Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 26.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 26.)

Χρὴ δὲ, ὡσ ἐν κεφαλαίῳ εἰρῆσθαι, οἷσιν ἂν μὴ ἐπίδοξοσ ᾖ ἡ τῶν ὀστέων ἀπόστασισ ἔσεσθαι, τὴν αὐτὴν ἰητρείην ἰητρεύειν, ὥσπερ ἂν οἷσιν ὀστέα μὲν κατεηγότα εἰή, ἕλκοσ δὲ μὴ ἔχοντα‧ τάσ τε γὰρ κατατάσιασ καὶ κατορθώσιασ τῶν ὀστέων τὸν αὐτὸν τρόπον ποιέεσθαι, τήν τε ἐπίδεσιν παραπλήσιον τρόπον. Ἐπὶ μὲν γὰρ αὐτὸ τὸ ἕλκοσ πισσηρὴν κηρωτὴν χρίσαντα, σπλῆνα λεπτὸν διπλόον ἐπιδεθῆναι, τὰ δὲ πέριξ κηρωτῇ λευκῇ χρίειν. Τὰ δὲ ὀθόνια καὶ τὰ ἀλλα πλατύρερά τινι ἐσχισμένα ἔστω, ἢ εἰ μὴ έλκοσ εἶχεν‧ καὶ ᾧ ἂν πρώτῳ ἐπιδέηται, συχνῷ ἔστω τοῦ ἕλκεοσ πλατύτερον. Τὰ γὰρ στενότερα τοῦ ἕλκεοσ ζώσαντα ἔχει τὸ ἕλκοσ‧ τὸ δὲ οὐ χρή‧ ἀλλ’ ἡ πρώτη περιβολὴ ὅλον κατεχέτω τὸ ἕλκοσ, καὶ ὑπερεχέτω τὸ ὀθόνιον ἔνθεν τε καὶ ἔνθεν. Βάλλεσθαι μὲν οὖν χρὴ τὸ ὀθόνιον κατ’ αὐτὴν τὴν ἴξιν τοῦ ἕλκεοσ, πιέζειν δὲ ὀλίγῳ ἧσσον ἢ εἰ μὴ ἕλκοσ εἶχεν, ἐπινέμεσθαι δὲ τῇ ἐπιδέσει ὥσπερ καὶ πρόσθεν εἴρηται. Τὰ δὲ ὀθόνια αἰεὶ μὲν τοῦ τρόπου τοῦ μαλθακοῦ ἔστωσαν, μᾶλλον δέ τι δεῖ ἐν τοῖσι τοιούτοισιν, ἢ εἰ μὴ ἕλκοσ εἶχεν. Πλῆθοσ δὲ τῶν ὀθονίων, μὴ ἐλάσσω ἔστω τῶν πρότερον εἰρημένων, ἀλλά τινι καὶ πλείω. Ἢν δὲ ἐπιδεθῇ, δοκείτω τῷ ἐπιδεδεμένῳ ἡρμόσθαι μὲν, πεπιέχθαι δὲ μή‧ φάτω δὲ κατὰ τὸ ἕλκοσ μάλιστα ἡρμόσθαι. Τοὺσ δὲ χρόνουσ τοὺσ αὐτοὺσ μὲν χρὴ εἶναι ἐπὶ τὸ μᾶλλον δοκέειν ἡρμόσθαι, τοὺσ αὐτοὺσ δὲ ἐπὶ τὸ μᾶλλον δοκέειν χαλᾷν, ὥσπερ καὶ ἐν τοῖσι πρόσθεν εἴρηται. Μετεπιδεῖν δὲ διὰ τρίτησ, πάντα μεταποιέοντα ἐσ τοὺσ τρόπουσ τοὺσ παραπλησίουσ, ὥσπερ καὶ πρόσθεν εἴρηται, πλὴν ἐσ τὸ σύμπαν ἧσσόν τινι πιέζειν ταῦτα ἢ ἐκεῖνα. Καὶ ἢν κατὰ λόγον τὰ εἰκότα γένηται, ἰσχνότερον μὲν αἰεὶ εὑρεθήσεται τὸ κατὰ τὸ ἕλκοσ, ἰσχνὸν δὲ καὶ τὸ ἄλλο πᾶν τὸ ὑπὸ τῆσ ἐπιδέσιοσ κατεχόμενον‧ καὶ αἵ τε ἐκπυήσιεσ ἔσονται θάσσουσ ἢ τῶν ἄλλωσ ἰητρευμένων ἑλκέων, ὅσα τε σαρκία ἐν τῷ τρώματι ἐμελάνθη καὶ ἐθανατώθη, θᾶσσον περιῤῬήγνυται καὶ ἐκπίπτει ἐπὶ ταύτῃ τῇ ἰητρείῃ, ἢ ἐν τῇσιν ἄλλῃσιν, ἐσ ὠτειλάσ τε θᾶσσον ὁρμᾶται τὸ ἕλκοσ οὕτωσ ἢ ἄλλωσ ἰητρευμένον. Πάντων δὲ τούτων αἴτιον, ὅτι ἰσχνὸν μὲν τὸ κατὰ τὸ ἕλκοσ χωρίον γίνεται, ἰσχνὰ δὲ τὰ περιέχοντα. Τὰ μὲν οὖν ἄλλα πάντα παραπλησίωσ χρὴ ἰητρεύειν, ὡσ τὰ ἄνευ ἑλκώσιοσ ὀστέα κατηγνύμενα. Τοὺσ δὲ νάρθηκασ οὐ χρὴ προστιθέναι. Διὰ τοῦτο καὶ τὰ ὀθόνια χρὴ τούτοισι πλείω εἶναι ἢ τοῖσιν ἑτέροισιν, ὅτι τε ἧσσον πιέζεται, ὅτι τε οἱ νάρθηκεσ βραδύτεροι προστίθενται. Ἢν μέντοι τοὺσ νάρθηκασ προστιθῇσ, μὴ κατὰ τὴν ἴξιν τοῦ ἕλκεοσ προστιθέναι, ἄλλωσ τε καὶ χαλαρῶσ προστιθέναι, προμηθεύμενοσ ὅκωσ μηδεμία σφίγξισ μεγάλη ἔσται ἀπὸ τῶν ναρθήκων. Εἴρηται δὲ τοῦτο καὶ ἐν τοῖσι πρότερον γεγραμμένοισιν. Τὴν μέντοι δίαιταν ἀκριβεστέρην καὶ πλείω χρόνον χρὴ ποιέεσθαι οἷσιν ἐξ ἀρχῆσ ἕλκεα γίνεται, καὶ οἷσιν ὀστέα ἐξίσχει‧ καὶ τὸ ξύμπαν δὲ εἰρῆσθαι, ἐπὶ τοῖσι ἰσχυροτάτοισι τρώμασιν ἀκριβεστέρην καὶ πουλυχρονιωτέρην εἶναι χρὴ τὴν δίαιταν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION