Epictetus, Works, book 4, Πρὸσ τὸν εἰσ ἀναισχυντίαν μεταβληθέντα.

(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τὸν εἰσ ἀναισχυντίαν μεταβληθέντα.)

Ὅταν ἄλλον ἴδῃσ ἄρχοντα, ἀντίθεσ, ὅτι σὺ ἔχεισ τὸ μὴ δεῖσθαι ἀρχῆσ· ὅταν ἄλλον πλουτοῦντα, ἰδοῦ, τί ἀντὶ τούτου ἔχεισ. εἰ μὲν γὰρ μηδὲν ἔχεισ ἀντ’ αὐτοῦ, ἄθλιοσ εἶ·

εἰ δ’ ἔχεισ τὸ μὴ χρείαν ἔχειν πλούτου, γίγνωσκε, ὅτι πλεῖον ἔχεισ καὶ πολλῷ πλείονοσ ἄξιον. ἄλλοσ γυναῖκα εὔμορφον, σὺ τὸ μὴ ἐπιθυμεῖν εὐμόρφου γυναικόσ. μικρά σοι δοκεῖ ταῦτα; καὶ πόσου ἂν τιμήσαιντο οὗτοι αὐτοὶ οἱ πλουτοῦντεσ καὶ ἄρχοντεσ καὶ μετ’ εὐμόρφων διαιτώμενοι δύνασθαι πλούτου καταφρονεῖν καὶ ἀρχῶν καὶ αὐτῶν τούτων τῶν γυναικῶν, ὧν ἐρῶσιν καὶ ὧν τυγχάνουσιν;

ἀγνοεῖσ οἱο͂́ν τί ἐστι δίψοσ πυρέσσοντοσ;

οὐδὲν ὅμοιον ἔχει τῷ τοῦ ὑγιαίνοντοσ. ἐκεῖνοσ πιὼν ἀποπέπαυται· ὁ δὲ πρὸσ ὀλίγον ἡσθεὶσ ναυτιᾷ, χολὴν αὐτὸ ποιεῖ ἀντὶ ὕδατοσ, ἐμεῖ, στροφοῦται, διψῇ σφοδρότερον. τοιοῦτόν ἐστι μετ’ ἐπιθυμίασ πλουτεῖν, μετ’ ἐπιθυμίασ ἄρχειν, μετ’ ἐπιθυμίασ καλῇ συγκαθεύδειν·

ζηλοτυπία πρόσεστιν, φόβοσ τοῦ στερηθῆναι, αἰσχροὶ λόγοι, αἰσχρὰ ἐνθυμήματα, ἔργα ἀσχήμονα. Καὶ τί, φησίν, ἀπολλύω; ‐ Ἄνθρωπε, ὑπῆρχεσ αἰδήμων καὶ νῦν οὐκέτι εἶ·

οὐδὲν ἀπολώλεκασ; ἀντὶ Χρυσίππου καὶ Ζήνωνοσ Ἀριστείδην ἀναγιγνώσκεισ καὶ Εὐηνόν· οὐδὲν ἀπολώλεκασ; ἀντὶ Σωκράτουσ καὶ Διογένουσ τεθαύμακασ τὸν πλείστασ διαφθεῖραι καὶ ἀναπεῖσαι δυνάμενον. καλὸσ εἶναι θέλεισ καὶ πλάσσεισ σεαυτὸν μὴ ὢν καὶ ἐσθῆτα ἐπιδεικνύειν θέλεισ στιλπνήν, ἵνα τὰσ γυναῖκασ ἐπιστρέφῃσ, κἄν που μυραφίου ἐπιτύχῃσ, μακάριοσ εἶναι δοκεῖσ.

πρότερον δ’ οὐδὲ ἐνεθυμοῦ τι τούτων, ἀλλὰ ποῦ εὐσχήμων λόγοσ, ἀνὴρ ἀξιόλογοσ, ἐνθύμημα γενναῖον.

τοιγαροῦν ἐκάθευδεσ ὡσ ἀνήρ, προῄεισ ὡσ ἀνήρ, ἐσθῆτα ἐφόρεισ ἀνδρικήν, λόγουσ ἐλάλεισ πρέποντασ ἀνδρὶ ἀγαθῷ· εἶτά μοι λέγεισ " 3οὐδὲν ἀπώλεσα"; οὕτωσ οὐδὲν ἄλλο ἢ κέρμα ἀπολλύουσιν ἄνθρωποι;

αἰδὼσ οὐκ ἀπόλλυται, εὐσχημοσύνη οὐκ ἀπόλλυται; ἢ οὐκ ἔστι ζημιωθῆναι ταῦτα ἀπολέσαντα; σοὶ μὲν οὖ ν δοκεῖ τάχα τούτων οὐδὲν οὐκέτι εἶναι ζημία· ἦν δέ ποτε χρόνοσ, ὅτε μόνην αὐτὴν ὑπελογίζου καὶ ζημίαν καὶ βλάβην, ὅτε ἠγωνίασ, μή τισ ἐκσείσῃ σε τούτων τῶν λόγων καὶ ἔργων.

ἐκσέσεισαι ὑπ’ ἄλλου μὲν οὐδενόσ, ὑπὸ σαυτοῦ δέ.

μαχέσθητι σαυτῷ, ἀφελοῦ σαυτὸν εἰσ εὐσχημοσύνην, εἰσ αἰδῶ, εἰσ ἐλευθερίαν. εἴ σοί τίσ που ἔλεγεν περὶ ἐμοῦ ταῦτα, ὅτι μέ τισ μοιχεύειν ἀναγκάζει, ὅτι ἐσθῆτα φορεῖν τοιαύτην, ὅτι μυρίζεσθαι, οὐκ ἂν ἀπελθὼν αὐτόχειρ ἐγένου τούτου τοῦ ἀνθρώπου τοῦ οὕτωσ μοι παραχρωμένου;

νῦν οὖν οὐ θέλεισ σαυτῷ βοηθῆσαι;

καὶ πόσῳ ῥᾴων αὕτη ἡ βοήθεια; οὐκ ἀποκτεῖναί τινα δεῖ, οὐ δῆσαι, οὐχ ὑβρίσαι, οὐκ εἰσ ἀγορὰν προελθεῖν, ἀλλ’ αὐτὸν αὑτῷ λαλῆσαι, τῷ μάλιστα πεισθησομένῳ, πρὸσ ὃν οὐδείσ ἐστί σου πιθανώτεροσ. καὶ πρῶτον μὲν κατάγνωθι τῶν γιγνομένων, εἶτα καταγνοὺσ μὴ ἀπογνῷσ σεαυτοῦ μηδὲ πάθῃσ τὸ τῶν ἀγεννῶν ἀνθρώπων, οἳ ἅπαξ ἐνδόντεσ εἰσάπαν ἐπέδωκαν ἑαυτοὺσ καὶ ὡσ ὑπὸ ῥεύματοσ παρεσύρησαν, ἀλλὰ μάθε τὸ τῶν παιδοτριβῶν.

πέπτωκε τὸ παιδίον·

"ἀναστάσ", φησίν, "πάλιν πάλαιε, μέχρισ ἂν ἰσχυροπο ιηθῇσ. " τοιοῦτόν τι καὶ σὺ πάθε· ἴσθι γάρ, ὅτι οὐδέν ἐστιν εὐαγωγότερον ἀνθρωπίνησ ψυχῆσ.

θελῆσαι δεῖ καὶ γέγονεν, διώρθωται· ὡσ πάλιν ἀπονυστάσαι καὶ ἀπόλωλεν. ἔσωθεν γάρ ἐστι καὶ ἀπώλεια καὶ βοήθεια. ‐ Εἶτα τί μοι ἀγαθόν;

‐ Καὶ τί ζητεῖσ τούτου μεῖζον; ἐξ ἀναισχύντου αἰδήμων ἔσῃ, ἐξ ἀκόσμου κόσμιοσ, ἐξ ἀπίστου πιστόσ, ἐξ ἀκολάστου σώφρων. εἴ τινα ἄλλα τούτων μείζονα ζητεῖσ, ποίει ἃ ποιεῖσ·

οὐδὲ θεῶν σέ τισ ἔτι σῶσαι δύναται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION