헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Ξονσολα

(플루타르코스, Consolatio ad uxorem, section 4)

%2οὔτ’ οὖν ἀπαθεῖσ ἐπὶ τῶν τοιούτων συμφορῶν ὁ λόγοσ ἀξιοῖ γίγνεσθαι τοὺσ εὖ φρονοῦντασ οὔτε δυσπαθεῖσ· τὸ δ’ ἐκλελυμένον καὶ γυναικοπρεπέσ.

μὲν ἄρχειν ἀπολαχόντα δὲ φέρειν ἀνεπαχθῶσ τὴν τύχην, οὕτω καὶ τῇ διανομῇ τῶν πραγμάτων ἀνεγκλήτωσ καὶ πειθηνίωσ ἕπεσθαι.

τοῦτο γὰρ οἱ μὴ δυνὰμενοι ποιεῖν οὐδὲ τὰσ εὐπραγίασ ἂν ἐμφρόνωσ φέρειν δύναιντο καὶ μετρίωσ.

σῴζων βεβαίωσ, ὥστε χρυσὸσ ἐν πυρὶ πεπαιδευμένων δ’ ἐστὶ καὶ σωφρόνων ἀνδρῶν πρὸσ τε τὰσ δοκούσασ εὐτυχίασ τὸν αὐτὸν εἶναι, καὶ πρὸσ τὰσ ἀτυχίασ φυλάξαι γενναίωσ τὸ πρέπον.

τῆσ γὰρ εὐλογιστίασ ἔργον ἐστὶν ἢ φυλάξασθαι τὸ κακὸν ἐπιφερόμενον ἢ διορθώσασθαι γενόμενον ἢ συστεῖλαι πρὸσ τὸ βραχύτατον ἢ παρασκευάζειν αὑτῷ τὴν ὑπομονὴν ἄρρενα καὶ γενναίαν.

καὶ γὰρ περὶ τἀγαθὸν ἡ φρόνησισ πραγματεύεται τετραχῶσ, ἢ κτωμένη τἀγαθὰ ἢ φυλάττουσα ἢ αὔξουσα ἢ χρωμένη δεξιῶσ οὗτοι τῆσ φρονήσεωσ καὶ τῶν ἄλλων ἀρετῶν εἰσι κανόνεσ, οἷσ πρὸσ ἀμφότερα χρηστέον.

οὐκ ἔστιν γὰρ ὅστισ πάντ’ ἀνὴρ εὐδαιμονεῖ καὶ νὴ Δία·

καὶ τοῦτο, λέγουσιν οἱ παραγενόμενοι καὶ θαυμάζοντεσ, ὡσ οὐδ’ ἱμάτιον ἤλλαξασ οὐδὲ σαυτῇ τινα προσήγαγεσ ἢ θεραπαινίσιν ἀτημέλειαν·

οὐδ’ ἦν παρασκευὴ πολυτελείασ πανηγυρικῆσ περὶ τὴν ταφήν, ἀλλ’ ἐπράττετο κοσμίωσ πάντα καὶ σιωπῇ μετὰ τῶν ἀναγκαίων. ἐγὼ δὲ τοῦτο μὲν οὐκ ἐθαύμαζον, εἰ μηδέποτε καλλωπισαμένη περὶ θέατρον ἢ πομπὴν ἀλλὰ καὶ πρὸσ ἡδονὰσ ἄχρηστον ἡγησαμένη τὴν πολυτέλειαν , ἐν τοῖσ σκυθρωποῖσ διεφύλαξασ τὸ ἀφελὲσ καὶ λιτόν.

οἰέσθαι ἧττον τὸν ἐν πένθεσι σάλον καὶ τὸ κίνημα τοῦ πάθουσ ἐγκρατείασ δεῖσθαι διαμαχομένησ οὐ πρὸσ τὸ φιλόστοργον, ὡσ οἱ πολλοὶ νομίζουσιν, ἀλλὰ πρὸσ τὸ ἀκόλαστον τῆσ ψυχῆσ.

χαριζόμεθα τὸ ποθεῖν καὶ τὸ τιμᾶν καὶ τὸ μεμνῆσθαι τῶν ἀπογενομένων, ἡ δὲ θρήνων ἄπληστοσ ἐπιθυμία καὶ πρὸσ ὀλοφύρσεισ ἐξάγουσα καὶ κοπετοὺσ αἰσχρὰ μὲν οὐχ ἧττον τῆσ περὶ τὰσ ἡδονὰσ ἀκρασίασ, λόγῳ δὲ συγγνώμησ ἔτυχεν, ὅτι τὸ λυπηρὸν αὐτῆσ καὶ πικρὸν ἀντὶ τοῦ τερπνοῦ τῷ αἰσχρῷ πρόσεστι.

τί γὰρ ἀλογώτερον ἢ τὸ γέλωτοσ μὲν ὑπερβολὰσ καὶ περιχαρείασ ἀφαιρεῖν, τοῖσ δὲ κλαυθμῶν καὶ ὀδυρμῶν ῥεύμασιν ἐκ μιᾶσ πηγῆσ φερομένων εἰσ ἅπαν ἐφιέναι;

καὶ περὶ μύρου μὲν ἐνίουσ καὶ πορφύρασ διαμάχεσθαι ταῖσ γυναιξί, κουρὰσ δὲ συγχωρεῖν πενθίμουσ καὶ βαφὰσ ἐσθῆτοσ μελαίνασ καὶ καθίσεισ ἀμόρφουσ καὶ κατακλίσεισ ἐπιπόνουσ;

καί, ὃ δὴ πάντων ἐστὶ χαλεπώτατον, ἂν οἰκέτασ ἢ θεραπαινίδασ κολάζωσιν ἀμέτρωσ καὶ ἀδίκωσ, ἐνίστασθαι καὶ κωλύειν αὐτάσ, ὑφ’ ἑαυτῶν δ’ ὠμῶσ κολαζομένασ καὶ πικρῶσ περιορᾶν ἐν πάθεσι καὶ τύχαισ ῥᾳστώνησ καὶ φιλανθρωπίασ δεομέναισ;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Consolatio ad uxorem, section 4

(플루타르코스, Consolatio ad uxorem, section 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION