헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεγαρρυ

(플루타르코스, De garrulitate, section 14)

καίτοι γ’ ὥσπερ οἱ τὰ πικρὰ καὶ τὰ δυσώδη φάρμακα πιόντεσ δυσχεραίνουσι καὶ τὰσ κύλικασ, οὕτωσ οἱ τὰ κακὰ προσαγγέλλοντεσ ὑπὸ τῶν ἀκουόντων δυσχεραίνονται καὶ μισοῦνται. ὁ Σοφοκλῆσ διηπόρηκεν, λυποῦσι δ’ οὖν ὥσπερ οἱ δρῶντεσ καὶ οἱ λέγοντεσ, ἀλλ’ ὅμωσ οὐκ ἔστι γλώσσησ ῥεούσησ ἐπίσχεσισ οὐδὲ κολασμόσ.

ἐν Λακεδαίμονι τῆσ Χαλκιοίκου τὸ ἱερὸν ὤφθη σεσυλημένον, καὶ κειμένη ἔνδον κενὴ λάγυνοσ. "εἰ βούλεσθ’ εἶπεν ἐγὼ φράσω ὑμῖν ὁ μοι παρίσταται περὶ τῆσ λαγύνου·

"ἱεροσύλουσ ἐπὶ τηλικοῦτον ἐλθεῖν κίνδυνον, κώνειον ἐμπιόντασ καὶ κομίζοντασ οἶνον·

"ἵν’ εἰ μὲν αὐτοῖσ λαθεῖν ἐγγένοιτο, τῷ ἀκράτῳ ποθέντι σβέσαντεσ καὶ διαλύσαντεσ τὸ φάρμακον ἀπέλθοιεν ἀσφαλῶσ εἰ δ’ ἁλίσκοιντο, πρὸ τῶν βασάνων ὑπὸ τοῦ φαρμάκου ῥᾳδίωσ καὶ ἀνωδύνωσ ἀποθάνοιεν. ταῦτ’ εἰπόντοσ αὐτοῦ, τὸ πρᾶγμα πλοκὴν ἔχον καὶ περινόησιν τοσαύτην οὐχ ὑπονοοῦντοσ ἀλλ’ εἰδότοσ ἐφαίνετο.

"τίσ εἶ;

"τίσ σ’ οἶδε; "ἐπίστασαι ταῦτα; καὶ τὸ πέρασ ἐλεγχόμενοσ οὕτωσ ὡμολόγησεν εἷσ εἶναι τῶν ἱεροσύλων. οἱ δ’ Ἴβυκον ἀποκτείναντεσ οὐχ οὕτωσ ἑάλωσαν ἐν θεάτρῳ καθήμενοι, καὶ γεράνων παραφανεισῶν πρὸσ ἀλλήλουσ;

ἅμα γέλωτι ψιθυρίζοντεσ, ὡσ αἱ Ἰβύκου ἔκδικοι πάρεισιν; ἀκούσαντεσ γὰρ οἱ καθεζόμενοι πλησίον, ἤδη πολὺν χρόνον τοῦ Ἰβύκου ὄντοσ ἀφανοῦσ καὶ ζητουμένου, ἐπελάβοντο τῆσ φωνῆσ καὶ προσήγγειλαν τοῖσ ἄρχουσιν. γλωσσαλγίασ ὥσπερ ἐρινύοσ ἢ Ποινῆσ βιασθέντεσ ἐξαγορεῦσαι τὸν φόνον.

ὡσ γὰρ ἐν τῷ σώματι πρὸσ τὰ πεπονθότα μέρη καὶ ἀλγοῦντα γίγνεται φορὰ καὶ ὁλκὴ τῶν πλησίον, οὕτωσ ἡ γλῶττα τῶν ἀδολέσχων ἀεὶ φλεγμονὴν ἔχουσα καὶ σφυγμὸν ἕλκει τι καὶ συνάγει τῶν ἀπορρήτων καὶ κεκρυμμένων ἐφ’ ἑαυτήν.

διὸ δεῖ πεφράχθαι, καὶ τὸν λογισμὸν ὡσ πρόβολον ἐμποδὼν ἀεὶ τῇ γλώττῃ κείμενον ἐπέχειν τὸ ῥεῦμα καὶ τὸν ὄλισθον αὐτῆσ, ἵνα μὴ τῶν χηνῶν ἀφρονέστεροι εἶναι δοκῶμεν, οὕσ φασιν, ὅταν ὑπερβάλλωσιν.

ἐκ Κιλικίασ τὸν Ταῦρον ἀετῶν ὄντα μεστόν, εἰσ τὸ στόμα λαμβάνειν εὐμεγέθη λίθον ὥσπερ κλεῖθρον ἢ χαλινὸν ἐμβάλλοντασ τῇ φωνῇ, καὶ νυκτὸσ οὕτωσ ὑπερφέρεσθαι λανθάνοντασ εἰ τοίνυν ἔροιτό τισ τὸν κάκιστον ὅστισ ἐστὶ καὶ τὸν ἐξωλέστατον,’ οὐδεὶσ ἂν ἄλλον εἴποι τὸν προδότην παρελθών.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De garrulitate, section 14

(플루타르코스, De garrulitate, section 14)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION