Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 7 1:

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 7 1:)

οὕτω νικῶσιν ἀρετῇ. πρόσγραψον, εἰ βούλει, τῇ Τύχῃ τὰ Ἄρβηλα καὶ τὴν Κιλικίαν, καὶ τἄλλα, ἃ γέγονε βίασ ἔργα καὶ πολέμου Τύχη τὴν Τύρον ἔσεισεν αὐτῷ, καὶ Τύχη τὴν Αἴγυπτον ἀνέῳξε· διὰ Τύχην Ἁλικαρνασσὸσ ἔπεσε καὶ Μίλητοσ ἑάλω καὶ Μαζαῖοσ Εὐφράτην ἔρημον ἀπέλιπε καὶ νεκρῶν τὸ Βαβυλώνιον ἐπλήσθη πεδίον· ἀλλ’ οὔτι γε σώφρων ἀπὸ Τύχησ οὔτ’ ἐγκρατὴσ διὰ Τύχην, οὔτ’ ἀνάλωτον ὑφ’ ἡδονῆσ ἡ Τύχη καὶ ἄτρωτον ἐπιθυμίαισ κατακλείσασα τὴν ψυχὴν ἐφρούρει. καὶ μὴν ταῦτα ἦν, οἷσ αὐτὸν ἐτρέψατο Δαρεῖον· τἄλλα δ’ ὅπλων ἦσαν ἧτται καὶ ἵππων καὶ μάχαι καὶ φόνοι καὶ φυγαὶ ἀνδρῶν. τὴν δὲ μεγάλην καὶ ἀναντίρρητον ἧτταν ἡττήθη Δαρεῖοσ καὶ ἐνέκλινεν ἀρετῇ καὶ μεγαλοφροσύνῃ καὶ ἀνδρείᾳ καὶ δικαιοσύνῃ, θαυμάσασ τὸ ἐν ἡδονῇ καὶ πόνοισ καὶ χάρισιν ἀνίκητον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION