Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 11 2:

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 11 2:)

τοῦτον ἐκ παιδὸσ ἔμφυτον ἔχων ἔρωτα, συντρεφόμενον καὶ συναυξανόμενον, ὡσ ἀφίκοντο πρέσβεισ παρὰ τοῦ Περσῶν βασιλέωσ πρὸσ Φίλιππον, ὁ δ’ οὐκ ἔνδημοσ ἦν, φιλοφρονούμενοσ καὶ ξενίζων αὐτοὺσ Ἀλέξανδροσ οὐδὲν ἠρώτα παιδικόν, οἱο͂ν οἱ ἄλλοι, περὶ τῆσ χρυσῆσ ἀναδενδράδοσ ἢ τῶν κρεμαστῶν κήπων ἢ πῶσ ὁ βασιλεὺσ κεκόσμηται, ἀλλ’ ὅλοσ ἐν τοῖσ κυριωτάτοισ ἦν τῆσ ἡγεμονίασ, διαπυνθανόμενοσ πόση δύναμισ ἡ Περσῶν, ποῦ τεταγμένοσ βασιλεὺσ ἐν ταῖσ μάχαισ διαγωνίζεται καθάπερ Ὀδυσσεὺσ ἐκεῖνοσ, ποῦ δέ οἱ ἔντεα κεῖται ἀρήια, ποῦ δέ οἱ ἵπποι; , τίνεσ ὁδοὶ βραχύταται τοῖσ ἄνω πορευομένοισ ἀπὸ θαλάττησ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION