Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 3.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 3.)

Ἄλλοσ δ’ αὖ τισ τῶν ἰητρῶν ὑπτίην τὴν χεῖρα δοὺσ, οὕτω κατατείνειν ἐκέλευε, καὶ οὕτωσ ἔχουσαν ἐπέδει, τοῦτο νομίζων τὸ κατὰ φύσιν εἶναι, τῷ τε χροϊ σημαινόμενοσ, καὶ τὰ ὀστέα νομίζων κατὰ φύσιν εἶναι οὕτωσ, ὅτι φαίνεται τὸ ἐξέχον ὀστέον τὸ παρὰ τὸν καρπὸν, ἧ ὁ σμικρὸσ δάκτυλοσ, κατ’ ἰθυωρίην εἶναι τοῦ ὀστέου ἀφ’ ὁτέου τὸν πῆχυν οἱ ἄνθρωποι μετρέουσιν. Ταῦτα τὰ μαρτύρια ἐπήγετο, ὅτι κατὰ φύσιν οὕτωσ ἔχει, καὶ ἐδόκεεν εὖ λέγειν. Ἀλλὰ τοῦτο μὲν, εἰ ὑπτίη ἡ χεὶρ κατατείνοιτο, ἰσχυρῶσ πονοίη ἄν‧ γνοίη δ’ ἄν τισ τὴν ἑωυτοῦ χεῖρα κατατείνασ, ὡσ ἐπώδυνον τὸ σχῆμα. Ἐπεὶ καὶ ἀνὴρ ἥσσων κρέσσονα διαλαβὼν οὕτωσ εὖ τῇσιν ἑωυτοῦ χερσὶν, ὡσ κλᾶται ὁ ἄγκων ὕπτιοσ, ἄγοι ἂν ὅπῃ ἐθέλοι‧ οὔτε γὰρ εἰ ξίφοσ ἐν ταύτῃ τῇ χειρὶ ἔχοι, ἔχοι ἂν ὅ τι χρήσαιτο τῷ ξίφει, οὕτω βίαιον τοῦτο τὸ σχῆμά ἐστιν. Τοῦτο δὲ, εἰ ἐπιδήσασ τισ ἐν τουτέῳ τῷ σχήματι ἐῳή, μέζων μὲν πόνοσ, εἰ περιιοι, μέγασ δὲ καὶ εἰ κατακέοιτο. Τοῦτο δὲ, εἰ ξυγκάμψει τὴν χεῖρα, ἀνάγκη πᾶσα τούσ τε μύασ καὶ τὰ ὀστέα ἄλλο σχῆμα ἔχειν. Ἠγνόει δὲ καὶ τάδε τὰ ἐν τῷ σχήματι χωρὶσ τῆσ ἄλλησ λύμησ‧ τὸ γὰρ ὀστέον τὸ παρὰ τὸν καρπὸν ἐξέχον, τὸ κατὰ τὸν σμικρὸν δάκτυλον, τοῦτο μὲν τοῦ πήχεόσ ἐστιν‧ τὸ δ’ ἐν τῆ ξυγκάμψει ἐὸν, ἀπ’ ὅτευ τὸν πῆχυν οἱ ἄνθρωποι μετρέουσι, τοῦτο δὴ τοῦ βραχίονοσ ἡ κεφαλή ἐστιν. Ὁ δὲ ῳἔτο τωὐτὸ ὀστέον εἶναι τοῦτό τε κακεῖνο, πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι‧ ἔστι δ’ ἐκείνῳ τῷ ὀστέῳ τωὐτὸ ὁ ἄγκων καλεόμενοσ, ᾧ ποτὶ στηριζόμεθα. Οὕτωσ οὖν ὑπτίην ἔχοντι τὴν χεῖρα, τοῦτο μὲν, τὸ ὀστέον διεστραμμένον φαίνεται‧ τοῦτο δὲ, τὰ νεῦρα τὰ ἀπὸ τοῦ καρποῦ τείνοντα ἐκ τοῦ εἴσω μέρεοσ καὶ ἀπὸ τῶν δακτύλων, ταῦτα ὑπτίην ἔχοντι τὴν χεῖρα διεστραμμένα γίνεται‧ τείνει τε γὰρ ταῦτα τὰ νεῦρα πρὸσ τὸ τοῦ βραχίονοσ ὀστέον, ὅθεν ὁ πῆχυσ μετρεῖται. Αὗται τοσαῦται καὶ τοιαῦται αἱ ἁμαρτάδεσ καὶ ἄγνοιαι τῆσ φύσιοσ τῆσ χειρόσ. Εἰ δ’, ὡσ ἐγὼ κελεύω, χεῖρα κατεαγυῖαν κατατείνοι τισ, ἐπιστρέψει μὲν τὸ ὀστέον ἐσ ἰθὺ, τὸ κατὰ τὸν σμικρὸν δάκτυλον, τὸ ἐσ τὸν ἀγκῶνα τεῖνον, ἰθυωρίην δὲ ἕξει τὰ νεῦρα τὰ ἀπὸ τοῦ καρποῦ πρὸσ τοῦ βραχίονοσ τὰ ἄκρα τείνοντα‧ ἀναλαμβανομένη δὲ ἡ χεὶρ ἐν παραπλησίῳ σχήματι ἔσται, ἐν ᾧ περ καὶ ἐπιδεομένη, ἄπονοσ μὲν ὁδοιπορέοντι, ἄπονοσ δὲ κατακειμένῳ καὶ ἀκάματοσ. Καθίννυσθαι δὲ χρὴ τὸν ἄνθρωπον οὕτωσ, ὅκωσ ᾖ τὸ ἐξέχον τοῦ ὀστέου πρὸσ τὴν λαμπροτάτην τῶν παρεουσέων αὐγέων, ὡσ μὴ λάθῃ τὸν χειρίζοντα ἐν τῇ κατατάσει, εἰ ἱκανῶσ ἐξίθυνται. Τοῦ γε μὴν ἐμπείρου οὐδ’ ἂν τὴν χεῖρα λάθοι ἐπαγομένην τὸ ἐξέχον‧ ἀτὰρ καὶ ἀλγέει μάλιστα κατὰ τὸ ἐξέχον ψαυόμενον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION