Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 4

(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 4)

προειρημένων δὴ τούτων ἓν ἔτι λείπεται καὶ ἀναγκαιότατον, τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ διορίσαι, ἵνα καὶ περὶ τῶν λόγων τῶν τε γνησίων αὐτοῦ καὶ μὴ σαφέσ τι ἔχωμεν λέγειν. τίθεμεν δὴ αὐτὸν ἑβδομηκοστὸν ἔχοντα ἔτοσ ἀπὸ τῆσ φυγῆσ κατεληλυθέναι, ὡσ καὶ αὐτόσ φησι, γέροντα αὑτὸν ἀποκαλῶν· ἀφ’ οὗ χρόνου καὶ καλεῖν τοὺσ ἐν τῇ ἡλικίᾳ ταύτῃ μάλιστα εἰώθαμεν. ὑποκειμένων δὲ τούτων ὁλοσχερεῖ λογισμῷ τὸ γὰρ ἀκριβὲσ οὐκ ἔχομεν εἰή ἂν κατὰ Νικόφημον ἄρχοντα γεγονώσ. εἰ δέ τισ ἢ πρεσβύτερον ἢ νεώτερον τῶν εἰρημένων χρόνων αὐτὸν εἶναι φήσει, πρὸσ τῷ μηδὲν ὑγιὲσ λέγειν καὶ λόγουσ αὖ πολλοὺσ ἀφελεῖται, μᾶλλον δὲ πάντασ πλὴν πέντε ἢ ἕξ, τῶν μὲν πρεσβύτερον αὐτόν, τῶν δὲ νεώτερον εἶναι λέγων. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἄρξασθαι λέγοντεσ αὐτὸν λόγουσ συγγράφειν ἀπὸ τοῦ πέμπτου ἢ ἕκτου πρὸσ τῷ εἰκοστῷ ἔτουσ οὐκ ἂν ἁμάρτοιμεν, ἄλλωσ τε καὶ τῶν περὶ Δημοσθένη τότε ἀκμαζόντων. ἕκτοσ δὲ καὶ εἰκοστόσ ἐστιν ἀπὸ Νικοφήμου Πυθόδημοσ. ὥσθ’ ὅσουσ εὑρίσκομεν πρεσβυτέρουσ τούτου τοῦ ἄρχοντοσ εἴ τισ γνησίουσ θήσεται, ἀπιστοίημεν ἂν εἰκότωσ·

ἔτι δὲ καὶ τοὺσ ἀπ’ Ἀναξικράτουσ ἑώσ Φιλίππου τετελεσμένουσ ἀγῶνασ ὁμοίωσ ἐν τοῖσ ψευδέσιν ἀναγράφοιμεν ἄν· οὐ γὰρ εἰσ Χαλκίδα ἄν τινεσ ἔπλεον λόγων χάριν ἢ ἰδίων ἢ δημοσίων· οὐ γὰρ τέλεον ἠπόρουν οὕτω λόγων. ἐπεὶ δὲ ὁ χρόνοσ τἀνδρὸσ ὡσ οἱο͂́ν τε ἀκριβέστατα εὑρ́ηται, πρὸσ ὃν καὶ τῶν λόγων τούσ τε γνησίουσ καὶ μὴ διακρινοῦμεν, καιρὸσ ἤδη καὶ περὶ τοῦ χαρακτῆροσ αὐτοῦ λέγειν. ἔστι δὲ δυσόριστον. οὐδὲν γὰρ οὔτε κοινὸν οὔτ’ ἴδιον ἔσχεν οὔτ’ ἐν τοῖσ ἰδίοισ οὔτ’ ἐν τοῖσ δημοσίοισ ἀγῶσιν, ἀλλὰ καὶ τοῖσ Λυσίου παραπλήσιοσ ἔστιν ὅπου γίνεται καὶ τοῖσ Ὑπερείδου καὶ τοῖσ Δημοσθένουσ λόγοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION