Plutarch, Marcus Cato, chapter 4

(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 4)

τῷ δὲ Κάτωνι πολλὴ μὲν ἀπὸ τοῦ λόγου δύναμισ ηὔξητο, καὶ Ῥωμαῖον αὐτὸν οἱ πολλοὶ Δημοσθένην προσηγόρευον, ὁ δὲ βίοσ μᾶλλον ὀνομαστὸσ ἦν αὐτοῦ καὶ περιβόητοσ, ἡ μὲν γὰρ ἐν τῷ λέγειν δεινότησ προὔκειτο τοῖσ νέοισ ἀγώνισμα κοινὸν ἤδη καὶ περισπούδαστον, ὁ δὲ τὴν πάτριον αὐτουργίαν ὑπομένων καὶ δεῖπνον ἀφελὲσ καὶ ἄριστον ἄπυρον καὶ λιτὴν ἐσθῆτα καὶ δημοτικὴν ἀσπαζόμενοσ οἴκησιν καὶ τὸ μὴ δεῖσθαι τῶν περιττῶν μᾶλλον ἢ τὸ κεκτῆσθαι θαυμάζων σπάνιοσ ἦν, ἤδη τότε τῆσ πολιτείασ τὸ καθαρὸν ὑπὸ μεγέθουσ οὐ φυλαττούσησ, ἀλλὰ τῷ κρατεῖν πραγμάτων πολλῶν καὶ ἀνθρώπων πρὸσ πολλὰ μιγνυμένησ ἔθη καὶ βίων παραδείγματα παντοδαπῶν ὑποδεχομένησ. οὐ μόνον ἑώσ ἔτι νέοσ καὶ φιλότιμοσ ἦν, ἀλλὰ καὶ γέροντα καὶ πολιὸν ἤδη μεθ’ ὑπατείαν καὶ θρίαμβον, ὥσπερ ἀθλητὴν νικηφόρον, ἐγκαρτεροῦντα τῇ τάξει τῆσ ἀσκήσεωσ καὶ διομαλίζοντα μέχρι τῆσ τελευτῆσ.

ἐσθῆτα μὲν γὰρ οὐδέποτέ φησι φορέσαι πολυτελεστέραν ἑκατὸν δραχμῶν, πιεῖν δὲ καὶ στρατηγῶν καὶ ὑπατεύων τὸν αὐτὸν οἶνον τοῖσ ἐργάταισ, ὄψον δὲ παρασκευάζεσθαι πρὸσ τὸ δεῖπνον ἐξ ἀγορᾶσ ἀσσαρίων τριάκοντα, καὶ τοῦτο διὰ τὴν πόλιν, ὅπωσ ἰσχύοι τὸ σῶμα πρὸσ τὰσ στρατείασ. ἐπίβλημα δὲ τῶν ποικίλων Βαβυλώνιον ἐκ κληρονομίασ κτησάμενοσ εὐθὺσ ἀποδόσθαι, τῶν δὲ ἐπαύλεων αὐτοῦ μηδεμίαν εἶναι κεκονιαμένην, οὐδένα δὲ πώποτε πρίασθαι δοῦλον ὑπὲρ τὰσ χιλίασ δραχμὰσ καὶ πεντακοσίασ, ὡσ ἂν οὐ τρυφερῶν οὐδ’ ὡραίων, ἀλλ’ ἐργατικῶν καὶ στερεῶν, οἱο͂ν ἱπποκόμων καὶ βοηλατῶν, δεόμενοσ καὶ τούτουσ δὲ πρεσβυτέρουσ γενομένουσ ᾤετο δεῖν ἀποδίδοσθαι καὶ μὴ βόσκειν ἀχρήστουσ.

ὅλωσ δὲ μηδὲν εὐώνον εἶναι τῶν περιττῶν, ἀλλ’ οὗ τισ οὐ δεῖται, κἂν ἀσσαρίου πιπράσκηται, πολλοῦ νομίζειν· κτᾶσθαι δὲ τὰ σπειρόμενα καὶ νεμόμενα μᾶλλον ἢ τὰ ῥαινόμενα καὶ σαιρόμενα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION