헬라어 문장 검색 - Ηιπποξ́Οευϝρεσ́10́13́0́

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 13.)

Ὀλισθάνει δὲ ἔστιν ὅτε τὰ πρὸσ τοῦ ποδὸσ, ὁτὲ μὲν ξὺν τῇ ἐπιφύσει ἀμφότερα τὰ ὀστέα, ὁτὲ δὲ ἡ ἐπίφυσισ ἐκινήθη, ὁτὲ δὲ τὸ ἕτερον ὀστέον. Ταῦτα δὲ ὀχλώδεα μὲν ἧσσον, ἢ τὰ ἐν τῷ καρπῷ τῶν χειρέων, εἰ τολμῷεν ἀτρεμέειν οἱ ἄνθρωποι. Ιἤσισ δὲ παραπλησίη, οἱή περ ἐκείνων‧ τήν τε γὰρ ἐμβολὴν χρὴ ποιέεσθαι ἐκ κατατάσιοσ ὥσπερ ἐκείνων, ἰσχυροτέρησ δὲ δεῖται τῆσ κακατάσιοσ, ὅσῳ καὶ ἰσχυρότερον τὸ σῶμα ταύτῃ. Ἐσ τὰ πλεῖστα μὲν γὰρ ἀρκέουσιν ἄνδρεσ δύο, ὁ μὲν ἔνθεν, ὁ δὲ ἔνθεν τείνοντεσ. Ἢν δὲ μὴ ἰσχύωσιν, ἰσχυροτέρην Ῥηί̈διόν ἐστι ποιέειν τὴν κατάτασιν‧ ἢ γὰρ πλήμνην κατορύξαντα χρὴ, ἢ ἄλλο τι ὅ τι τούτῳ ἐοίκεν, μαλθακόν τι περὶ τὸν πόδα περιβάλλειν‧ ἔπειτα πλατέσι βοείοισιν ἱμᾶσι περιδήσαντα τὸν πόδα, τὰσ ἀρχὰσ τῶν ἱμάντων, ἢ πρὸσ ὕπερον, ἢ πρὸσ ἕτερον ξύλον προσδήσαντα, τὸ ξύλον πρὸσ τὴν πλήμνην ἄκρον ἐνθέντα ἐπανακλᾷν‧ τοὺσ δὲ ἀντιτείνειν, ἄνωθεν τῶν τε ὤμων ἐχομένουσ καὶ τῆσ ἰγνύησ. Ἔστι δὲ καὶ τὸ ἄνω τοῦ σώματοσ ἀνάγκῃ προσλαβεῖν‧ τοῦτο μὲν ἢν βούλῃ, ξύλον στρογγύλον, λεῖον, κατορύξασ βαθέωσ, μέροσ τι αὐτοῦ ὑπερέχον τοῦ ξύλου μεσηγὺ τῶν σκελέων ποιήσασθαι παρὰ τὸν περίνεον, ὡσ κωλύῃ ἀκολουθέειν τὸ σῶμα τοῖσι πρὸσ ποδῶν τείνουσιν‧ ἔπειτα πρὸσ τὸ τεινόμενον σκέλοσ μὴ Ῥέπειν, τὸν δέ τινα πλάγιον παρακαθήμενον ἀπωθέειν τὸν γλουτὸν, ὡσ μὴ περιέλκηται τὸ σῶμα. Τοῦτο δὲ καὶ ἢν βούλῃ, περὶ τὰσ μασχάλασ ἔνθεν καὶ ἔνθεν τὰ ξύλα παραπέπηγεν, αἱ δὲ χεῖρεσ παρατεταμέναι φυλάσσονται, προσεπιλαμβανέτω δέ τισ κατὰ τὸ γόνυ, καὶ οὕτωσ ἀντιτείνοιτο. Τοῦτο δ’ ἢν παρὰ τὸ γόνυ βούληται, ἄλλουσ ἱμάντασ περιδήσασ, ἢ περὶ τὸν μηρὸν, πλήμνην ἄλλην ὑπὲρ κεφαλῆσ κατορύξασ, ἐξαρτήσασ τοὺσ ἱμάντασ ἔκ τινοσ ξύλου, τὸ ξύλον στηρίζων ἐσ τὴν πλήμνην, τἀναντία τῶν πρὸσ ποδῶν ἕλκειν. Τοῦτο δ’ ἢν βούλῃ, ἀντὶ τῶν πλημνέων δοκίδα ὑποτείνασ ὑπὸ τὴν κλίνην μετρίην, ἔπειτα πρὸσ τῆσ δοκίδοσ ἔνθεν καὶ ἔνθεν τὴν κεφαλὴν στηρίζων καὶ ἀνακλῶν τὰ ξύλα, κατατείνειν τοὺσ ἱμάντασ‧ ἢν δὲ θέλῃσ, ὀνίσκουσ καταστήσασ ἔνθεν καὶ ἔνθεν, ἐπ’ ἐκείνων τὴν κατάτασιν ποιέεσθαι. Πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι τρόποι κατατασίων. Ἄριστον δὲ, ὅστισ ἐν πόλει μεγάλῃ ἰητρεύει, κεκτῆσθαι ἐσκευασμένον ξύλον, ἐν ᾧ πᾶσαι αἱ ἀνάγκαι ἔσονται πάντων μὲν κατηγμάτων, πάντων δὲ ἄρθρων ἐμβολῆσ ἐκ κατατάσιοσ καὶ μοχλεύσιοσ‧ ἀρκέει δὲ τὸ ξύλον, ἢν ᾖ τοιοῦτον οἱο͂ν οἱ τετράγωνοι τρίβολοι δρύϊνοι γίνονται, μῆκοσ καὶ πλάτοσ καὶ πάχοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 13.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 13.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION