Arrian, Anabasis, book 5, chapter 26

(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 26)

Πέρασ δὲ τῶν πόνων γενναίῳ μὲν ἀνδρὶ οὐδὲν δοκῶ ἔγωγε ὅτι μὴ αὐτοὺσ τοὺσ πόνουσ, ὅσοι αὐτῶν ἐσ καλὰ ἔργα φέρουσιν. εἰ δέ τισ καὶ αὐτῷ τῷ πολεμεῖν ποθεῖ ἀκοῦσαι ὅ τι περ ἔσται πέρασ, μαθέτω ὅτι οὐ πολλὴ ἔτι ἡμῖν ἡ λοιπή ἐστιν ἔστε ἐπὶ ποταμόν τε Γάγγην καὶ τὴν ἑῴαν θάλασσαν· ταύτῃ δὲ, λέγω ὑμῖν, ξυναφὴσ φανεῖται ἡ Ὑρκανία θάλασσα· ἐκπεριέρχεται γὰρ γῆν πέρι πᾶσαν ἡ μεγάλη θάλασσα. καὶ ἐγὼ ἐπιδείξω Μακεδόσι τε καὶ τοῖσ ξυμμάχοισ τὸν μὲν Ἰνδικὸν κόλπον ξύρρουν ὄντα τῷ Περσικῷ, τὴν δὲ Ὑρκανίαν θάλασσαν τῷ Ἰνδικῷ·

ἀπὸ δὲ τοῦ Περσικοῦ εἰσ Λιβύην περιπλευσθήσεται στόλῳ ἡμετέρῳ τὰ μέχρι Ἡρακλέουσ Στηλῶν· ἀπὸ δὲ Στηλῶν ἡ ἐντὸσ Λιβύη πᾶσα ἡμετέρα γίγνεται καὶ ἡ Ἀσία δὴ οὕτω πᾶσα, καὶ ὁρ́οι τῆσ ταύτῃ ἀρχῆσ οὕσπερ καὶ τῆσ γῆσ ὁρ́ουσ ὁ θεὸσ ἐποίησε. νῦν δὲ δὴ ἀποτρεπομένων πολλὰ μὲν μάχιμα ὑπολείπεται γένη ἐπέκεινα τοῦ Ὑφάσιοσ ἔστε ἐπὶ τὴν ἑᾴαν θάλασσαν, πολλὰ δὲ ἀπὸ τούτων ἔτι ἐπὶ τὴν Ὑρκανίαν ὡσ ἐπὶ βορρᾶν ἄνεμον, καὶ τὰ Σκυθικὰ γένη οὐ πόρρω τούτων, ὥστε δέοσ μὴ ἀπελθόντων ὀπίσω καὶ τὰ νῦν κατεχόμενα οὐ βέβαια ὄντα ἐπαρθῇ πρὸσ ἀπόστασιν πρὸσ τῶν μήπω ἐχομένων.

καὶ τότε δὴ ἀνόνητοι ἡμῖν ἔσονται οἱ πολλοὶ πόνοι ἢ ἄλλων αὖθισ ἐξ ἀρχῆσ δεήσει πόνων τε καὶ κινδύνων.

ἀλλὰ παραμείνατε, ἄνδρεσ Μακεδόνεσ καὶ ξύμμαχοι. πονούντων τοι καὶ κινδυνευόντων τὰ καλὰ ἔργα, καὶ ζῆν τε ξὺν ἀρετῇ ἡδὺ καὶ ἀποθνήσκειν κλέοσ ἀθάνατον ὑπολειπομένουσ. ἢ οὐκ ἴστε ὅτι ὁ πρόγονοσ ὁ ἡμέτεροσ οὐκ ἐν Τίρυνθι οὐδὲ Ἄργει, ἀλλ̓ οὐδὲ ἐν Πελοποννήσῳ ἢ Θήβαισ μένων ἐσ τοσόνδε κλέοσ ἦλθεν ὡσ θεὸσ ἐξ ἀνθρώπου γενέσθαι ἢ δοκεῖν;

οὐ μὲν δὴ οὐδὲ Διονύσου, ἁβροτέρου τούτου θεοῦ ἢ καθ̓ Ἡρακλέα, ὀλίγοι πόνοι. ἀλλὰ ἡμεῖσ γε καὶ ἐπέκεινα τῆσ Νύσησ ἀφίγμεθα καὶ ἡ Αὄρνοσ πέτρα ἡ τῷ Ἡρακλεῖ ἀνάλωτοσ πρὸσ ἡμῶν ἔχεται. ὑμεῖσ δὲ καὶ τὰ ἔτι ὑπόλοιπα τῆσ Ἀσίασ πρόσθετε τοῖσ ἤδη ἐκτημένοισ καὶ τὰ ὀλίγα τοῖσ πολλοῖσ.

ἐπεὶ καὶ ἡμῖν αὐτοῖσ τί ἄν μέγα καὶ καλὸν κατεπέπρακτο, εἰ ἐν Μακεδονίᾳ καθήμενοι ἱκανὸν ἐποιούμεθα ἀπόνωσ τὴν οἰκείαν διασώζειν, Θρᾷκασ τοὺσ ὁμόρουσ ἢ Ἰλλυριοὺσ ἢ Τριβαλλοὺσ ἢ καὶ τῶν Ἑλλήνων, ὅσοι οὐκ ἐπιτήδειοι ἐσ τὰ ἡμέτερα, ἀναστέλλοντεσ; Εἰ μὲν δὴ ὑμᾶσ πονοῦντασ καὶ κινδυνεύοντασ αὐτὸσ ἀπόνωσ καὶ ἀκινδύνωσ ἐξηγούμενοσ ἦγον, οὐκ ἀπεικότωσ ἂν προεκάμνετε ταῖσ γνώμαισ, τῶν μὲν πόνων μόνοισ ὑμῖν μετόν, τὰ δὲ ἆθλα αὐτῶν ἄλλοισ περιποιοῦντεσ·

νῦν δὲ κοινοὶ μὲν ἡμῖν οἱ πόνοι, ἴσον δὲ μέτεστι τῶν κινδύνων, τὰ δὲ ἆθλα ἐν μέσῳ κεῖται ξύμπασιν. ἥ τε χώρα ὑμετέρα καὶ ὑμεῖσ αὐτῆσ σατραπεύετε.

καὶ τῶν χρημάτων τὸ μέροσ νῦν τε ἐσ ὑμᾶσ τὸ πολὺ ἔρχεται καὶ ἐπειδὰν ἐπεξέλθωμεν τὴν Ἀσίαν, τότε οὐκ ἐμπλήσασ μὰ Δἰ ὑμᾶσ, ἀλλὰ καὶ ὑπερβαλὼν ὅσα ἕκαστοσ ἐλπίζει ἀγαθὰ ἔσεσθαι τοὺσ μὲν ἀπιέναι οἴκαδε ἐθέλοντασ εἰσ τὴν οἰκείαν ἀποπέμψω ἢ ἐπανάξω αὐτόσ, τοὺσ δὲ αὐτοῦ μένοντασ ζηλωτοὺσ τοῖσ ἀπερχομένοισ ποιήσω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION