Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 11.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 11.)

Ὅσοι δὲ πηδήσαντεσ ἀφ’ ὑψηλοῦ τινοσ ἐστηρίξαντο τῇ πτέρνῃ ἰσχυρῶσ, τουτέοισι διισταται μὲν τὰ ὀστέα, φλέβια δ’ ἐκχυμοῦνται ἀμφιφλασθείσησ τῆσ σαρκὸσ ἀμφὶ τὸ ὀστέον, οἴδημα δὲ ἐπιγίνεται καὶ πόνοσ πουλύσ. Τὸ γὰρ ὀστέον τοῦτο οὐ σμικρόν ἐστι, καὶ ὑπερέχει μὲν ὑπὸ τὴν ἰθυωρίην τῆσ κνήμησ, κοινωνέει δὲ φλεψὶ καὶ νεύροισιν ἐπικαίροισιν‧ ὁ τένων δὲ ὁ ὀπίσθιοσ τούτῳ προσήρτηται τῷ ὀστέῳ. Τούτουσ χρὴ ἰητρεύειν μὲν κηρωτῇ καὶ σπλήνεσι καὶ ὀθονίοισιν‧ ὕδατι δὲ θερμῷ πλείστῳ ἐπὶ τουτέοισι χρῆσθαι‧ καὶ ὀθονίων πλειόνων ἐπὶ τουτέοισι δεῖ, καὶ ἄλλωσ ὡσ βελτίστων καὶ προσηνεστάτων. Καὶ ἢν μὲν τύχῃ ἁπαλὸν τὸ δέρμα φύσει ἔχων τὸ ἀμφὶ τῇ πτέρνῃ, ἐᾷν οὕτωσ‧ ἢν δὲ παχὺ καὶ σκληρὸν, οἱᾶ μετεξέτεροι ἴσχουσιν, κατᾶτάμνειν χρὴ ὁμαλῶσ, καὶ διαλεπτύνειν μὴ διατιτρώσκντ. Ἐπιδεῖν δὲ ἀγαθῶσ οὐ παντὸσ ἀνδρόσ ἐστι τὰ τοιαῦτα‧ ἢν γάρ τισ ἐπιδέῃ, ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα τὰ κατὰ τὰ σφυρὰ ἐπιδεῖται, ὁτὲ μὲν περὶ τὸν πόδα περιβαλλόμενοσ, ὁτὲ δὲ περὶ τὸν τένοντα, αἱ ἀποσφίγξιεσ αὗται χωρίζουσι τὴν πτέρνην, ᾗ τὸ φλάσμα ἐγένετο‧ καὶ οὕτω κίνδυνοσ σφακελίσαι τὸ ὀστέον τὸ τῆσ πτέρνησ‧ καίτοι ἢν σφακελίσῃ, τὸν αἰῶνα πάντα ἱκανὸν ἀντίσχειν τὸ νόσημα. Καὶ γὰρ τἄλλα ὅσα μὴ ἐκ τοιούτου τρόπου σφακελίζει, ἀλλ’ ἐν κατακλίσει μελανθείσησ τῆσ πτέρνησ ὑπὸ ἀμελείησ τοῦ σχήματοσ, ἢ ἐν κνήμῃ τρώματοσ γενομένου ἐπικαίρου καὶ χρονίου καὶ κοινοῦ τῇ πτέρνῃ, ἢ ἐν μηρῷ, ἢ ἐπὶ ἄλλῳ νουσήματι ὑπτιασμοῦ χρονίου γενομένου, ὁμῶσ καὶ τοῖσι τοιούτοισι χρόνια, καὶ ὀχλώδεα, καὶ πολλάκισ ἀναῤῬηγνύμενα, ἢν μὴ χρηστῇ μὲν μελέτῃ θεραπευθῇ, πολλῇ δ’ ἡσυχίῃ, ὡσ τά γε σφακελίζοντα‧ ἐκ τοῦ τοιούτου δὲ τρόπου σφακελίζοντα καὶ κινδύνουσ μεγάλουσ τῷ σώματι παρέχει πρὸσ τῇ ἄλλῃ λύμῃ Καὶ γὰρ πυρετοὶ ὑπεροξέεσ, ξυνεχέεσ, τρομώδεεσ, λυγγώδεεσ, γνώμησ ἁπτόμενοι, καὶ ὀλιγήμεροι, κτείνοντέσ τε‧ γένοιντο δ’ ἂν καὶ φλεβῶν αἱμοῤῬόων πελιώσιεσ, ναυσιώσιεσ, καὶ γαγγραινώσιεσ ὑπὸ τῆσ πιέξιοσ‧ γένοιτο δ’ ἂν ταῦτα ἔξω τοῦ ἄλλου σφακελισμοῦ. Ταῦτα μὲν οὖν εἴρηται, οἱᾶ τὰ ἰσχυρότατα φλάσματα ίνεται‧ τὰ μέντοι πλεῖστα ἡσυχαίωσ ἀμφιφλᾶται, καὶ οὐδεμίη πολλὴ σπουδὴ τῆσ μελέτησ, ἀλλ’ ὅμωσ ὀρθῶσ γε χρὴ χειρίζειν. Ἐπὴν μέντοι ἰσχυρὸν δόξῃ εἶναι τὸ ἔρεισμα, τά τε εἰρημένα ποιέειν χρὴ, καὶ τὴν ἐπίδεσιν τὴν πλείστην ποιέεσθαι ἀμφὶ τὴν πτέρνην περιβάλλοντα, ἄλλοτε πρὸσ τὰ ἄκρα τοῦ ποδὸσ ἀντιπεριβάλλοντα, ἄλλοτε πρὸσ τὰ μέσα, ἄλλοτε πρὸσ τὰ περὶ τὴν κνήμην‧ προσεπιδεῖν δὲ καὶ τὰ πλησίον πάντα ἔνθεν καὶ ἔνθεν, ὥσπερ καὶ πρόσθεν εἴρηται‧ καὶ ἰσχυρὴν μὲν μὴ ποιέεσθαι τὴν πίεξιν, ἐν πολλοῖσι δὲ τοῖσιν ὀθονίοισιν‧ ἄμεινον δὲ καὶ ἐλλέβορον πιπίσκειν αὐθημερὸν, ἢ τῇ ὑστεραίῃ‧ ἀπολῦσαι δὲ τριταῖον, καὶ αὖθισ μετεπιδῆσαι. Σημεῖα δὲ τάδε, ἢν παλιγκοταίνῃ, ἢ οὔ‧ ἐπὴν μὲν τὰ ἐκχυμώματα τῶν φλεβῶν, καὶ τὰ μελάσματα, καὶ τὰ ἐγγὺσ ἐκείνων ὑπέρυθρα γινηται καὶ ὑπόσκληρα, κίνδυνοσ παλιγκοτῆσαι. Ἀλλ’ ἢν μὲν ἀπύρετοσ ᾖ, φαρμακεύειν ἄνω χρὴ, ὥσπερ εἴρηται, καὶ ὅσα ἂν μὴ ξυνεχῆ πυρεταίνηται‧ ἢν δὲ ξυνεχῆ πυρεταίνηται, μὴ φάρμακεύειν, ἀπέχειν δὲ σιτίων καὶ Ῥοφημάτων, ποτῷ δὲ χρῆσθαι ὕδατι, καὶ μὴ οἴνῳ, ἀλλὰ τῷ ὀξυγλυκεῖ. Ἢν δὲ μὴ μέλλῃ παλιγκοταίνειν, τὰ ἐκχυμώματα καὶ τὰ μελάσματα καὶ τὰ περιέχοντα ὑπόχλωρα γίνεται καὶ οὐ σκληρά‧ ἀγαθὸν τοῦτο τὸ μαρτύριον ἐν πᾶσι τοῖσιν ἐκχυμώμασιν, τοῖσι μὴ μέλλουσι παλιγκοταίνειν‧ ὅσα δὲ σὺν σκληρύσμασι πελιοῦται, κίνδυνοσ μὲν μελανθῆναι. Τὸν δὲ πόδα ἐπιτηδεύειν χρὴ, ὅκωσ ἀνωτέρω τοῦ ἄλλου σώματοσ ἔσται τὰ πλεῖστα ὀλίγον. Ὑγιὴσ δ’ ἂν γένοιτο ἐν ἑξήκοντα ἡμέρῃσιν, εἰ ἀτρεμέοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION