헬라어 문장 검색 - Αρριαν́Αναβασί5́02́

(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 2)

ἀκούειν καὶ ἤθελε πιστὰ εἶναι τὰ ὑπὲρ τοῦ Διονύσου τῆσ πλάνησ μυθευόμενα· καὶ κτίσμα εἶναι Διονύσου τὴν Νῦσαν ἤθελεν, ὡσ ἤδη τε ἥκειν αὐτὸσ ἔνθα ἦλθε Διόνυσοσ καὶ ἐπέκεινα ἄν ἐλθεῖν Διονύσου· οὐδ̓ ἄν Μακεδόνασ τὸ πρόσω ἀπαξιῶσαι συμπονεῖν οἱ ἔτι κατὰ ζῆλον τῶν Διονύσου ἔργων. καὶ δίδωσιν ἐλευθέρουσ τε εἶναι τοὺσ οἰκήτορασ τῆσ Νύσησ καὶ αὐτονόμουσ.

ὡσ δὲ καὶ τοὺσ νόμουσ ἐπύθετο αὐτῶν καὶ ὅτι πρὸσ τῶν ἀρίστων τὸ πολίτευμα ἔχεται, ταῦτά τε ἐπῄνεσε καὶ ἠξίωσε τῶν τε ἱππέων οἱ ξυμπέμψαι ἐσ τριακοσίουσ καὶ τῶν προεστώτων τοῦ πολιτεύματοσ, ἦσαν δὲ καὶ αὐτοὶ τριακόσιοι, ἑκατὸν τοὺσ ἀρίστουσ ἐπιλεξαμένουσ· Ἄκουφιν δὲ εἶναι τὸν ἐπιλεγόμενον, ὅντινα καὶ ὕπαρχον τῆσ χώρασ τῆσ Νυσαίασ κατέστησεν αὐτόσ. τὸν δὲ Ἄκουφιν ταῦτα ἀκούσαντα ἐπιμειδιᾶσαι λέγεται τῷ λόγῳ·

καὶ Ἀλέξανδρον ἐρέσθαι ἐφ̓ ὅτῳ ἐγέλασεν· ὑποκρίνασθαι δ̓ Ἄκουφιν· καὶ πῶσ ἄν, ὦ βασιλεῦ, μία πόλισ ἑκατὸν ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἐρημωθεῖσα ἔτι καλῶσ πολιτεύοιτο; ἀλλὰ σύ, εἴ σοι μέλει Νυσαίων, τοὺσ ἱππέασ μὲν ἄγεσθαι τοὺσ τριακοσίουσ καὶ εἰ βούλει ἔτι τούτων πλείονασ, ἀντὶ δὲ τῶν ἑκατόν, οὕστινασ τοὺσ ἀρίστουσ ἐπιλέξαι σὺ κελεύεισ, διπλασίουσ τῶν ἄλλων τῶν κακῶν ἄγεσθαι, ἵνα σοι καὶ αὖθισ ἀφικομένῳ δεῦρο ἐν τῷ αὐτῷ τούτῳ κόσμῳ φανείη ἡ πόλισ. ταῦτα λέγοντα, λέγειν γὰρ δόξαι φρόνιμα, πεῖσαι Ἀλέξανδρον.

καὶ τοὺσ μὲν ἱππέασ ξυμπέμπειν οἱ ἐκέλευσε, τοὺσ δὲ ἑκατὸν τοὺσ ἐπιλέκτουσ μηκέτι αἰτῆσαι, ἀλλὰ μηδὲ ἀντ̓ αὐτῶν ἄλλουσ· τὸν δὲ παῖδα ἄρα τοῦ Ἀκούφιοσ καὶ τῆσ θυγατρὸσ τὸν παῖδα ξυμπέμψαι αὐτῷ Ἄκουφιν. Ἀλέξανδρον δὲ πόθοσ ἔλαβεν ἰδεῖν τὸν χῶρον, ὅπου τινα ὑπομνήματα τοῦ Διονύσου οἱ Νυσαῖοι ἐκόμπαζον.

ἐλθεῖν τε ἐσ τὸ ὄροσ τὸν Μηρὸν ξὺν τοῖσ ἑταίροισ τοῖσ ἱππεῦσι καὶ τῷ πεζικῷ ἀγήματι καὶ ἰδεῖν κισσοῦ τε ἀνάπλεων καὶ δάφνησ τὸ ὄροσ καὶ ἄλση παντοῖα· καὶ ἰδεῖν σύσκιον, καὶ θήρασ ἐν αὐτῷ εἶναι θηρίων παντοδαπῶν. καὶ τοὺσ Μακεδόνασ ἡδέωσ τὸν κισσὸν ἰδόντασ, οἱᾶ δὴ διὰ μακροῦ ὀφθέντα οὑ̓ γὰρ εἶναι ἐν τῇ Ἰνδῶν χώρᾳ κισσόν, οὐδὲ ἵναπερ αὐτοῖσ ἄμπελοι ἦσαν̓ στεφάνουσ σπουδῇ ἀπ̓ αὐτοῦ ποιεῖσθαι, ὡσ καὶ στεφανώσασθαι εἶχον, ἐφυμνοῦντασ τὸν Διόνυσόν τε καὶ τὰσ ἐπωνυμίασ τοῦ θεοῦ ἀνακαλοῦντασ.

θῦσαι τε αὐτοῦ Ἀλέξανδρον τῷ Διονύσῳ καὶ εὐωχηθῆναι ὁμοῦ τοῖσ ἑταίροισ. οἱ δὲ καὶ τάδε ἀνέγραψαν, εἰ δή τῳ πιστὰ καὶ ταῦτα, πολλοὺσ τῶν ἀμφ̓ αὐτὸν τῶν οὐκ ἠμελημένων Μακεδόνων τῷ τε κισσῷ στεφανωσαμένουσ καὶ ὑπὸ τῇ κατακλήσει τοῦ θεοῦ κατασχεθῆναί τε πρὸσ τοῦ Διονύσου καὶ ἀνευάσαι τὸν θεὸν καὶ βακχεῦσαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Arrian, Anabasis, book 5, chapter 2

(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION