Plutarch, Caius Gracchus, chapter 2

(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 2)

γενόμενοσ οὖν ὁ Γάιοσ ἐν Σαρδόνι πᾶσαν ἀρετῆσ ἀπόδειξιν ἐδίδου, καὶ πολὺ πάντων διέφερε τῶν νέων ἐν τοῖσ πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ ἀγῶσι καὶ ἐν τοῖσ πρὸσ τοὺσ ὑπηκόουσ δικαίοισ καὶ ἐν τῇ πρὸσ τὸν στρατηγὸν εὐνοίᾳ καὶ τιμῇ, σωφροσύνῃ δὲ καὶ λιτότητι καὶ φιλοπονίᾳ παρήλλαττε καὶ τοὺσ πρεσβυτέρουσ, ἰσχυροῦ δὲ καὶ νοσώδουσ ἅμα χειμῶνοσ ἐν Σαρδόνι γενομένου καὶ τοῦ στρατηγοῦ τὰσ πόλεισ ἐσθῆτα τοῖσ στρατιώταισ αἰτοῦντοσ, ἔπεμψαν εἰσ Ῥώμην παραιτούμενοι. δεξαμένησ δὲ τῆσ βουλῆσ τὴν παραίτησιν αὐτῶν καὶ τὸν στρατηγὸν ἄλλοθεν ἀμφιέζειν τοὺσ στρατιώτασ κελευούσησ, ἀποροῦντοσ δὲ ἐκείνου καὶ τῶν στρατιωτῶν κακοπαθούντων, ἐπελθὼν τὰσ πόλεισ ὁ Γάιοσ αὐτοὺσ ἀφ’ ἑαυτῶν ἐποίησεν ἐσθῆτα πέμψαι καὶ βοηθῆσαι τοῖσ Ῥωμαίοισ.

ταῦτα πάλιν εἰσ Ῥώμην ἀπαγγελλόμενα καὶ δοκοῦντα δημαγωγίασ προάγωνεσ εἶναι διετάραττε τὴν βουλήν.

καὶ πρῶτον μὲν ἐκ Λιβύησ παρὰ Μικίψα τοῦ βασιλέωσ πρέσβεισ παραγενομένουσ, καὶ λέγοντασ ὡσ ὁ βασιλεὺσ χάριτι Γαϊού Γράγχου πέμψειεν εἰσ Σαρδόνα σῖτον τῷ στρατηγῷ, δυσχεραίνοντεσ ἐξέβαλον· ἔπειτα δόγμα ποιοῦνται τοῖσ μὲν στρατιώταισ διαδοχὴν ἀποσταλῆναι, τὸν δὲ Ὀρέστην ἐπιμένειν, ὡσ δὴ καὶ τοῦ Γαϊού διὰ τὴν ἀρχὴν παραμενοῦντοσ. ὁ δὲ τούτων αὐτῷ προσπεσόντων εὐθὺσ ἐξέπλευσε πρὸσ ὀργήν, καὶ φανεὶσ ἐν Ῥώμῃ παρ’ ἐλπίδασ οὐ μόνον ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν αἰτίαν εἶχεν, ἀλλὰ καὶ τοῖσ πολλοῖσ ἀλλόκοτον ἐδόκει τὸ ταμίαν ὄντα προαποστῆναι τοῦ ἄρχοντοσ, οὐ μὴν ἀλλὰ κατηγορίασ αὐτῷ γενομένησ ἐπὶ τῶν τιμητῶν, αἰτησάμενοσ λόγον οὕτω μετέστησε τὰσ γνώμασ τῶν ἀκουσάντων ὡσ ἀπελθεῖν ἠδικῆσθαι τὰ μέγιστα δόξασ, ἐστρατεῦσθαι μὲν γὰρ ἔφη δώδεκα ἔτη, τῶν ἄλλων δέκα στρατευομένων ἐν ἀνάγκαισ, ταμιεύων δὲ τῷ στρατηγῷ παραμεμενηκέναι τριετίαν, τοῦ νόμου μετ’ ἐνιαυτὸν ἐπανελθεῖν διδόντοσ·

μόνοσ δὲ τῶν στρατευσαμένων πλῆρεσ τὸ βαλάντιον εἰσενηνοχὼσ κενὸν ἐξενηνοχέναι, τοὺσ δὲ ἄλλουσ ἐκπιόντασ ὃν εἰσήνεγκαν οἶνον, ἀργυρίου καὶ χρυσίου μεστοὺσ δεῦρο τοὺσ ἀμφορεῖσ ἥκειν κομίζοντασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION