Plutarch, De vitioso pudore, section 3 4:

ἄνωθεν ἐπισκιάζειν, ἵνα κρίνῃ δικαίωσ ἡ δέ γε δυσωπία τοῖσ ἀτόνοισ καὶ ἀνάνδροισ ἐπικειμένη καὶ πρὸσ μηδὲν ἀνανεῦσαι μηδ’ ἀντειπεῖν ἰσχύουσα, καὶ δικάζοντασ ἀποτρέπει τοῦ δικαίου καὶ συμβουλεύοντασ ἐπιστομίζει καὶ λέγειν πολλὰ καὶ πράττειν ἀναγκάζει τῶν ἀβουλήτων ὁ δ’ ἀγνωμονέστατοσ ἀεὶ τοῦ τοιούτου δεσπότησ ἐστὶ καὶ κρατεῖ, τῷ μὴ αἰδεῖσθαι τὸ αἰδούμενον ἐκβιαζόμενοσ.