헬라어 문장 검색 - Διονψσ́ΔεΔιναρ́01́

(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 1)

περὶ Δεινάρχου τοῦ ῥήτοροσ οὐδὲν εἰρηκὼσ ἐν τοῖσ περὶ τῶν ἀρχαίων γραφεῖσιν διὰ τὸ μήτε εὑρετὴν ἰδίου γεγονέναι χαρακτῆροσ τὸν ἄνδρα, ὥσπερ τὸν Λυσίαν καὶ τὸν Ἰσοκράτην καὶ τὸν Ἰσαῖον, μήτε τῶν εὑρημένων ἑτέροισ τελειωτήν, ὥσπερ τὸν Δημοσθένη καὶ τὸν Αἰσχίνη καὶ τὸν Ὑπερείδην ἡμεῖσ κρίνομεν, ὁρῶν δὲ καὶ τοῦτον τὸν ἄνδρα παρὰ πολλοῖσ ἠξιωμένον ὀνόματοσ ἐπὶ δεινότητι λόγων καὶ ἀπολελοιπότα δημοσίουσ τε καὶ ἰδίουσ λόγουσ οὔτε ὀλίγουσ οὔτ’ εὐκαταφρονήτουσ, ἡγησάμην δεῖν μὴ παραλιπεῖν αὐτόν, ἀλλὰ καὶ περὶ τοῦ βίου καὶ τοῦ χαρακτῆροσ αὐτοῦ διελθεῖν καὶ διορίσαι τούσ τε γνησίουσ καὶ ψευδεῖσ λόγουσ πάντων ἢ τῶν γε πλείστων ἀναγκαιότερον οἶμαι τοῖσ μὴ ἐκ περιζώματοσ ἀσκοῦσι ῥητορικήν. ἅμα δὲ ὁρῶν οὐδὲν ἀκριβὲσ οὔτε Καλλίμαχον οὔτε τοὺσ ἐκ Περγάμου γραμματικοὺσ περὶ αὐτοῦ γράψαντασ, ἀλλὰ παρὰ τὸ μηδὲν ἐξετάσαι περὶ αὐτοῦ τῶν ἀκριβεστέρων ἡμαρτηκότασ, ὡσ μὴ μόνον ἐψεῦσθαι πολλὰ ἀλλὰ καὶ λόγουσ τοὺσ οὐδὲν μὲν αὐτῷ προσήκοντασ ὡσ Δεινάρχου τούτῳ προστίθεσθαι, τοὺσ δ’ ὑπ’ αὐτοῦ γραφέντασ ἑτέρων εἶναι λέγειν· ἀλλὰ Δημήτριοσ ὁ Μάγνησ, ὃσ ἔδοξε γενέσθαι πολυἵστωρ, ἐν τῇ περὶ τῶν ὁμωνύμων πραγματείᾳ λέγων καὶ περὶ τούτου τοῦ ἀνδρὸσ καὶ ὑπόληψιν παρασχών, ὡσ περὶ αὐτοῦ λέξων τι ἀκριβέσ, διεψεύσθη τῆσ δόξησ. οὐθὲν δὲ κωλύει καὶ τὰσ λέξεισ παραθέσθαι τοῦ ἀνδρόσ.

ἔστι δὲ τὰ ὑπ’ αὐτοῦ γραφέντα τάδε· Δεινάρχοισ δ’ ἐνετύχομεν τέτταρσιν· ὧν ἐστιν ὃ μὲν ἐκ τῶν ῥητόρων τῶν Ἀττικῶν, ὃ δὲ τὰσ περὶ Κρήτην συναγήοχε μυθολογίασ, ὃ δὲ πρεσβύτεροσ μὲν ἀμφοῖν τούτοιν, Δήλιοσ δὲ τὸ γένοσ, πεπραγματευμένοσ τοῦτο μὲν ἔποσ, τοῦτο δὲ πράγματα, τέταρτοσ δὲ ὁ περὶ Ὁμήρου λόγον συντεθεικώσ. ἐθέλω δὲ πρὸσ μέροσ περὶ ἑκάστου διελθεῖν, καὶ πρῶτον περὶ τοῦ ῥήτοροσ. ἔστι τοίνυν οὗτοσ κατά γε τὴν ἐμὴν δόξαν οὐδὲν ἀπολείπων τῆσ Ὑπερείδου χάριτοσ, ὥστ’ εἰπεῖν· καὶ νύ κεν ἢ παρέλασσεν. ἐνθύμημα γὰρ φέρει πειστικὸν καὶ σχῆμα παντοδαπόν, πιθανότητόσ γε μὴν οὕτωσ εὖ ἥκει, ὥστε παριστάνειν τοῖσ ἀκούουσι, μὴ ἄλλωσ γεγονέναι τὸ πρᾶγμα ἢ ὡσ αὐτὸσ λέγει. καὶ νομίσειεν ἄν τισ εὐήθεισ εἶναι τοὺσ ὑπολαβόντασ τὸν λόγον τὸν κατὰ Δημοσθένουσ εἶναι τούτου·

πολὺ γὰρ ἀπέχει τοῦ χαρακτῆροσ. ἀλλ’ ὅμωσ τοσοῦτον σκότουσ ἐπιπεπόλακεν, ὥστε τοὺσ μὲν ἄλλουσ αὐτοῦ λόγουσ σχεδόν που ὑπὲρ ἑξήκοντα καὶ ἑκατὸν ὄντασ πάντασ ἀγνοεῖν συμβέβηκε, τὸν δὲ μὴ γραφέντα ὑπ’ αὐτοῦ μόνον ἐκείνου νομίζεσθαι. ἡ δὲ λέξισ ἐστὶ τοῦ Δεινάρχου κυρίωσ ἠθική, πάθοσ κινοῦσα, σχεδὸν τῇ πικρίᾳ μόνον καὶ τῷ τόνῳ τοῦ Δημοσθενικοῦ χαρακτῆροσ λειπομένη, τοῦ δὲ πιθανοῦ καὶ κυρίου μηδὲν ἐνδέουσα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 1

(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION