Plutarch, De vitioso pudore, section 6

(플루타르코스, De vitioso pudore, section 6)

καὶ μὴν οὐδ’ ἡ πρὸσ τοὺσ ἐπαίνουσ τοῦ ἀδυσωπήτου μελέτη καὶ ἄσκησισ ἐν μικροῖσ καὶ ἐλαφροῖσ ἄχρηστόσ ἐστιν. οἱο͂ν ἐν συμποσίῳ φίλου κιθαρῳδὸσ ᾄδει κακῶσ ἢ πολλοῦ κωμῳδὸσ ἐωνημένοσ ἐπιτρίβει Μένανδρον, οἱ δὲ πολλοὶ κροτοῦσι καὶ θαυμάζουσιν· ·

οὐδὲν οἶμαι χαλεπὸν οὐδὲ δύσκολον ἀκούειν σιωπῇ καὶ μὴ παρὰ τὸ φαινόμενον ἀνελευθέρωσ ἐπαινεῖν. ἐὰν γὰρ ἐν τούτοισ μὴ κρατῇσ σαυτοῦ, τί ποιήσεισ φίλου ποίημα φαῦλον ἀναγιγνώσκοντοσ ἢ λόγον ἐπιδεικνυμένου γεγραμμένον ἀβελτέρωσ καὶ γελοίωσ; ἐπαινέσεισ δηλονότι καὶ συνεπιθορυβήσεισ τοῖσ κολακεύουσι.

πῶσ οὖν ἐν πράγμασιν ἁμαρτάνοντοσ ἐπιλήψῃ; πῶσ δὲ περὶ ἀρχὴν ἢ γάμον ἢ πολιτείαν ἀγνωμονοῦντα νουθετήσεισ; "μέχρι τοῦ βωμοῦ φίλοσ εἰμί·

λίαν γὰρ ἐγγὺσ ἦλθεν. "ὄμοσον ὑπὲρ ἐμοῦ καὶ τὰ ψευδῆ μαρτύρησον καὶ ἀπόφηναι παρὰ τὸ δίκαιον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION