헬라어 문장 검색 - Διογεν́Λιϝεσοφ́1́02́

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. a'. QALHS)

Ἦν τοίνυν ὁ Θαλῆσ, ὡσ μὲν Ἡρόδοτοσ καὶ Δοῦρισ καὶ Δημόκριτόσ φασι, πατρὸσ μὲν Ἐξαμύου, μητρὸσ δὲ Κλεοβουλίνησ, ἐκ τῶν Θηλιδῶν, οἵ εἰσι Φοίνικεσ, εὐγενέστατοι τῶν ἀπὸ Κάδμου καὶ Ἀγήνοροσ. <ἦν δὲ τῶν ἑπτὰ σοφῶν>, καθὰ καὶ Πλάτων φησί· καὶ πρῶτοσ σοφὸσ ὠνομάσθη ἄρχοντοσ Ἀθήνησι Δαμασίου, καθ’ ὃν καὶ οἱ ἑπτὰ σοφοὶ ἐκλήθησαν, ὥσ φησι Δημήτριοσ ὁ Φαληρεὺσ ἐν τῇ τῶν ἀρχόντων Ἀναγραφῇ. ἐπολιτογραφήθη δὲ ἐν Μιλήτῳ, ὅτε ἦλθε σὺν Νείλεῳ ἐκπεσόντι Φοινίκησ· ὡσ δ’ οἱ πλείουσ φασίν, ἰθαγενὴσ Μιλήσιοσ ἦν καὶ γένουσ λαμπροῦ. Μετὰ δὲ τὰ πολιτικὰ τῆσ φυσικῆσ ἐγένετο θεωρίασ.

καὶ κατά τινασ μὲν σύγγραμμα κατέλιπεν οὐδέν· ἡ γὰρ εἰσ αὐτὸν ἀναφερομένη Ναυτικὴ ἀστρολογία Φώκου λέγεται εἶναι τοῦ Σαμίου. Καλλίμαχοσ δ’ αὐτὸν οἶδεν εὑρετὴν τῆσ ἄρκτου τῆσ μικρᾶσ, λέγων ἐν τοῖσ Ιἄμβοισ οὕτωσ· καὶ τῆσ ἁμάξησ ἐλέγετο σταθμήσασθαι τοὺσ ἀστερίσκουσ, ᾗ πλέουσι Φοίνικεσ. κατά τινασ δὲ μόνα δύο συνέγραψε, Περὶ τροπῆσ καὶ Ἰσημερίασ, τὰ ἄλλ’ ἀκατάληπτα εἶναι δοκιμάσασ. δοκεῖ δὲ κατά τινασ πρῶτοσ ἀστρολογῆσαι καὶ ἡλιακὰσ ἐκλείψεισ καὶ τροπὰσ προειπεῖν, ὥσ φησιν Εὔδημοσ ἐν τῇ περὶ τῶν Ἀστρολογουμένων ἱστορίᾳ· ὅθεν αὐτὸν καὶ Ξενοφάνησ καὶ Ἡρόδοτοσ θαυμάζει. μαρτυρεῖ δ’ αὐτῷ καὶ Ἡράκλειτοσ καὶ Δημόκριτοσ. Ἔνιοι δὲ καὶ αὐτὸν πρῶτον εἰπεῖν φασιν ἀθανάτουσ τὰσ ψυχάσ·

ὧν ἐστι Χοιρίλοσ ὁ ποιητήσ. πρῶτοσ δὲ καὶ τὴν ἀπὸ τροπῆσ ἐπὶ τροπὴν πάροδον εὑρ͂ε, καὶ πρῶτοσ τὸ τοῦ ἡλίου μέγεθοσ <τοῦ ἡλιακοῦ κύκλου ὥσπερ καὶ τὸ τῆσ σελήνησ μέγεθοσ> τοῦ σεληναίου ἑπτακοσιοστὸν καὶ εἰκοστὸν μέροσ ἀπεφήνατο κατά τινασ. πρῶτοσ δὲ καὶ τὴν ὑστάτην ἡμέραν τοῦ μηνὸσ τριακάδα εἶπε. πρῶτοσ δὲ καὶ περὶ φύσεωσ διελέχθη, ὥσ τινεσ. Ἀριστοτέλησ δὲ καὶ Ἱππίασ φασὶν αὐτὸν καὶ τοῖσ ἀψύχοισ μεταδιδόναι ψυχῆσ, τεκμαιρόμενον ἐκ τῆσ λίθου τῆσ μαγνήτιδοσ καὶ τοῦ ἠλέκτρου. παρά τε Αἰγυπτίων γεωμετρεῖν μαθόντα φησὶ Παμφίλη πρῶτον καταγράψαι κύκλου τὸ τρίγωνον ὀρθογώνιον, καὶ θῦσαι βοῦν. οἱ δὲ Πυθαγόραν φασίν, ὧν ἐστιν Ἀπολλόδωροσ ὁ λογιστικόσ.

οὗτοσ προήγαγεν ἐπὶ πλεῖστον, ἅ φησι Καλλίμαχοσ ἐν τοῖσ Ιἄμβοισ Εὔφορβον εὑρεῖν τὸν Φρύγα, οἱο͂ν "σκαληνὰ καὶ τρίγωνα" καὶ ὅσα γραμμικῆσ ἔχεται θεωρίασ. Δοκεῖ δὲ καὶ ἐν τοῖσ πολιτικοῖσ ἄριστα βεβουλεῦσθαι. Κροίσου γοῦν πέμψαντοσ πρὸσ Μιλησίουσ ἐπὶ συμμαχίᾳ ἐκώλυσεν· ὅπερ Κύρου κρατήσαντοσ ἔσωσε τὴν πόλιν. καὶ αὐτὸσ δέ φησιν, ὡσ Ἡρακλείδησ ἱστορεῖ, μονήρη αὑτὸν γεγονέναι καὶ ἰδιαστήν. ἔνιοι δὲ καὶ γῆμαι αὐτὸν καὶ Κύβισθον υἱὸν σχεῖν·

οἱ δὲ ἄγαμον μεῖναι, τῆσ δὲ ἀδελφῆσ τὸν υἱὸν θέσθαι. ὅτε καὶ ἐρωτηθέντα διὰ τί οὐ τεκνοποιεῖ, "διὰ φιλοτεκνίαν" εἰπεῖν. καὶ λέγουσιν ὅτι τῆσ μητρὸσ ἀναγκαζούσησ αὐτὸν γῆμαι, "[νὴ Δία]," ἔλεγεν, "οὐδέπω καιρόσ. " εἶτα, ἐπειδὴ παρήβησεν ἐγκειμένησ, εἰπεῖν, "οὐκέτι καιρόσ. " φησὶ δὲ καὶ Ιἑρώνυμοσ ὁ Ῥόδιοσ ἐν τῷ δευτέρῳ Τῶν σποράδην ὑπομνημάτων, ὅτι βουλόμενοσ δεῖξαι ῥᾴδιον εἶναι πλουτεῖν, φορᾶσ μελλούσησ ἐλαιῶν ἔσεσθαι, προνοήσασ ἐμισθώσατο τὰ ἐλαιουργεῖα καὶ πάμπλειστα συνεῖλε χρήματα. Ἀρχὴν δὲ τῶν πάντων ὕδωρ ὑπεστήσατο, καὶ τὸν κόσμον ἔμψυχον καὶ δαιμόνων πλήρη.

τάσ τε ὡρ́ασ τοῦ ἐνιαυτοῦ φασιν αὐτὸν εὑρεῖν καὶ εἰσ τριακοσίασ ἑξήκοντα πέντε ἡμέρασ διελεῖν. Οὐδεὶσ δὲ αὐτοῦ καθηγήσατο, πλὴν ὅτι εἰσ Αἴγυπτον ἐλθὼν τοῖσ ἱερεῦσι συνδιέτριψεν. ὁ δὲ Ιἑρώνυμοσ καὶ ἐκμετρῆσαί φησιν αὐτὸν τὰσ πυραμίδασ ἐκ τῆσ σκιᾶσ, παρατηρήσαντα ὅτε ἡμῖν ἰσομεγέθησ ἐστίν. συνεβίω δὲ καὶ Θρασυβούλῳ τῷ Μιλησίων τυράννῳ, καθά φησι Μινύησ. Τὰ δὲ περὶ τὸν τρίποδα φανερὰ τὸν εὑρεθέντα ὑπὸ τῶν ἁλιέων καὶ διαπεμφθέντα τοῖσ σοφοῖσ ὑπὸ τοῦ δήμου τῶν Μιλησίων. φασὶ γὰρ Ιὠνικούσ τινασ νεανίσκουσ βόλον ἀγοράσαι παρὰ Μιλησίων ἁλιέων.

ἀνασπασθέντοσ δὲ τοῦ τρίποδοσ ἀμφισβήτησισ ἦν, ἑώσ οἱ Μιλήσιοι ἔπεμψαν εἰσ Δελφούσ· καὶ ὁ θεὸσ ἔχρησεν οὕτωσ· ἔκγονε Μιλήτου, τρίποδοσ πέρι Φοῖβον ἐρωτᾷσ; τίσ σοφίῃ πάντων πρῶτοσ, τούτου τρίποδ’ αὐδῶ. διδοῦσιν οὖν Θαλῇ· ὁ δὲ ἄλλῳ καὶ ἄλλοσ ἄλλῳ ἑώσ Σόλωνοσ. ὁ δὲ ἔφη σοφίᾳ πρῶτον εἶναι τὸν θεὸν καὶ ἀπέστειλεν εἰσ Δελφούσ. ταῦτα δὴ ὁ Καλλίμαχοσ ἐν τοῖσ Ιἄμβοισ ἄλλωσ ἱστορεῖ, παρὰ Μαιανδρίου λαβὼν τοῦ Μιλησίου. Βαθυκλέα γάρ τινα Ἀρκάδα φιάλην καταλιπεῖν καὶ ἐπισκῆψαι "δοῦναι τῶν σοφῶν ὀνηΐστῳ. " ἐδόθη δὴ Θαλῇ καὶ κατὰ περίοδον πάλιν Θαλῇ· ὁ δὲ τῷΔ ιδυμεῖ Ἀπόλλωνι ἀπέστειλεν, εἰπὼν οὕτω κατὰ τὸν Καλλίμαχον·

Θαλῆσ με τῷ μεδεῦντι Νείλεω δήμου δίδωσι, τοῦτο δὶσ λαβὼν ἀριστεῖον. τὸ δὲ πεζὸν οὕτωσ ἔχει· "Θαλῆσ Ἐξαμύου Μιλήσιοσ Ἀπόλλωνι Δελφινίῳ Ἑλλήνων ἀριστεῖον δὶσ λαβών. " ὁ δὲ περιενεγκὼν τὴν φιάλην τοῦ Βαθυκλέουσ παῖσ Θυρίων ἐκαλεῖτο, καθά φησιν Ἔλευσισ ἐν τῷ Περὶ Ἀχιλλέωσ καὶ Ἀλέξων ὁ Μύνδιοσ ἐν ἐνάτῳ Μυθικῶν. Εὔδοξοσ δ’ ὁ Κνίδιοσ καὶ Εὐάνθησ ὁ Μιλήσιόσ φασι τῶν Κροίσου τινὰ φίλων λαβεῖν παρὰ τοῦ βασιλέωσ ποτήριον χρυσοῦν, ὅπωσ δῷ τῷ σοφωτάτῳ τῶν Ἑλλήνων· τὸν δὲ δοῦναι Θαλῇ. Καὶ περιελθεῖν εἰσ Χίλωνα, ὃν πυνθάνεσθαι τοῦ Πυθίου τίσ αὑτοῦ σοφώτεροσ·

καὶ τὸν ἀνελεῖν Μύσωνα, περὶ οὗ λέξομεν. <τοῦτον οἱ περὶ τὸν Εὔδοξον ἀντὶ Κλεοβούλου τιθέασι, Πλάτων δ’ ἀντὶ Περιάνδρου. > περὶ αὐτοῦ δὴ τάδε ἀνεῖλεν ὁ Πύθιοσ· Οἰταῖόν τινα φημὶ Μύσων’ ἐνὶ Χηνὶ γενέσθαι σοῦ μᾶλλον πραπίδεσσιν ἀρηρότα πευκαλίμῃσιν. ὁ δ’ ἐρωτήσασ ἦν Ἀνάχαρσισ. Δαΐμαχοσ δ’ ὁ Πλατωνικὸσ καὶ Κλέαρχοσ φιάλην ἀποσταλῆναι ὑπὸ Κροίσου Πιττακῷ καὶ οὕτω περιενεχθῆναι. Ἄνδρων δ’ ἐν τῷ Τρίποδι Ἀργείουσ ἆθλον ἀρετῆσ τῷ σοφωτάτῳ τῶν Ἑλλήνων τρίποδα θεῖναι· κριθῆναι δὲ Ἀριστόδημον Σπαρτιάτην, ὃν παραχωρῆσαι Χίλωνι. μέμνηται τοῦ Ἀριστοδήμου καὶ Ἀλκαῖοσ οὕτωσ·

ὣσ γὰρ δή ποτ’ Ἀριστόδαμόν φασ’ οὐκ ἀπάλαμνον ἐν Σπάρτᾳ λόγον εἰπεῖν· χρήματ’ ἀνήρ, πενιχρὸσ δ’ οὐδεὶσ πέλετ’ ἐσλόσ. ἔνιοι δέ φασιν ὑπὸ Περιάνδρου Θρασυβούλῳ τῷ Μιλησίων τυράννῳ πλοῖον ἔμφορτον ἀποσταλῆναι· τοῦ δὲ περὶ τὴν Κῴαν θάλασσαν ναυαγήσαντοσ, ὕστερον εὑρεθῆναι πρόσ τινων ἁλιέων τὸν τρίποδα. Φανόδικοσ δὲ περὶ τὴν Ἀθηναίων θάλασσαν εὑρεθῆναι καὶ ἀνενεχθέντα εἰσ ἄστυ γενομένησ ἐκκλησίασ Βίαντι πεμφθῆναι· διὰ τί δέ, ἐν τῷ περὶ Βίαντοσ λέξομεν.

Ἄλλοι φασὶν ἡφαιστότευκτον εἶναι αὐτὸν καὶ δοθῆναι πρὸσ τοῦ θεοῦ Πέλοπι γαμοῦντι· αὖθίσ τε εἰσ Μενέλαον ἐλθεῖν καὶ σὺν τῇ Ἑλένῃ ἁρπασθέντα ὑπ’ Ἀλεξάνδρου ῥιφῆναι εἰσ τὴν Κῴαν θάλασσαν πρὸσ τῆσ Λακαίνησ, εἰπούσησ ὅτι περιμάχητοσ ἔσται. χρόνῳ δὲ Λεβεδίων τινῶν αὐτόθι γρῖφον ὠνησαμένων καταληφθῆναι καὶ τὸν τρίποδα, μαχομένων δὲ πρὸσ τοὺσ ἁλιέασ γενέσθαι τὴν ἄνοδον ἑώσ τῆσ Κῶ· καὶ ὡσ οὐδὲν ἤνυτον, τοῖσ Μιλησίοισ μητροπόλει οὔσῃ μηνύουσιν. οἱ δ’ ἐπειδὴ διαπρεσβευόμενοι ἠλογοῦντο, πρὸσ τοὺσ Κῴουσ πολεμοῦσι. καὶ πολλῶν ἑκατέρωθεν πιπτόντων ἐκπίπτει χρη‐ σμὸσ δοῦναι τῷ σοφωτάτῳ· καὶ ἀμφότεροι συνῄνεσαν Θαλῇ. ὁ δὲ μετὰ τὴν περίοδον τῷ Διδυμεῖ τίθησιν Ἀπόλλωνι. Κῴοισ μὲν οὖν τοῦτον ἐχρήσθη τὸν τρόπον·

οὐ πρότερον λήξει νεῖκοσ Μερόπων καὶ Ιὤνων, πρὶν τρίποδα χρύσειον, ὃν Ἥφαιστοσ βάλε πόντῳ, ἐκ πόλιοσ πέμψητε καὶ ἐσ δόμον ἀνδρὸσ ἵκηται, ὃσ σοφὸσ ᾖ τὰ ἐόντα τά τ’ ἐσσόμενα πρό τ’ ἐόντα. Μιλησίοισ δέ· ἔκγονε Μιλήτου, τρίποδοσ πέρι Φοῖβον ἐρωτᾷσ; καὶ ὡσ προείρηται. καὶ τόδε μὲν οὕτωσ. Ἕρμιπποσ δ’ ἐν τοῖσ Βίοισ εἰσ τοῦτον ἀναφέρει τὸ λεγόμενον ὑπό τινων περὶ Σωκράτουσ. ἔφασκε γάρ, φασί, τριῶν τούτων ἕνεκα χάριν ἔχειν τῇ Τύχῃ· πρῶτον μὲν ὅτι ἄνθρωποσ ἐγενόμην καὶ οὐ θηρίον, εἶτα ὅτι ἀνὴρ καὶ οὐ γυνή, τρίτον ὅτι Ἕλλην καὶ οὐ βάρβαροσ. λέγεται δ’ ἀγόμενοσ ὑπὸ γραὸσ ἐκ τῆσ οἰκίασ, ἵνα τὰ ἄστρα κατανοήσῃ, εἰσ βόθρον ἐμπεσεῖν καὶ αὐτῷ ἀνοιμώξαντι φάναι τὴν γραῦν·

"σὺ γάρ, ὦ Θαλῆ, τὰ ἐν ποσὶν οὐ δυνάμενοσ ἰδεῖν τὰ ἐπὶ τοῦ οὐρανοῦ οἰεί γνώσεσθαι; οἶδε δ’ αὐτὸν ἀστρονομούμενον καὶ Τίμων, καὶ ἐν τοῖσ Σίλλοισ ἐπαινεῖ αὐτὸν λέγων· οἱο͂́ν θ’ ἑπτὰ Θάλητα σοφῶν σοφὸν ἀστρονόμημα. Τὰ δὲ γεγραμμένα ὑπ’ αὐτοῦ φησι Λόβων ὁ Ἀργεῖοσ εἰσ ἔπη τείνειν διακόσια. ἐπιγεγράφθαι δ’ αὐτοῦ ἐπὶ τῆσ εἰκόνοσ τόδε· τόνδε Θαλῆν Μίλητοσ Ιἂσ θρέψασ’ ἀνέδειξεν ἀστρολόγων πάντων πρεσβύτατον σοφίᾳ. Τῶν τε ᾀδομένων αὐτοῦ τάδε εἶναι·

οὔ τι τὰ πολλὰ ἔπη φρονίμην ἀπεφήνατο δόξαν· ἕν τι μάτευε σοφόν, ἕν τι κεδνὸν αἱροῦ· δήσεισ γὰρ ἀνδρῶν κωτίλων γλώσσασ ἀπεραντολόγουσ. Φέρεται δὲ καὶ ἀποφθέγματα αὐτοῦ τάδε· πρεσβύτατον τῶν ὄντων θεόσ· ἀγένητον γάρ. κάλλιστον κόσμοσ· ποίημα γὰρ θεοῦ. μέγιστον τόποσ· ἅπαντα γὰρ χωρεῖ. τάχιστον νοῦσ· διὰ παντὸσ γὰρ τρέχει. ἰσχυρότατον ἀνάγκη· κρατεῖ γὰρ πάντων. σοφώτατον χρόνοσ· ἀνευρίσκει γὰρ πάντα. οὐδὲν ἔφη τὸν θάνατον διαφέρειν τοῦ ζῆν. "σὺ οὖν," ἔφη τισ, "διὰ τί οὐκ ἀποθνήσκεισ; "ὅτι," ἔφη, "οὐδὲν διαφέρει. πρὸσ τὸν πυθόμενον τί πρότερον γεγόνοι, νὺξ ἢ ἡμέρα, "ἡ νύξ," ἔφη, "μιᾷ ἡμέρᾳ πρότερον.

" ἠρώτησέ τισ αὐτὸν εἰ λήθοι θεοὺσ ἄνθρωποσ ἀδικῶν· "ἀλλ’ οὐδὲ διανοούμενοσ," ἔφη. πρὸσ τὸν μοιχὸν ἐρόμενον εἰ ὀμόσειε μὴ μεμοιχευκέναι, "οὐ χεῖρον," ἔφη, "μοιχείασ ἐπιορκία. " ἐρωτηθεὶσ τί δύσκολον, ἔφη, "τὸ ἑαυτὸν γνῶναι· τί δὲ εὔκολον, "τὸ ἄλλῳ ὑποθέσθαι· τί ἥδιστον, "τὸ ἐπιτυγχάνειν· τί τὸ θεῖον, "τὸ μήτε ἀρχὴν ἔχον μήτε τελευτήν. " τί δὲ καινὸν εἰή τεθεαμένοσ ἔφη· "γέροντα τύραννον. " πῶσ ἄν τισ ἀτυχίαν ῥᾷστα φέροι, "εἰ τοὺσ ἐχθροὺσ χεῖρον πράσσοντασ βλέποι· πῶσ ἂν ἄριστα καὶ δικαιότατα βιώσαιμεν, "ἐὰν ἃ τοῖσ ἄλλοισ ἐπιτιμῶμεν, αὐτοὶ μὴ δρῶμεν· τίσ εὐδαίμων, "ὁ τὸ μὲν σῶμα ὑγιήσ, τὴν δὲ ψυχὴν εὔποροσ, τὴν δὲ φύσιν εὐπαίδευτοσ.

" φίλων παρόντων καὶ ἀπόντων μεμνῆσθαί φησι· μὴ τὴν ὄψιν καλλωπίζεσθαι, ἀλλὰ τοῖσ ἐπιτηδεύμασιν εἶναι καλόν. "μὴ πλούτει," φησί, "κακῶσ, μηδὲ διαβαλλέτω σε λόγοσ πρὸσ τοὺσ πίστεωσ κεκοινωνηκότασ. " "οὓσ ἂν ἐράνουσ εἰσενέγκῃσ," φησί, "τοῖσ γονεῦσιν, τοὺσ αὐτοὺσ προσδέχου καὶ παρὰ τῶν τέκνων. " τὸν Νεῖλον εἶπε πληθύειν ἀνακοπτομένων τῶν ῥευμάτων ὑπὸ τῶν ἐτησίων ἐναντίων ὄντων. Φησὶ δ’ Ἀπολλόδωροσ ἐν τοῖσ Χρονικοῖσ γεγενῆσθαι αὐτὸν κατὰ τὸ πρῶτον ἔτοσ τῆσ τριακοστῆσ πέμπτησ [ἐνάτησ ̣ ] Ὀλυμπιάδοσ. ἐτελεύτησε δ’ ἐτῶν ἑβδομήκοντα ὀκτώ, <ἤ, ὡσ Σωσικράτησ φησίν, ἐνενήκοντα>·

τελευτῆσαι γὰρ ἐπὶ τῆσ πεντηκοστῆσ ὀγδόησ Ὀλυμπιάδοσ, γεγονότα κατὰ Κροῖσον, ᾧ καὶ τὸν Ἅλυν ὑποσχέσθαι ἄνευ γεφύρασ περᾶσαι, τὸ ῥεῖθρον παρατρέψαντα. Γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι Θαλαῖ, καθά φησι Δημήτριοσ ὁ Μάγνησ ἐν τοῖσ Ὁμωνύμοισ, πέντε· ῥήτωρ Καλλατιανόσ, κακόζηλοσ· ζωγράφοσ Σικυώνιοσ, μεγαλοφυήσ· τρίτοσ ἀρχαῖοσ πάνυ, κατὰ Ἡσίοδον καὶ Ὅμηρον καὶ Λυκοῦργον· τέταρτοσ οὗ μέμνηται Δοῦρισ ἐν τῷ Περὶ ζωγραφίασ· πέμπτοσ νεώτεροσ, ἄδοξοσ, οὗ μνημονεύει Διονύσιοσ ἐν Κριτικοῖσ. Ὁ δ’ οὖν σοφὸσ ἐτελεύτησεν ἀγῶνα θεώμενοσ γυμνικὸν ὑπό τε καύματοσ καὶ δίψουσ καὶ ἀσθενείασ, ἤδη γηραιόσ.

καὶ αὐτοῦ ἐπιγέγραπται τῷ μνήματι· ἦ ὀλίγον τόδε σᾶμα ‐‐ τὸ δὲ κλέοσ οὐρανόμακεσ ‐τῶ πολυφροντίστω τοῦτο Θάλητοσ ὁρ́η. ἔστι καὶ παρ’ ἡμῖν ἐσ αὐτὸν ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ἐπιγραμμάτων ἢ Παμμέτρῳ τόδε τὸ ἐπίγραμμα· γυμνικὸν αὖ ποτ’ ἀγῶνα θεώμενον, ἠέλιε Ζεῦ, τὸν σοφὸν ἄνδρα Θαλῆν ἡρ́πασασ ἐκ σταδίου. αἰνέω ὅττι μιν ἐγγὺσ ἀπήγαγεσ· ἦ γὰρ ὁ πρέσβυσ οὐκέθ’ ὁρᾶν ἀπὸ γῆσ ἀστέρασ ἠδύνατο. Τούτου ἐστὶν τὸ Γνῶθι σαυτόν, ὅπερ Ἀντισθένησ ἐν ταῖσ Διαδοχαῖσ Φημονόησ εἶναί φησιν, ἐξιδιοποιήσασθαι δὲ αὐτὸ Χίλωνα.

Περὶ δὴ τῶν ἑπτά‐‐ἄξιον γὰρ ἐνταῦθα καθολικῶσ κἀκείνων ἐπιμνησθῆναι‐‐λόγοι φέρονται τοιοῦτοι. Δάμων ὁ Κυρηναῖοσ, γεγραφὼσ Περὶ τῶν φιλοσόφων, πᾶσιν ἐγκαλεῖ, μάλιστα δὲ τοῖσ ἑπτά. Ἀναξιμένησ δέ φησι πάντασ ἐπιθέσθαι ποιητικῇ· ὁ δὲ Δικαίαρχοσ οὔτε σοφοὺσ οὔτε φιλοσόφουσ φησὶν αὐτοὺσ γεγονέναι, συνετοὺσ δέ τινασ καὶ νομοθετικούσ. Ἀρχέτιμοσ δὲ ὁ Συρακούσιοσ ὁμιλίαν αὐτῶν ἀναγέγραφε παρὰ Κυψέλῳ, ᾗ καὶ αὐτόσ φησι παρατυχεῖν· Ἔφοροσ δὲ παρὰ Κροίσῳ πλὴν Θαλοῦ. φασὶ δέ τινεσ καὶ ἐν Πανιωνίῳ καὶ ἐν Κορίνθῳ καὶ ἐν Δελφοῖσ συνελθεῖν αὐτούσ. διαφωνοῦνται δὲ καὶ αἱ ἀποφάσεισ αὐτῶν καὶ ἄλλου ἄλλο φασίν, ὡσ ἐκεῖνο·

ἦν Λακεδαιμόνιοσ Χίλων σοφόσ, ὃσ τάδ’ ἔλεξε· "μηδὲν ἄγαν· καιρῷ πάντα πρόσεστι καλά. " στασιάζεται δὲ καὶ περὶ τοῦ ἀριθμοῦ αὐτῶν. Μαιάνδριοσ μὲν γὰρ ἀντὶ Κλεοβούλου καὶ Μύσωνοσ Λεώφαντον Γοργιάδα, Λεβέδιον ἢ Ἐφέσιον, ἐγκρίνει καὶ Ἐπιμενίδην τὸν Κρῆτα· Πλάτων δὲ ἐν Πρωταγόρᾳ Μύσωνα ἀντὶ Περιάνδρου· Ἔφοροσ δὲ ἀντὶ Μύσωνοσ Ἀνάχαρσιν· οἱ δὲ καὶ Πυθαγόραν προσγράφουσιν. Δικαίαρχοσ δὲ τέσσαρασ ὡμολογημένουσ ἡμῖν παραδίδωσι, Θαλῆν, Βίαντα, Πιττακόν, Σόλωνα. ἄλλουσ δὲ ὀνομάζει ἕξ, ὧν ἐκλέξασθαι τρεῖσ, Ἀριστόδημον, Πάμφυλον, Χίλωνα Λακεδαιμόνιον, Κλεόβουλον, Ἀνάχαρσιν, Περίανδρον. ἔνιοι προστιθέασιν Ἀκουσίλαον Κάβα ἢ Σκάβρα Ἀργεῖον. Ἕρμιπποσ δ’ ἐν τῷ Περὶ τῶν σοφῶν ἑπτακαίδεκά φησιν, ὧν τοὺσ ἑπτὰ ἄλλουσ ἄλλωσ αἱρεῖσθαι·

εἶναι δὲ Σόλωνα, Θαλῆν, Πιττακόν, Βίαντα, Χίλωνα, <Μύσωνα>, Κλεό‐ βουλον, Περίανδρον, Ἀνάχαρσιν, Ἀκουσίλαον, Ἐπιμενίδην, Λεώφαντον, Φερεκύδην, Ἀριστόδημον, Πυθαγόραν, Λᾶσον Χαρμαντίδου ἢ Σισυμβρίνου, ἢ ὡσ Ἀριστόξενοσ Χαβρίνου, Ἑρμιονέα, Ἀναξαγόραν. Ἱππόβοτοσ δὲ ἐν τῇ Τῶν φιλοσόφων ἀναγραφῇ· Ὀρφέα, Λίνον, Σόλωνα, Περίανδρον, Ἀνάχαρσιν, Κλεόβουλον, Μύσωνα, Θαλῆν Βίαντα, Πιττακόν, Ἐπίχαρμον, Πυθαγόραν. Φέρονται δὲ καὶ τοῦ Θαλοῦ ἐπιστολαὶ αἵδε· Θαλῆσ Φερεκύδει "Πυνθάνομαί σε πρῶτον Ιὤνων μέλλειν λόγουσ ἀμφὶ τῶν θείων χρημάτων ἐσ τοὺσ Ἕλληνασ φαίνειν. καὶ τάχα μὲν ἡ γνώμη τοι δικαίη ἐσ τὸ ξυνὸν καταθέσθαι γραφὴν ἢ ἐφ’ ὁποιοισοῦν ἐπιτρέπειν χρῆμα ἐσ οὐδὲν ὄφελοσ.

εἰ δή τοι ἥδιον, ἐθέλω γενέσθαι λεσχηνευτὴσ περὶ ὁτέων γράφεισ· καὶ ἢν κελεύῃσ, παρὰ σὲ ἀφίξομαι ἐσ Σῦρον. ἦ γὰρ ἂν οὐ φρενήρεεσ εἰήμεν ἐγώ τε καὶ Σόλων ὁ Ἀθηναῖοσ, εἰ πλώσαντεσ μὲν ἐσ Κρήτην κατὰ τὴν τῶν κεῖθι ἱστορίην, πλώσαντεσ δὲ ἐσ Αἴγυπτον ὁμιλήσοντεσ τοῖσ ἐκεῖ ὅσοι ἱερέεσ τε καὶ ἀστρολόγοι, παρὰ σὲ δὲ μὴ [πλώσαιμεν]. ἥξει γὰρ καὶ ὁ Σόλων, ἢν ἐπιτρέπῃσ. σὺ μέντοι χωροφιλέων ὀλίγα φοιτέεισ ἐσ Ιὠνίην, οὐδέ σε ποθὴ ἴσχει ἀνδρῶν ξείνων·

ἀλλά, ὡσ ἔλπομαι, ἑνὶ μούνῳ χρήματι πρόσκεαι τῇ γραφῇ. ἡμέεσ δὲ οἱ μηδὲν γράφοντεσ περιχωρέομεν τήν τε Ἑλλάδα καὶ Ἀσίην. " Θαλῆσ Σόλωνι "Ὑπαποστὰσ ἐξ Ἀθηνέων δοκέεισ ἄν μοι ἁρμοδιώτατα ἐν Μιλήτῳ οἶκον ποιέεσθαι παρὰ τοῖσ ἀποίκοισ ὑμέων· καὶ γὰρ ἐνθαῦτά τοι δεινὸν οὐδέν. εἰ δὲ ἀσχαλήσεισ ὅτι καὶ Μιλήσιοι τυραννεόμεθα‐ἐχθαίρεισ γὰρ πάντασ αἰσυμνήτασ‐‐ἀλλὰ τέρποι’ ἂν σὺν τοῖσ ἑτάροισ ἡμῖν καταβιούσ. ἐπέστειλε δέ τοι καὶ Βίησ ἥκειν ἐσ Πριήνην· σὺ δὲ εἰ προσηνέστερόν τοι τὸ Πριηνέων ἄστυ, κεῖθι οἰκέειν, καὶ αὐτοὶ παρὰ σὲ οἰκήσομεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. a'. QALHS

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. a'. QALHS)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION