Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12 11:

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12 11:)

ἐν τούτῳ δέ τισ δραμὼν ἐκ μυλῶνοσ ὑπέρῳ κατὰ τοῦ αὐχένοσ ὄπισθεν πληγὴν κατήνεγκεν, ἣ συνέχεε τὴν αἴσθησιν αὐτοῦ σκοτωθέντοσ· ἡ δ’ Ἀρετὴ παρῆν θάρσοσ μὲν αὐτῷ, ῥώμην δὲ καὶ σπουδὴν τοῖσ περὶ αὐτὸν ἐμποιοῦσα. Λιμναῖοι γὰρ καὶ Πτολεμαῖοι καὶ Λεοννάτοι καὶ ὅσοι τὸ τεῖχοσ ὑπερκαταβάντεσ ἢ ῥήξαντεσ ἔστησαν πρὸ αὐτοῦ τεῖχοσ ἀρετῆσ ἦσαν, εὐνοίᾳ καὶ φιλίᾳ τοῦ βασιλέωσ τὰ σώματα κατὰ πρόσωπον καὶ τὰσ ψυχὰσ προβαλλόμενοι. οὐ γὰρ διὰ Τύχην ἀγαθῶν βασιλέων ἑταῖροι προαποθνήσκουσιν ἑκουσίωσ καὶ προκινδυνεύουσιν, ἀλλ’ ἔρωτι τῆσ Ἀρετῆσ ὥσπερ ὑπὸ φίλτρων μέλιτται τῷ ἄρχοντι προσέχονται καὶ προσπεφύκασι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION