헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεγαρρυ

(플루타르코스, De garrulitate, section 17)

δευτέρῳ δὲ χρηστέον ἐπιλογισμῷ τῷ τῶν ἐναντίων, ἀκούοντασ ἀεὶ καὶ μεμνημένουσ καὶ πρόχειρ’ ἔχοντασ τὰ τῆσ ἐχεμυθίασ ἐγκώμια, καὶ τὸ σεμνὸν καὶ τὸ ἅγιον καὶ τὸ μυστηριῶδεσ τῆσ σιωπῆσ, καὶ ὅτι θαυμάζονται μᾶλλον καὶ ἀγαπῶνται καὶ σοφώτεροι δοκοῦσι τῶν ἐξηνίων τούτων καὶ φερομένων οἱ στρογγύλοι καὶ βραχυλόγοι, καὶ ὧν πολὺσ νοῦσ ἐν ὀλίγῃ λέξει συνέσταλται. καὶ γὰρ Πλάτων τοὺσ τοιούτουσ ἐπαινεῖ, δεινοῖσ ἀκοντισταῖσ ἐοικέναι λέγων, οὖλα καὶ πυκνὰ καὶ συνεστραμμένα φθεγγομένουσ.

καὶ ὁ Λυκοῦργοσ εἰσ ταύτην τὴν δεινότητα τοὺσ πολίτασ εὐθὺσ ἐκ παίδων τῇ σιωπῇ πιέζων συνῆγε καὶ κατεπύκνου.

καθάπερ γὰρ οἱ Κελτίβηρεσ ἐκ τοῦ σιδήρου τὸ στόμωμα ποιοῦσιν, ὅταν· κατορύξαντεσ εἰσ τὴν γῆν τὸ πολὺ καὶ γεῶδεσ ἀποκαθήρωσιν, οὕτωσ ὁ Λακωνικὸσ λόγοσ οὐκ ἔχει φλοιόν, ἀλλ’ εἰσ αὐτὸ τὸ δραστήριον ἀφαιρέσει τοῦ περιττοῦ διωκόμενοσ στομοῦται·

τὰσ ἀπαντήσεισ ἐκ τῆσ πολλῆσ περιγίγνεται σιωπῆσ.

"αἴκα.

θαυμάζονται δὲ καὶ τῶν παλαιῶν οἱ βραχυλόγοι. θαυμάσαντεσ τῆσ λέξεωσ τὸ εὐόγκον καὶ τὸ λιτόν, ἐν βραχεῖ σφυρήλατον νοῦν περιεχούσησ.

αὐτὸσ δ’ ὁ θεὸσ οὐ φιλοσύντομόσ ἐστι καὶ βραχυλόγοσ ἐν τοῖσ χρησμοῖσ, καὶ Λοξίασ καλεῖται διὰ τὸ φεύγειν τὴν ἀδολεσχίαν μᾶλλον ἢ τὴν ἀσάφειαν;

οἱ δὲ συμβολικῶσ ἄνευ φωνῆσ ἃ δεῖ φράζοντεσ οὐκ ἐπαινοῦνται καὶ θαυμάζονται διαφερόντωσ; ὡσ Ἡράκλειτοσ, ἀξιούντων αὐτὸν τῶν πολιτῶν γνώμην τιν’ εἰπεῖν περὶ ὁμονοίασ, ἀναβὰσ ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ λαβὼν ψυχροῦ κύλικα καὶ τῶν ἀλφίτων ἐπιπάσασ καὶ τῷ γλήχωνι κινήσασ, ἐκπιὼν ἀπῆλθεν ἐπιδειξάμενοσ αὐτοῖσ, ὅτι τὸ τοῖσ τυχοῦσιν ἀρκεῖσθαι καὶ μὴ δεῖσθαι τῶν πολυτελῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ ὁμονοίᾳ διατηρεῖ τὰσ πόλεισ.

Σκιλοῦροσ δὲ καταλιπὼν ὀγδοήκοντα παῖδασ , ὁ Σκυθῶν βασιλεύσ, ᾔτησε δέσμην δορατίων, ὅτ’ ἀπέθνῃσκε, καὶ λαβόντασ ἐκέλευσε καταθραῦσαι καὶ κατεάξαι συνδεδεμένην καὶ ἀθρόαν ὡσ δ’ ἀπεῖπον, αὐτὸσ ἓν καθ’ ἓν ἕλκων πάντα ῥᾳδίωσ διέκλασε· τὴν ὁμόνοιαν ἰσχυρὸν ἀποφαίνων καὶ δυσκαθαίρετον, ἀσθενὲσ δὲ τὴν διάλυσιν καὶ οὐ μόνιμον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De garrulitate, section 17

(플루타르코스, De garrulitate, section 17)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION