Plutarch, De garrulitate, section 3

τοῦ λογισμοῦ μὴ ὑπακούῃ μηδ ἀνειλῆται, δήγμασιν αὐτῆς κατέχωμεν τὴν ἀκρασίαν αἱμάττοντες.? ὁ Εὐριπίδης φησίν.

οἰόμενοι τοῖς κεκτημένοις εἶναι, στόμασι δ ἀκλείστοις καὶ ἀθύροις ὥσπερ τὸ τοῦ Πόντου διὰ παντὸς ἔξω ῥέουσι χρώμενοι , πάντων ἀτιμότατον ἡγεῖσθαι τὸν λόγον ἐοίκασιν.

ὅθεν οὐδὲ πίστιν ἔχουσιν ἧς πᾶς λόγος ἐφίεται:

τὸ γὰρ οἰκεῖον αὐτοῦ τέλος τοῦτ ἐστί, πίστιν ἐνεργάσασθαι τοῖς ἀκούουσιν ἀπιστοῦνται δ οἱ λάλοι, κἂν ἀληθεύωσιν. ὥσπερ γὰρ ὁ πυρὸς εἰς ἀγγεῖον κατακλεισθεὶς.

πολὺ ποιεῖ τοῦ ψεύδους ἐπίμετρον, ᾧ διαφθείρει τὴν πίστιν.?