Plutarch, De garrulitate, section 12

(플루타르코스, De garrulitate, section 12)

"τίνοσ σοι μεταδῶ τῶν ἐμῶν; τῇ δ’ ἀδολεσχίᾳ καὶ ἡ περιεργία κακὸν οὐκ ἔλαττον πρόσεστι πολλὰ γὰρ ἀκούειν θέλουσιν, ἵνα πολλὰ λέγειν ἔχωσι· εἶθ’ ὥσπερ οἱ παῖδεσ τὸν κρύσταλλον οὔτε κατέχειν οὔτ’ ἀφιέναι θέλουσι·

μᾶλλον δ’ ὥσπερ ἑρπετὰ τοὺσ ἀπορρήτουσ λόγουσ ἐγκολπισάμενοι καὶ συλλαβόντεσ οὐ συγκρατοῦσιν ἀλλὰ διαβιβρώσκονται ὑπ’ αὐτῶν.

τὰσ μὲν γὰρ βελόνασ φασὶ ῥήγνυσθαι τικτούσασ καὶ τὰσ ἐχίδνασ, οἱ δ’ ἀπόρρητοι λόγοι τοὺσ μὴ στέγοντασ ἐκπίπτοντεσ ἀπολλύουσι καὶ διαφθείρουσι. Σέλευκοσ ὁ Καλλίνικοσ ἐν τῇ πρὸσ Γαλάτασ μάχῃ πᾶν ἀποβαλὼν τὸ στράτευμα καὶ τὴν δύναμιν, αὐτὸσ περισπάσασ τὸ διάδημα καὶ φυγὼν ἵππῳ μετὰ τριῶν ἢ τεττάρων ἀνοδίαισ καὶ πλάναισ πολὺν δρόμον, ἤδη δι’ ἔνδειαν ἀπαγορεύων ἐπαυλίῳ τινὶ προσῆλθε, καὶ τὸν δεσπότην αὐτὸν εὑρὼν κατὰ τύχην ἄρτον καὶ ὕδωρ ᾔτησεν.

ὁ δὲ καὶ ταῦτα·

καὶ τῶν ἄλλων ὅσα παρῆν ἐν τῷ ἀγρῷ δαψιλῶσ ἐπιδιδοὺσ καὶ φιλοφρονούμενοσ ἐγνώρισε τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέωσ, καὶ περιχαρὴσ γενόμενοσ τῇ συντυχίᾳ τῆσ χρείασ οὐ κατέσχεν οὐδὲ συνεψεύσατο βουλομένῳ λανθάνειν, ἀλλ’ ἄχρι τῆσ ὁδοῦ προπέμψασ. "ὦ βασιλεῦ Σέλευκε.

κἀκεῖνοσ ἐκτείνασ τὴν δεξιὰν αὐτῷ καὶ προσελκόμενοσ; ὡσ φιλήσων, ἔνευσεν ἑνὶ τῶν μετ’ αὐτοῦ ξίφει τὸν τράχηλον ἀποκόψαι τοῦ ἀνθρώπου· φθεγγομένου δ’ ἄρα τοῦ γε κάρη κονίῃσιν ἐμίχθη.

εἰ·

δ’ ἐσίγησε τότε καρτερήσασ ὀλίγον χρόνον, εὐτυχήσαντοσ ὕστερον τοῦ βασιλέωσ καὶ μεγάλου γενομένου μείζονασ ἂν οἶμαι χάριτασ ἐκομίσατο ἀντὶ τῆσ σιωπῆσ ἢ τῆσ φιλοξενίασ. οὗτοσ μὲν οὖν ἁμωσγέπωσ ἔσχε πρόφασιν τῆσ ἀκρασίασ τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν φιλοφροσύνην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION