Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 9

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 9)

τῆσ πόλεωσ καὶ τὸ κοινὸν ἀπὸ τῶν συμφερόντων οὐχὶ τὸ ὑμῖν αὐτοῖσ ἰδίᾳ λυσιτελοῦν ὀφείλοντασ σκοπεῖν, ἐάν τι τῶν ἀληθῶν μετὰ παρρησίασ, ἀλλὰ μὴ καθ’ ἡδονὰσ τὰσ ὑμετέρασ λέγω, μή μοι διὰ τοῦτ’ ἀπεχθάνεσθαι ἐνθυμουμένουσ, ὅτι οὐκ ἐπὶ λοιδορίᾳ καὶ προπηλακισμῷ τῆσ ἀρχῆσ ὑμῶν ποιήσομαι τοὺσ λόγουσ, ἀλλ’ ἵνα δείξασ, ἐν οἱῴ κλύδωνι τὰ πράγματα σαλεύει τῆσ πόλεωσ, τὴν σωτηρίαν καὶ ἐπανόρθωσιν αὐτῶν ἥτισ ἔσται φράσω. ἅπασι μὲν γὰρ ἴσωσ, ὅσοισ τῇ πατρίδι .

. . δωσιν, ἀναγκαῖόσ ἐστιν ὁ περὶ τῶν κοινῇ συμφερόντων λόγοσ, μάλιστα δ’ ἐμοί. πρῶτον μὲν γάρ, ὅτι γνώμησ ἄρχειν ἠξίωμαι διὰ τιμήν· αἰσχύνη δὲ καὶ μωρία πολλὴ πρῶτον ἀναστάντα μὴ οὐχ ἃ δεῖ πρῶτον ἐπανορθώσασθαι λέγειν. ὄντι θείῳ πρὸσ πατρὸσ Ἀππίου τοῦ προεστηκότοσ τῆσ δεκαδαρχίασ ἥδεσθαί τε πάντων μάλιστα, ὅταν εὖ τὰ κοινὰ ὑπ’ αὐτῶν ἐπιτροπεύηται, καὶ ἀνιᾶσθαι παντὸσ ὁτουδήτινοσ μᾶλλον, ὅταν μὴ καλῶσ.

πρὸσ δὲ τούτοισ ὅτι ταύτην πολιτείασ διαδέδεγμαι προαίρεσιν ἐκ προγόνων τὰ κοινὰ συμφέροντα πρὸ τῶν οἰκείων λυσιτελῶν αἱρεῖσθαι καὶ μηδένα κίνδυνον ἴδιον ὑπολογίζεσθαι, ἣν οὐκ ἂν προδοίην ἑκὼν εἶναι καὶ οὐκ ἂν καταισχύναιμι τὰσ ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν ἀρετάσ.

περὶ μὲν οὖν τῆσ καθεστώσησ πολιτείασ, ὅτι πονηρῶσ ἡμῖν ἔχει, καὶ δυσχεραίνουσιν ὀλίγου δεῖν πάντεσ αὐτῇ, μέγιστον ὑμῖν γενέσθω τεκμήριον ὃ μόνον οὐδ’ ἀγνοεῖν ἔξεστιν ὑμῖν, ὅτι φεύγουσιν ἐκ τῆσ πόλεωσ ὁσημέραι καταλιπόντεσ τὰσ πατρῴασ ἑστίασ οἱ χαριέστατοι τῶν δημοτικῶν, οἱ μὲν εἰσ τὰσ πλησιοχώρουσ πόλεισ ἅμα γυναιξὶ καὶ τέκνοισ μετατιθέμενοι τὰσ οἰκήσεισ, οἱ δ’ εἰσ τοὺσ πλεῖστον ἀπέχοντασ τῆσ πόλεωσ ἀγρούσ·

καὶ οὐδὲ τῶν πατρικίων πολλοὶ τὰσ κατ’ ἄστυ ποιοῦνται διατριβὰσ ὡσ πρότερον, ἀλλὰ καὶ τούτων οἱ πλείουσ τὸν βίον ἔχουσιν ἐν τοῖσ ἀγροῖσ.

καὶ τί δεῖ περὶ τῶν ἄλλων λέγειν, ὅτε καὶ τῶν βουλευτῶν ὀλίγοι μέν τινεσ οἱ κατὰ συγγένειαν ἢ φιλίαν προσήκοντεσ ὑμῖν ὑπομένουσιν ἐντὸσ τείχουσ, οἱ δ’ ἄλλοι τὴν ἐρημίαν ποθεινοτέραν ἡγοῦνται τῆσ πατρίδοσ;

μηδενὸσ ἀπολείπεσθαι τῶν κοινῶν.

ἆρ’ οὐν τἀγαθὰ φεύγοντασ ὑπολαμβάνετε ἀνθρώπουσ καταλιπεῖν τὰσ ἑαυτῶν πατρίδασ ἢ τὰ κακά; ἐγὼ μὲν γὰρ οἰόμαι τὰ κακά.

καίτοι τίνοσ ἔλαττον οἰέσθ’ εἶναι κακὸν πόλει καὶ ταῦτα τῇ Ῥωμαίων, ᾗ πολλῶν οἰκείων δεῖ σωμάτων, εἰ μέλλει βεβαίωσ καθέξειν τὴν τῶν προσοίκων ἀρχήν, τὸ καταλείπεσθαι μὲν ὑπὸ τῶν δημοτικῶν, ἐρημοῦσθαι δ’ ὑπὸ τῶν πατρικίων, οὔτε πολέμου κατασχόντοσ αὐτὴν οὔτε νόσου λοιμικῆσ οὔτ’ ἄλλησ θεηλάτου συμφορᾶσ οὐδεμιᾶσ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION