Plutarch, De vitioso pudore, section 8

(플루타르코스, De vitioso pudore, section 8)

ἐπεὶ δ’ οὐ χρημάτων μόνον ἡ δυσωπία κακὴ καὶ ἀγνώμων οἰκονόμοσ ἐστίν, ἀλλὰ καὶ περὶ τὰ μείζονα παραιρεῖται τὸ συμφέρον τοῦ λογισμοῦ· ἀντὶ τῶν χρηστῶν τοὺσ παρακαλοῦντασ αἱρούμεθα, καὶ δίκην ἔχοντεσ πολλάκισ οὐκ ἐῶμεν εἰπεῖν τὸν ὠφέλιμον καὶ ἀγοραῖον, ἀλλ’ οἰκείου τινὸσ ἢ συγγενοῦσ υἱῷ χαριζόμενοι παρεδώκαμεν ἐμπανηγυρίσαι·

τέλοσ δὲ πολλοὺσ ἔστιν ἰδεῖν καὶ τῶν φιλοσοφεῖν λεγομένων, Ἐπικουρείουσ καὶ Στωικοὺσ ὄντασ, οὐχ ἑλομένουσ οὐδὲ κρίναντασ ἀλλὰ προσθεμένουσ δυσωποῦσιν οἰκείοισ καὶ φίλοισ·

φέρε δὴ καὶ πρὸσ ταῦτα πόρρωθεν ἐν τοῖσ ἐπιτυχοῦσι καὶ μικροῖσ γυμνάζωμεν ἑαυτούσ, ἐθίζοντεσ μήτε κουρεῖ μήτε γναφεῖ κατὰ δυσωπίαν χρῆσθαι μηδὲ καταλύειν·

πανδοκείῳ, βελτίονοσ παρόντοσ, ὅτι πολλάκισ ὁ πανδοκεὺσ ἠσπάσαθ’ ἡμᾶσ·

ἀλλ’ ἔθουσ ἕνεκα, κἂν ᾖ παρὰ μικρόν, αἱρεῖσθαι τὸ βέλτιον·

ὥσπερ οἱ Πυθαγορικοὶ παρεφύλαττον ἀεὶ μηδέποτε τῷ δεξιῷ μηρῷ τὸν εὐώνυμον ἐπιτιθέναι, μηδὲ τὸν ἄρτιον ἀντὶ τοῦ περιττοῦ λαβεῖν, τῶν ἄλλων ἐπ’ ἴσησ ἐχόντων. ἐθιστέον δέ, καὶ θυσίαν ποιούμενον ἢ γάμον ἤ τινα ἄλλην τοιαύτην ὑποδοχὴν μὴ τὸν ἀσπασάμενον καλεῖν ἢ προσδραμόντα μᾶλλον ἢ τὸν εὔνουν καὶ χρηστόν·

ἔσται, μᾶλλον δ’ ὅλωσ ἀνεπιχείρητοσ ἐν τοῖσ μείζοσι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION