῶμεν ἐπιλαμβάνουσαν νόμῳ μὲν γὰρ καὶ τῷ δικαίῳ πρὸσ ἀνθρώπουσ μόνον χρῆσθαι πεφύκαμεν, πρὸσ εὐεργεσίασ δὲ καὶ χάριτασ ἔστιν ὅτε καὶ μέχρι τῶν ἀλόγων ζῴων ὥσπερ ἐκ πηγῆσ πλουσίασ ἀπορρεῖ τῆσ ἡμερότητοσ.

καὶ γὰρ ἵππων ἀπειρηκότων ὑπὸ χρόνου τροφαὶ καὶ κυνῶν οὐ σκυλακεῖαι μόνον, ἀλλὰ καὶ γηροκομίαι τῷ χρηστῷ προσήκουσιν. ὁ δὲ τῶν Ἀθηναίων δῆμοσ οἰκοδομῶν τὸν Ἑκατόμπεδον, ὅσασ κατενόησεν ἡμιόνουσ μάλιστα τοῖσ πόνοισ ἐγκαρτερούσασ, ἀπέλυσεν ἐλευθέρασ νέμεσθαι καὶ ἀφέτουσ, ὧν μίαν φασὶ καταβαίνουσαν ἀφ’ ἑαυτῆσ πρὸσ τὰ ἔργα τοῖσ ἀνάγουσι τὰσ ἁμάξασ ὑποζυγίοισ εἰσ ἀκρόπολιν συμπαρατρέχειν καὶ προηγεῖσθαι καθάπερ ἐγκελευομένην καὶ συνεξορμῶσαν, ἣν καὶ τρέφεσθαι δημοσίᾳ μέχρι τελευτῆσ ἐψηφίσαντο.

τῶν δὲ Κίμωνοσ ἵππων, αἷσ Ὀλύμπια τρὶσ ἐνίκησε, καὶ ταφαὶ πλησίον εἰσὶ τῶν ἐκείνου μνημάτων, κύνασ δὲ συντρόφουσ γενομένουσ καὶ συνήθεισ ἄλλοι τε πολλοὶ καὶ Ξάνθιπποσ ὁ παλαιὸσ τὸν εἰσ Σαλαμῖνα τῇ τριήρει παρανηξάμενον, ὅτε τὴν πόλιν ὁ δῆμοσ ἐξέλειπεν, ἐπὶ τῆσ ἄκρασ ἐκήδευσεν, ἣν Κυνὸσ σῆμα μέχρι νῦν καλοῦσιν.

οὐ γὰρ ὡσ ὑποδήμασιν ἢ σκεύεσι τοῖσ ψυχὴν ἔχουσι χρηστέον, κοπέντα καὶ κατατριβέντα ταῖσ ὑπηρεσίαισ ἀπορριπτοῦντασ, ἀλλ’ εἰ διὰ μηδὲν ἄλλο, μελέτησ ἕνεκα τοῦ φιλανθρώπου προεθιστέον ἑαυτὸν ἐν τούτοισ πρᾷον εἶναι καὶ μείλιχον.

ἐγὼ μὲν οὖν οὐδὲ βοῦν ἂν ἐργάτην διὰ γῆρασ ἀποδοίμην, μή τί γε πρεσβύτερον ἄνθρωπον, ἐκ χώρασ συντρόφου καὶ διαίτησ συνήθουσ ὥσπερ ἐκ πατρίδοσ μεθιστάμενον ἀντὶ κερμάτων μικρῶν, ἄχρηστόν γε τοῖσ ὠνουμένοισ ὥσπερ τοῖσ πιπράσκουσι γενησόμενον. ὁ δὲ Κάτων ὥσπερ νεανιευόμενοσ ἐπὶ τούτοισ καὶ τὸν ἵππον, ᾧ παρὰ τὰσ στρατείασ ὑπατεύων ἐχρῆτο, φησὶν ἐν Ἰβηρίᾳ καταλιπεῖν, ἵνα μὴ τῇ πόλει τὸ ναῦλον αὐτοῦ λογίσηται.

ταῦτα μὲν οὖν εἴτε μεγαλοψυχίασ εἴτε μικρολογίασ θετέον, ἔξεστι τῷ πείθοντι χρῆσθαι λογισμῷ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Marcus Cato, chapter 5

(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION