헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́06́04́

(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ περὶ τὸ ἐν ἡσυχίᾳ διάγειν ἐσπουδακότασ.)

Μέμνησο, ὅτι οὐ μόνον ἐπιθυμία ἀρχῆσ καὶ πλούτου ταπεινοὺσ ποιεῖ καὶ ἄλλοισ ὑποτεταγμένουσ, ἀλλὰ καὶ ἡσυχίασ καὶ σχολῆσ καὶ ἀποδημίασ καὶ φιλολογίασ. ἁπλῶσ γὰρ οἱο͂ν [ε]ἂν ᾖ τὸ ἐκτόσ, ἡ τιμὴ αὐτοῦ ὑποτάσσει ἄλλῳ. τί οὖν διαφέρει συγκλήτου ἐπιθυμεῖν ἢ τοῦ μὴ εἶναι συγκλητικόν;

τί διαφέρει ἀρχῆσ ἐπιθυμεῖν ἢ ἀναρχίασ; τί διαφέρει λέγειν ὅτι "κακῶσ μοί ἐστιν, οὐδὲν ἔχω τί πράξω, ἀλλὰ τοῖσ βιβλίοισ προσδέδεμαι ὡσ νεκρὸσ" ἢ λέγειν "κακῶσ μοί ἐστιν, οὐκ εὐσχολῶ ἀναγνῶναι" 3; ὡσ γὰρ ἀσπασμοὶ καὶ ἀρχὴ τῶν ἐκτόσ ἐστι καὶ ἀπροαιρέτων, οὕτωσ καὶ βιβλίον.

ἢ τίνοσ ἕνεκα θέλεισ ἀναγνῶναι;

εἰπέ μοι. εἰ μὲν γὰρ ἐπ’ αὐτὸ[υ] καταστρέφεισ [ἐπ’ αὐτὸ] τὸ ψυχαγωγηθῆναι ἢ μαθεῖν τι, ψυχρὸσ εἶ καὶ ταλαίπωροσ. εἰ δ’ ἐφ’ ὃ δεῖ ἀναφέρεισ, τί τοῦτ’ ἔστιν ἄλλο ἢ εὔροια; εἰ δέ σοι τὸ ἀναγιγνώσκειν εὔροιαν μὴ περιποιῇ, τί ὄφελοσ αὐτοῦ; ‐ Ἀλλὰ περιποιεῖ, φησίν, καὶ διὰ τοῦτο ἀγανακτῶ ὡσ ἀπολειπόμενοσ αὐτοῦ.

‐ Καὶ τίσ αὕτη ἡ εὔροια, ἣν ὁ τυχὼν ἐμποδίσαι δύναται, οὐ λέγω Καῖσαρ ἢ Καίσαροσ φίλοσ, ἀλλὰ κόραξ, αὐλητήσ, πυρετόσ, ἄλλα τρισμύρια; ἡ δ’ εὔροια οὐδὲν οὕτωσ ἔχει ὡσ τὸ διηνεκὲσ καὶ ἀνεμπόδιστον. νῦν καλοῦμαι πράξων τι, ἄπειμι νῦν προσέξων τοῖσ μέτροισ ἃ δεῖ τηρεῖν, ὅτι αἰδημόνωσ, ὅτι ἀσφαλῶσ, ὅτι δίχα ὀρέξεωσ καὶ ἐκκλίσεωσ τῆσ πρὸσ τὰ ἐκτόσ, καὶ λοιπὸν προσέχω τοῖσ ἀνθρώποισ, τίνα φασί, πῶσ κινοῦνται, καὶ τοῦτο οὐ κακοήθωσ οὐδ’ ἵνα ἔχω ψέγειν ἢ καταγελῶ, ἀλλ’ ἐπ’ ἐμαυτὸν ἐπιστρέφω, εἰ ταὐτὰ κἀγὼ ἁμαρτάνω.

"πῶσ οὖν παύσωμαι;

τότε καὶ ἐγὼ ἡμάρτανον· νῦν δ’ οὐκέτι, χάρισ τῷ θεῷ. " Ἄγε, ταῦτα ποιήσασ καὶ πρὸσ τούτοισ γενόμενοσ χεῖρον ἔργον πεποίηκασ ἢ χιλίουσ στίχουσ ἀναγνοὺσ ἢ γράψασ ἄλλουσ τοσούτουσ; ὅταν γὰρ ἐσθίῃσ, ἄχθῃ, ὅτι μὴ ἀναγιγνώσκεισ;

οὐκ ἀρκῇ τῷ καθ’ ἃ ἀνέγνωκασ ἐσθίειν; ὅταν λούῃ;

ὅταν γυμνάζῃ; διὰ τί οὖν ἐπὶ πάντων οὐχ ὁμαλίζεισ, καὶ ὅταν Καίσαρι προσίῃσ καὶ ὅταν τῷ δεῖνι; εἰ τὸν ἀπαθῆ τηρεῖσ, εἰ τὸν ἀκατάπληκτον, εἰ τὸν κατεσταλμένον, εἰ βλέπεισ μᾶλλον τὰ γινόμενα ἢ βλέπῃ, εἰ μὴ φθονεῖσ τοῖσ προτιμωμένοισ, εἰ μὴ ἐκπλήσσουσίν σε αἱ ὗλαι, τί σοι λείπει; βιβλία;

πῶσ ἢ ἐπὶ τί; οὐχὶ γὰρ ἐπὶ τὸ βιοῦν παρασκευή τίσ ἐστιν αὕτη;

τὸ βιοῦν δ’ ἐξ ἄλλων τινῶν ἢ τούτων συμπληροῦται. οἱο͂ν ἂν εἰ ὁ ἀθλητὴσ κλαίῃ εἰσ τὸ στάδιον εἰσιών, ὅτι μὴ ἔξω γυμνάζεται. τούτων ἕνεκα ἐγυμνάζου, ἐπὶ τοῦτο οἱ ἁλτῆρεσ, ἡ ἁφή, οἱ νεανίσκοι.

καὶ νῦν ἐκεῖνα ζητεῖσ, ὅτε τοῦ ἔργου καιρόσ ἐστιν; οἱο͂ν εἰ ἐπὶ τοῦ συγκαταθετικοῦ τόπου παρισταμένων φαντασιῶν τῶν μὲν καταληπτικῶν, τῶν δ’ ἀκαταλήπτων μὴ ταύτασ διακρίνειν θέλοιμεν, ἀλλ’ ἀναγιγνώσκειν τὰ Περὶ καταλήψεωσ.

Τί οὖν τὸ αἴτιον; ὅτι οὐδέποτε τούτου ἕνεκα ἀνέγνωμεν, οὐδέποτε τούτου ἕνεκα ἐγράψαμεν, ἵν’ ἐπὶ τῶν ἔργων κατὰ φύσιν χρώμεθα ταῖσ προσπιπτούσαισ φαντασίαισ, ἀλλ’ αὐτοῦ καταλήγομεν μαθεῖν, τί λέγεται, καὶ ἄλλῳ δύνασθαι ἐξηγήσασθαι, τὸν συλλογισμὸν ἀναλῦσαι καὶ τὸν ὑποθετικὸν ἐφοδεῦσαι.

διὰ τοῦτο ὅπου ἡ σπουδή, ἐκεῖ καὶ ὁ ἐμποδισμόσ.

θέλεισ τὰ μὴ ἐπὶ σοὶ ἐξ ἅπαντοσ; κωλύου τοίνυν, ἐμποδίζου, ἀποτύγχανε. εἰ δὲ τὰ Περὶ ὁρμῆσ τούτου ἕνεκα ἀναγιγνώσκοιμεν, οὐχ ἵνα ἴδωμεν, τί λέγεται περὶ ὁρμῆσ, ἀλλ’ ἵνα ὁρμῶμεν ·

τὰ Περὶ ὀρέξεωσ δὲ καὶ ἐκκλίσεωσ, ἵνα μήποτ’ ὀρεγόμενοι ἀποτυγχάνωμεν μήτ’ ἐκκλίνοντεσ περιπίπτωμεν· τὰ Περὶ καθήκοντοσ δ’, ἵνα μεμνημένοι τῶν σχέσεων μηδὲν ἀλογίστωσ μηδὲ παρ’ αὐτὰ ποιῶμεν· 3, ἀλλὰ "σήμερον ὁρμῇ ἐχρησάμην, ὡσ παραγγέλλεται ὑπὸ τῶν φιλοσόφων, ὀρέξει οὐκ ἐχρησάμην, ἐκκλίσει πρὸσ μόνα τὰ προαιρετικά, οὐ κατεπλάγην τὸν δεῖνα, οὐκ ἐδυσωπήθην ὑπὸ τοῦ δεῖνοσ, τὸ ἀνεκτικὸν ἐγύμνασα, τὸ ἀφεκτικόν, τὸ συνεργητικόν" καὶ οὕτωσ ἂν ηὐχαριστοῦμεν τῷ θεῷ ἐφ’ οἷσ δεῖ εὐχαριστεῖν.

Νῦν δ’ ἡμεῖσ οὐκ ἴσμεν, ὅτι καὶ αὐτοὶ ἄλλον τρόπον ὅμοιοι τοῖσ πολλοῖσ γινόμεθα. ἄλλοσ φοβεῖται, μὴ οὐκ ἄρξῃ·

σύ, μὴ ἄρξῃσ. μηδαμῶσ, ἄνθρωπε.

ἀλλ’ ὡσ καταγελᾷσ τοῦ φοβουμένου μὴ ἄρξαι, οὕτωσ καὶ σαυτοῦ καταγέλα. οὐδὲν γὰρ διαφέρει ἢ διψῆν πυρέσσοντα ἢ ὡσ λυσσώδη ὑδροφόβον εἶναι. ἢ πῶσ ἔτι δυνήσῃ εἰπεῖν τὸ τοῦ Σωκράτουσ "εἰ ταύτῃ φίλον τῷ θεῷ, ταύτῃ γινέσθω";

δοκεῖσ, Σωκράτησ εἰ ἐπεθύμει ἐν Λυκείῳ ἢ ἐν Ἀκαδημείᾳ σχολάζειν καὶ διαλέγεσθαι καθ’ ἡμέραν τοῖσ νέοισ, εὐκόλωσ ἂν ἐστρατεύσατο ὁσάκισ ἐστρατεύσατο; οὐχὶ δ’ ὠδύρετ’ ἂν καὶ ἔστενεν "τάλασ ἐγώ, νῦν ἐνθάδ’ ἀτυχῶ ἄθλιοσ δυνάμενοσ ἐν Λυκείῳ ἡλιάζεσθαι" 3; τοῦτο γάρ σου τὸ ἔργον ἦν, ἡλιάζεσθαι;

οὐχὶ δὲ τὸ εὐροεῖν, τὸ ἀκώλυτον εἶναι, τὸ ἀπαραπόδιστον; καὶ πῶσ ἂν ἔτι ἦν Σωκράτησ, εἰ ταῦτα ὠδύρετο; πῶσ ἂν ἔτι ἐν τῇ φυλακῇ παιᾶνασ ἔγραφεν; Ἁπλῶσ οὖν ἐκείνου μέμνησο, ὅτι, πᾶν ὃ ἔξω τῆσ προαιρέσεωσ τῆσ σαυτοῦ τιμήσεισ, ἀπώλεσασ τὴν προαίρεσιν. ἔξω δ’ ἐστὶν οὐ μόνον ἀρχή, ἀλλὰ καὶ ἀναρχία, οὐ μόνον ἀσχολία, ἀλλὰ καὶ σχολή.

"νῦν οὖν ἐμὲ ἐν τῷ θορύβῳ τούτῳ διεξάγειν.

" τί λέγεισ θορύβῳ; ἐν πολλοῖσ ἀνθρώποισ; καὶ τί χαλεπόν; δόξον ἐν Ὀλυμπίᾳ εἶναι, πανήγυριν αὐτὸν ἥγησαι. κἀκεῖ ἄλλοσ ἄλλο τι κέκραγεν, ἄλλοσ ἄλλο τι πράσσει, ἄλλοσ τῷ ἄλλῳ ἐνσείεται. ἐν τοῖσ βαλανείοισ ὄχλοσ· καὶ τίσ ἡμῶν οὐ χαίρει τῇ πανηγύρει ταύτῃ καὶ ὀδυνώμενοσ αὐτῆσ ἀπαλλάσσεται; μὴ γίνου δυσάρεστοσ μηδὲ κακοστόμαχοσ πρὸσ τὰ γινόμενα.

"τὸ ὄξοσ σαπρόν, δριμὺ γάρ"· "τὸ μέλι σαπρόν, ἀνατρέπει γάρ μου τὴν ἕξιν"· "λάχανα οὐ θέλω. " οὕτωσ καὶ "σχολὴν οὐ θέλω, ἐρημία ἐστίν", "ὄχλον οὐ θέλω, θόρυβόσ ἐστιν" 3. ἀλλ’ ἂν μὲν οὕτωσ φέρῃ τὰ πράγματα, ὥστε μόνον ἢ μετ’ ὀλίγων διεξαγαγεῖν, ἡσυχίαν αὐτὸ κάλει καὶ χρῶ τῷ πράγματι, εἰσ ὃ δεῖ· λάλει σεαυτῷ, γύμναζε τὰσ φαντασίασ, ἐξεργάζου τὰσ προλήψεισ.

ἂν δ’ εἰσ ὄχλον ἐμπέσῃσ, ἀγῶνα αὐτὸ λέγε, πανήγυριν, ἑορτήν, συνεορτάζειν πειρῶ τοῖσ ἀνθρώποισ. τί γάρ ἐστιν ἥδιον θέαμα τῷ φιλανθρώπῳ ἢ ἄνθρωποι πολλοί;

ἵππων ἀγέλασ ἢ βοῶν ἡδέωσ ὁρῶμεν, πλοῖα πολλὰ ὅταν ἴδωμεν, διαχεόμεθα· ἀνθρώπουσ πολλοὺσ βλέπων τισ ἀνιᾶται; "ἀλλὰ κατακραυγάζουσί μου.

" οὐκοῦν ἡ ἀκοή σου ἐμποδίζεται. τί οὖν πρὸσ σέ; μή τι καὶ δύναμισ ἡ ταῖσ φαντασίαισ χρηστική; καὶ τίσ σε κωλύει ὀρέξει καὶ ἐκκλίσει χρῆσθαι κατὰ φύσιν, ὁρμῇ καὶ ἀφορμῇ; ποῖοσ θόρυβοσ πρὸσ τοῦτο ἱκανόσ; Σὺ μόνον μέμνησο τῶν καθολικῶν· 3τί ἐμόν, τί οὐκ ἐμόν;

τί μοι δίδοται; τί θέλει με ποιεῖν ὁ θεὸσ νῦν, τί οὐ θέλει; " πρὸ ὀλίγου χρόνου ἤθελέν σε σχολάζειν, σαυτῷ λαλεῖν, γράφειν περὶ τούτων, ἀναγιγνώσκειν, ἀκούειν, παρασκευάζεσθαι·

ἔσχεσ εἰσ τοῦτο ἱκανὸν χρόνον. νῦν σοι λέγει "ἐλθὲ ἤδη ἐπὶ τὸν ἀγῶνα, δεῖξον ἡμῖν, τί ἔμαθεσ, πῶσ ἤθλησασ. μέχρι τίνοσ γυμνασθήσῃ μόνοσ; ἤδη καιρὸσ γνῶναί σε, πότερον τῶν ἀξιονίκων εἶ τισ ἀθλητῶν ἢ ἐκείνων, οἳ τὴν οἰκουμένην περιέρχονται νικώμενοι. " τί οὖν ἀγανακτεῖσ;

οὐδεὶσ ἀγὼν δίχα θορύβου γίνεται. πολλοὺσ δεῖ προγυμναστὰσ εἶναι, πολλοὺσ τοὺσ ἐπικραυγάζοντασ, πολλοὺσ ἐπιστάτασ, πολλοὺσ θεατάσ. ‐ Ἀλλ’ ἐγὼ ἤθελον ἐφ’ ἡσυχίασ διάγειν.

‐ Οἴμωζε τοίνυν καὶ στένε, ὥσπερ ἄξιοσ εἶ. τίσ γὰρ ἄλλη μείζων ταύτησ ζημία τῷ ἀπαιδεύτῳ καὶ ἀπειθοῦντι τοῖσ θείοισ διατάγμασιν ἢ τὸ λυπεῖσθαι, τὸ πενθεῖν, τὸ φθονεῖν, ἁπλῶσ τὸ ἀτυχεῖν καὶ δυστυχεῖν; τούτων οὐ θέλεισ ἀπαλλάξαι σεαυτόν; Καὶ πῶσ ἀπαλλάξω; ‐ Οὐ πολλάκισ ἤκουσασ, ὅτι ὄρεξιν ἆραί σε δεῖ παντελῶσ, τὴν ἔκκλισιν ἐπὶ μόνα τρέψαι τὰ προαιρετικά, ἀφεῖναί σε δεῖ πάντα, τὸ σῶμα, τὴν κτῆσιν, τὴν φήμην, τὰ βιβλία, θόρυβον, ἀρχάσ, ἀναρχίαν;

ὅπου γὰρ ἂν κλίνῃσ, ἐδούλευσασ, ὑπετάγησ, κωλυτὸσ ἐγένου, ἀναγκαστόσ, ὅλοσ ἐπ’ ἄλλοισ. ἀλλὰ τὸ Κλεάνθουσ πρόχειρον ἄγου δέ μ’, ὦ Ζεῦ, καὶ σύ γ’ ἡ Πεπρωμένη.

ἂν ἅπαξ εἴπῃ σ "πότε τισ εἰσ Ἀθήνασ ἀπέλθῃ; θέλετ’ εἰσ Ῥώμην; εἰσ Ῥώμην. εἰσ Γύαρα; εἰσ Γύαρα. εἰσ Ἀθήνασ; εἰσ Ἀθήνασ. εἰσ φυλακήν; εἰσ φυλακήν. , ἀπώλου.

ἀνάγκη γε ταύτην τὴν ὄρεξιν ἀτελῆ μὲν οὖσαν ἀτυχῆ σε ποιεῖν, τελειωθεῖσαν δὲ κενόν, ἐφ’ οἷσ οὐ δεῖ ἐπαιρόμενον· πάλιν ἂν ἐμποδισθῇσ, δυστυχῆ, περιπίπτοντα οἷσ οὐ θέλεισ. ἄφεσ οὖν ταῦτα πάντα.

"καλαὶ αἱ Ἀθῆναι. " ἀλλὰ τὸ εὐδαιμονεῖν κάλλιον πολύ, τὸ ἀπαθῆ εἶναι, τὸ ἀτάραχον, τὸ ἐπὶ μηδενὶ κεῖσθαι τὰ σὰ πράγματα. "θόρυβοσ ἐν Ῥώμῃ καὶ ἀσπασμοί.

" ἀλλὰ τὸ εὐροεῖν ἀντὶ πάντων τῶν δυσκόλων. εἰ οὖν τούτων καιρόσ ἐστιν, διὰ τί οὐκ αἴρεισ αὐτῶν τὴν ἔκκλισιν; τίσ ἀνάγκη ὡσ ὄνον ξυλοκοπούμενον ἀχθοφορεῖν; εἰ δὲ μή, ὁρ́α ὅτι δεῖ σε δουλεύειν ἀεὶ τῷ δυναμένῳ σοι διαπράξασθαι τὴν ἔξοδον, τῷ πᾶν ἐμποδίσαι δυναμένῳ κἀκεῖνον θεραπεύειν ὡσ Κακοδαίμονα.

οὓσ καὶ ὁ Ζεὺσ πεποίηκεν, αὐτὸν δὲ πρὸσ ἑνὶ εἶναι μόνῳ, τῷ ἰδίῳ, τῷ ἀκωλύτῳ, καὶ ἀναγιγνώσκειν ἐπὶ τοῦτο ἀναφέροντα τὴν ἀνάγνωσιν καὶ γράφειν καὶ ἀκούειν.

διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι εἰπεῖν φιλόπονον, ἂν ἀκούσω τοῦτο μόνον, ὅτι ἀναγιγνώσκει ἢ γράφει, κἂν προσθῇ τισ, ὅτι ὅλασ τὰσ νύκτασ, οὔπω λέγω, ἂν μὴ γνῶ τὴν ἀναφοράν.

οὐδὲ γὰρ σὺ λέγεισ φιλόπονον τὸν διὰ παιδισκάριον ἀγρυπνοῦντα· οὐ τοίνυν οὐδ’ ἐγώ. ἀλλ’ ἐὰν μὲν ἕνεκα δόξησ αὐτὸ ποιῇ, λέγω φιλόδοξον, ἂν δ’ ἕνεκα ἀργυρίου, φιλάργυρον, οὐ φιλόπονον.

ἂν δ’ ἐπὶ τὸ ἴδιον ἡγεμονικὸν ἀναφέρῃ τὸν πόνον, ἵν’ ἐκεῖνο κατὰ φύσιν ἔχῃ καὶ διεξάγῃ, τότε λέγω μόνον φιλόπονον.

μηδέποτε γὰρ ἀπὸ τῶν κοινῶν μήτ’ ἐπαινεῖτε μήτε ψέγετε, ἀλλὰ ἀπὸ δογμάτων.

ταῦτα γάρ ἐστι τὰ ἴδια ἑκάστου, τὰ καὶ τὰσ πράξεισ αἰσχρὰσ ἢ καλὰσ ποιοῦντα· τούτων μεμνημένοσ χαῖρε τοῖσ παροῦσιν καὶ ἀγάπα ταῦτα, ὧν καιρόσ ἐστιν.

εἴ τινα ὁρᾷσ, ὧν ἔμαθεσ καὶ διεσκέψω, ἀπαντῶντά σοι εἰσ τὰ ἔργα, εὐφραίνου ἐπ’ αὐτοῖσ.

εἰ τὸ κακόηθεσ καὶ λοίδορον ἀποτέθεισαι, μεμείωκασ, εἰ τὸ προπετέσ, εἰ τὸ αἰσχρολόγον, εἰ τὸ εἰκαῖον, εἰ τὸ ἐπισεσυρμένον, εἰ οὐ κινῇ ἐφ’ οἷσ πρότερον, εἰ οὐχ ὁμοίωσ γ’ ὡσ πρότερον, ἑορτὴν ἄγειν δύνασαι καθ’ ἡμέραν, σήμερον, ὅτι καλῶσ ἀνεστράφησ ἐν τῷδε τῷ ἔργῳ, αὔριον, ὅτι ἐν ἑτέρῳ. εία ἢ ἐπαρχία.

ταῦτα ἐκ σοῦ αὐτοῦ γίνεταί σοι καὶ ἀπὸ τῶν θεῶν. ἐκεῖνο μέμνησο, τίσ ὁ διδούσ ἐστι καὶ τίσιν καὶ διὰ τίνα. τούτοισ τοῖσ διαλογισμοῖσ ἐντρεφόμενοσ ἔτι διαφέρῃ, ποῦ ὢν εὐδαιμονήσεισ, ποῦ ὢν ἀρέσεισ τῷ θεῷ;

οὐ πανταχόθεν τὸ ἴσον ἀπέχουσιν; οὐ πανταχόθεν ὁμοίωσ ὁρῶσιν τὰ γινόμενα;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Epictetus, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ περὶ τὸ ἐν ἡσυχίᾳ διάγειν ἐσπουδακότασ.

(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ περὶ τὸ ἐν ἡσυχίᾳ διάγειν ἐσπουδακότασ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION