헬라어 문장 검색 - Αρριαν́Αναβασί5́27́

(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 27)

Ταῦτα καὶ τοιαῦτα εἰπόντοσ Ἀλεξάνδρου πολὺν μὲν χρόνον σιωπὴ ἦν οὔτε ἀντιλέγειν τολμώντων πρὸσ τὸν βασιλέα ἐκ τοῦ εὐθέοσ οὔτε ξυγχωρεῖν ἐθελόντων. ἐν δὲ τούτῳ πολλάκισ μὲν Ἀλέξανδροσ ἐκέλευε λέγειν τὸν βουλόμενον, εἰ δή τισ τὰ ἐναντία τοῖσ ὑπ̓ αὐτοῦ λεχθεῖσι γιγνώσκει· ἔμενε δὲ καὶ ὣσ ἐπὶ πολὺ ἡ σιωπή· ὀψὲ δέ ποτε θαρσήσασ Κοῖνοσ ὁ Πολεμοκράτουσ ἔλεξε τοιάδε. Ἐπειδὴ αὐτόσ, ὦ βασιλεῦ, οὐ κατὰ πρόσταγμα ἐθέλεισ Μακεδόνων ἐξηγεῖσθαι, ἀλλὰ πείσασ μὲν ἄξειν φῄσ, πεισθεὶσ δὲ οὐ βιάσεσθαι, οὐχ ὑπὲρ ἡμῶν τῶνδε ποιήσομαι ἐγὼ τοὺσ λόγουσ, οἳ καὶ προτιμώμενοι τῶν ἄλλων καὶ τὰ ἆθλα τῶν πόνων οἱ πολλοὶ ἤδη κεκομισμένοι καὶ τῷ κρατιστεύειν παρὰ τοὺσ ἄλλουσ πρόθυμοί σοι ἐσ πάντα ἐσμέν, ἀλλ̓ ὑπὲρ τῆσ στρατιᾶσ τῆσ πολλῆσ.

οὐδὲ ὑπὲρ ταύτησ τὰ καθ̓ ἡδονὴν ἐκείνοισ ἐρῶ, ἀλλὰ ἃ νομίζω σύμφορά τέ σοι ἐσ τὰ παρόντα καὶ ἐσ τὰ μέλλοντα μάλιστα ἀσφαλῆ εἶναι.

δίκαιοσ δέ εἰμι καθ̓ ἡλικίαν τε μὴ ἀποκρύπτεσθαι τὰ δοκοῦντα βέλτιστα καὶ κατὰ τὴν ἐκ σοῦ μοι οὖσαν καὶ ἐσ τοὺσ ἄλλουσ ἀξίωσιν καὶ κατὰ τὴν ἐν τοῖσ πόνοισ τε καὶ κινδύνοισ ἐσ τόδε ἀπροφάσιστον τόλμαν. ὅσῳ γάρ τοι πλεῖστα καὶ μέγιστα σοί τε ἡγουμένῳ καταπέπρακται καὶ τοῖσ ἅμα σοὶ οἴκοθεν ὁρμηθεῖσι, τοσῷδε μᾶλλόν τι ξύμφορόν μοι δοκεῖ πέρασ τι ἐπιθεῖναι τοῖσ πόνοισ καὶ κινδύνοισ.

αὐτὸσ γάρ τοι ὁρᾷσ, ὅσοι μὲν Μακεδόνων τε καὶ Ἑλλήνων ἅμα σοὶ ὡρμήθημεν, ὅσοι δὲ ὑπολελείμμεθα· ὧν Θετταλοὺσ μὲν ἀπὸ Βάκτρων εὐθὺσ οὐ προθύμουσ ἔτι ἐσ τοὺσ πόνουσ αἰσθόμενοσ οἴκαδε, καλῶσ ποιῶν, ἀπέπεμψασ·

τῶν δὲ ἄλλων Ἑλλήνων οἱ μὲν ἐν ταῖσ πόλεσι ταῖσ πρὸσ σοῦ οἰκισθείσαισ κατῳκισμένοι οὐδὲ οὗτοι πάντῃ ἑκόντεσ μένουσιν· οἱ δὲ ξυμπονοῦντέσ τε ἔτι καὶ ξυγκινδυνεύοντεσ, αὐτοί τε καὶ ἡ Μακεδονικὴ στρατιά, τοὺσ μὲν ἐν ταῖσ μάχαισ ἀπολωλέκασιν, οἱ δὲ ἐκ τραυμάτων ἀπόμαχοι γεγενημένοι ἄλλοι ἄλλῃ τῆσ Ἀσίασ ὑπολελειμμένοι εἰσίν, οἱ πλείουσ δὲ νόσῳ ἀπολώλασιν, ὀλίγοι δὲ ἐκ πολλῶν ὑπολείπονται, καὶ οὔτε τοῖσ σώμασιν ἔτι ὡσαύτωσ ἐρρωμένοι, ταῖσ τε γνώμαισ πολὺ ἔτι μᾶλλον προκεκμηκότεσ. καὶ τούτοισ ξύμπασιν πόθοσ μὲν γονέων ἐστίν, ὅσοισ ἔτι σώζονται, πόθοσ δὲ γυναικῶν καὶ παίδων, πόθοσ δὲ δὴ τῆσ γῆσ αὐτῆσ τῆσ οἰκείασ, ἣν ξὺν τῷ ἐκ σοῦ πορισθέντι σφίσιν κόσμῳ μεγάλοι τε ἀντὶ μικρῶν καὶ πλούσιοι ἐκ πενήτων ἀναστρέφοντεσ ξύγγνωστοί εἰσιν ἐπιδεῖν ποθοῦντεσ.

σὺ δὲ νῦν μὴ ἄγειν ἄκοντασ·

οὐδὲ γὰρ ὁμοίοισ ἔτι χρήσῃ ἐσ τοὺσ κινδύνουσ, οἷσ τὸ ἑκούσιον ἐν τοῖσ ἀγῶσιν ἀπέσται· ἐπανελθὼν δὲ αὐτόσ [τε], εἰ δοκεῖ, ἐσ τὴν οἰκείαν καὶ τὴν μητέρα τὴν σαυτοῦ ἰδὼν καὶ τὰ τῶν Ἑλλήνων καταστησάμενοσ καὶ τὰσ νίκασ ταύτασ τὰσ πολλὰσ καὶ μεγάλασ ἐσ τὸν πατρῷον οἶκον κομίσασ οὕτω δὴ ἐξ ἀρχῆσ ἄλλον στόλον στέλλεσθαι, εἰ μὲν βούλει, ἐπ̓ αὐτὰ ταῦτα τὰ πρὸσ τὴν ἑώ ᾠκισμένα Ἰνδῶν γένη, εἰ δὲ βούλει, ἐσ τὸν Εὔξεινον πόντον, εἰ δέ, ἐπὶ Καρχηδόνα καὶ τὰ ἐπέκεινα Καρχηδονίων τῆσ Λιβύησ. ταῦτα δὲ σὸν ἤδη ἐξηγεῖσθαι. ἕψονται δέ σοι ἄλλοι Μακεδόνεσ καὶ ἄλλοι Ἕλληνεσ, νέοι τε ἀντὶ γερόντων καὶ ἀκμῆτεσ ἀντὶ κεκμηκότων, καὶ οἷσ τὰ τοῦ πολέμου διὰ τὸ ἀπείρατον ἔσ τε τὸ παραυτίκα οὐ φοβερὰ καὶ κατὰ τὴν τοῦ μέλλοντοσ ἐλπίδα ἐν σπουδῇ ἔσται·

οὓσ καὶ ταύτῃ ἔτι προθυμότερον ἀκολουθήσειν σοι εἰκόσ, ὁρῶντασ τοὺσ πρότερον ξυμπονήσαντάσ τε καὶ ξυγκινδυνεύσαντασ ἐσ τὰ σφέτερα ἤθη ἐπανεληλυθότασ, πλουσίουσ τε ἀντὶ πενήτων καὶ ἀντὶ ἀφανῶν τῶν πάλαι εὐκλεεῖσ. καλὸν δέ, ὦ βασιλεῦ, εἴπερ τι καὶ ἄλλο, καὶ ἡ ἐν τῷ εὐτυχεῖν σωφροσύνη.

σοὶ γὰρ αὐτῷ ἡγουμένῳ καὶ στρατιὰν τοιαύτην ἄγοντι ἐκ μὲν πολεμίων δέοσ οὐδέν, τὰ δὲ ἐκ τοῦ δαιμονίου ἀδόκητά τε καὶ ταύτῃ καὶ ἀφύλακτα τοῖσ ἀνθρώποισ ἐστί.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Arrian, Anabasis, book 5, chapter 27

(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 27)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION