Plutarch, Caius Gracchus, chapter 15

(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 15)

ἅμα δὲ ἡμέρᾳ τὸν μὲν Φούλβιον ἐκ τοῦ πότου καθεύδοντα μόλισ ἐπεγείραντεσ ὡπλίζοντο τοῖσ περὶ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ λαφύροισ, ἃ Γαλάτασ νενικηκὼσ ὅτε ὑπάτευεν εἰλήφει, καὶ μετὰ πολλῆσ ἀπειλῆσ καὶ κραυγῆσ ἐχώρουν καταληψόμενοι τὸν Ἀβεντῖνον λόφον. "ὦ Γάιε, προπέμπω δήμαρχον, ὡσ πρότερον, καὶ νομοθέτην, οὐδ’ ἐπὶ πόλεμον ἔνδοξον, ἵνα μοι καὶ παθών τι τῶν κοινῶν ἀπολίπῃσ τιμώμενον γοῦν πένθοσ, ἀλλὰ τοῖσ Τιβερίου φονεῦσιν ὑποβάλλεισ ἑαυτόν, ἄνοπλον μὲν καλῶσ, ἵνα πάθῃσ τι μᾶλλον ἢ δράσῃσ, πρὸσ οὐδὲν δὲ τοῖσ κοινοῖσ ὄφελοσ ἀπολεῖ.

κεκράτηκεν ἤδη τὰ χείρω· "βίᾳ καὶ σιδήρῳ τὰσ δίκασ πράττουσιν. "εἰ περὶ Νομαντίαν ὁ σὸσ ἀδελφὸσ ἔπεσεν, ὑπόσπονδοσ ἂν ἡμῖν ἀπεδόθη νεκρόσ· "νῦν δὲ ἴσωσ κἀγὼ ποταμοῦ τινοσ ἢ θαλάττησ ἱκέτισ ἔσομαι φῆναί ποτε τὸ σὸν σῶμα φρουρούμενον. "τί γὰρ ἢ νόμοισ ἔτι πιστὸν ἢ θεοῖσ μετὰ τὸν Τιβερίου φόνον; τοιαῦτα τῆσ Λικιννίασ ὀδυρομένησ, ἀτρέμα τὰσ περιβολὰσ ἀπολυσάμενοσ αὐτῆσ ὁ Γάϊοσ ἐχώρει σιωπῇ μετὰ τῶν φίλων, ἡ δὲ τοῦ ἱματίου λαβέσθαι γλιχομένη καταρρυεῖσα πρὸσ τοὔδαφοσ ἔκειτο πολὺν χρόνον ἄναυδοσ, μέχρι οὗ λιποθυμήσασαν αὐτὴν οἱ θεράποντεσ ἀράμενοι πρὸσ Κράσσον ᾤχοντο τὸν ἀδελφὸν κομίζοντεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION