Plutarch, De vitioso pudore, section 9

(플루타르코스, De vitioso pudore, section 9)

περὶ μὲν οὖν ἀσκήσεωσ ἱκανὰ καὶ ταῦτα· τῶν δὲ χρησίμων ἐπιλογισμῶν πρῶτόσ ἐστιν ὁ διδάσκων καὶ ὑπομιμνήσκων, ὅτι πᾶσι μὲν τοῖσ πάθεσιν ἀκολουθεῖ καὶ τοῖσ νοσήμασιν ἃ φεύγειν δι’ αὐτῶν δοκοῦμεν, ἀδοξίαι φιλοδοξίαισ καὶ λῦπαι φιληδονίαισ καὶ πόνοι μαλακίαισ καὶ φιλονικίαισ ἧτται καὶ καταδίκαι· τῇ δὲ δυσωπίᾳ συμβέβηκεν ἀτεχνῶσ φευγούσῃ καπνὸν ἀδοξίασ εἰσ πῦρ ἐμβάλλειν ἑαυτήν.

αἰσχυνόμενοι γὰρ ἀντιλέγειν τοῖσ ἀγνωμόνωσ δυσωποῦσιν ὕστερον δυσωποῦνται τοὺσ δικαίωσ ἐγκαλοῦντασ, καὶ δεδιότεσ μέμψιν ἐλαφρὰν πολλάκισ αἰσχύνην ὁμολογουμένην ὑπομένουσι. καὶ γὰρ αἰτοῦντοσ ἀργύριον φίλου δυσωπηθέντεσ ἀντειπεῖν οὐκ ἔχοντεσ, ἀσχημονοῦσι μετ’ ὀλίγον ἐξελεγχόμενοι καὶ βοηθήσειν ὁμολογήσαντεσ ἐνίοισ δίκην ἔχουσιν, εἶτα τοὺσ ἑτέρουσ διατραπέντεσ ἀποκρύπτονται καὶ δραπετεύουσι.

πολλοὺσ δὲ καὶ περὶ γάμου θυγατρὸσ ἢ ἀδελφῆσ εἰσ ὁμολογίαν ἀλυσιτελῆ κατακλείσασα δυσωπία ψεύδεσθαι πάλιν ἀναγκάζει μετατιθεμένουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION