Plutarch, De vitioso pudore, section 18

(플루타르코스, De vitioso pudore, section 18)

ἀλλ’ ἐοίκεν ἡ τῆσ ψυχῆσ ἀτονία σώματοσ κράσει καὶ πρὸσ ἀλέαν κακῶσ πεφυκυίᾳ καὶ πρὸσ κρύοσ· ἐπαινούμενοί τε γὰρ ὑπὸ τῶν δυσωπούντων παντάπασι θρύπτονται καὶ χαλῶνται, πρόσ τε τὰσ μέμψεισ καὶ ὑφοράσεισ τῶν ἀποτυγχανόντων ψοφοδεῶσ καὶ δειλῶσ ἔχουσι. δεῖ δ’ ἀντισχυρίζεσθαι πρὸσ·

ἀμφότερα, μήτε τοῖσ δεδιττομένοισ μήτε τοῖσ κολακεύουσιν ἐνδιδόντασ. "βουλεύεσθαι τὸν ἐπὶ· "μεγίστοισ λαμβάνοντα τὸ ἐπίφθονον· ἡμεῖσ δὲ τὸν μὲν φθόνον διαφεύγειν οὐ χαλεπὸν ἡγούμενοι, τὸ·

δὲ μέμψει μὴ περιπεσεῖν μηδὲ λυπηρόν τινι γενέσθαι τῶν χρωμένων ἀδύνατον παντάπασιν ὁρῶντεσ, ὀρθῶσ βουλευσόμεθα τὰσ τῶν ἀγνωμόνων ἀπεχθείασ ἐκδεχόμενοι μᾶλλον ἢ τὰσ τῶν δικαίωσ ἐγκαλούντων, ἐὰν ἐκείνοισ μὴ δικαίωσ ὑπουργῶμεν. γε τὸν παρὰ τῶν δυσωπούντων κίβδηλον ὄντα παντάπασι δεῖ φυλάττεσθαι, καὶ μὴ πάθοσ πάσχειν ὑῶδεσ, ὑπὸ κνησμοῦ καὶ γαργαλισμοῦ παρέχοντα χρῆσθαι ῥᾷστα τῷ δεομένῳ καὶ καταβάλλειν ἑαυτὸν ὑποκατακλινόμενον .

παραδιδόντεσ, ἀλλ’ αἴσχιον ἀνατρέπονται καὶ πίπτουσιν, οἱ μὲν ἔχθρασ καὶ κολάσεισ ἀνιέντεσ ἀνθρώποισ πονηροῖσ, ἵν’ ἐλεήμονεσ καὶ φιλάνθρωποι καὶ συμπαθεῖσ κληθῶσιν οἱ δὲ τοὐναντίον ἀπεχθείασ καὶ κατηγορίασ οὐκ ἀναγκαίασ οὐδ’ ἀκινδύνουσ ἀναδέξασθαι πεισθέντεσ ὑπὸ τῶν ἐπαινούντων ὡσ μόνουσ ἄνδρασ καὶ μόνουσ ἀκολακεύτουσ καὶ νὴ Δία στόματα καὶ φωνὰσ προσαγορευόντων.

διὸ καὶ Βίων ἀπείκαζε τοὺσ τοιούτουσ ἀμφορεῦσιν, ἀπὸ τῶν ὤτων ῥᾳδίωσ μεταφερομένοισ.

ὥσπερ Ἀλεξῖνον ἱστοροῦσι τὸν σοφιστὴν πολλὰ φαῦλα λέγειν ἐν τῷ περιπάτῳ περὶ Στίλπωνοσ τοῦ Μεγαρέωσ·

φάναι·

"βέλτιστοσ γὰρ ἀνδρῶν ἐστι καὶ γενναιότατοσ. "ἀεὶ ψέγω Ἀλεξῖνον·

"ὥστε κακόσ ἐστιν ἄνθρωποσ ἢ κακὸν ἐπαινῶν, ἢ ὑπὸ χρηστοῦ ψεγόμενοσ. οὕτωσ ἄτρεπτοσ ἦν καὶ ἀνάλωτοσ ὑπὸ τῶν τοιούτων καὶ κρατῶν ἐκείνησ τῆσ παραινέσεωσ, ἣν ὁ Ἀντισθένειοσ Ἡρακλῆσ παρῄνει, τοῖσ παισὶ διακελευόμενοσ μηδενὶ χάριν ἔχειν ἐπαινοῦντι αὐτούσ· τοῦτο δ’ ἦν οὐδὲν ἄλλο ἢ μὴ δυσωπεῖσθαι μηδ’ ἀντικολακεύειν τοὺσ ἐπαινοῦντασ. "κἀγώ σοι χάριν ἀποδίδωμι·

"ποιῶ γάρ σ’ ἀληθεύειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION