Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Κεφ. ζ’. ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Κεφ. ζ’. ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ)

Περίανδροσ Κυψέλου Κορίνθιοσ ἀπὸ τοῦ τῶν Ἡρακλειδῶν γένουσ. οὗτοσ γήμασ Λυσίδην, ἣν αὐτὸσ Μέλισσαν ἐκάλει, τὴν Προκλέουσ τοῦ Ἐπιδαυρίων τυράννου καὶ Ἐρισθενείασ τῆσ Ἀριστοκράτουσ παιδόσ, ἀδελφῆσ δὲ τοῦ Ἀριστοδήμου θυγατέρα, οἳ σχεδὸν πάσησ Ἀρκαδίασ ἐπῆρξαν, ὥσ φησιν Ἡρακλείδησ ὁ Ποντικὸσ ἐν τῷ Περὶ ἀρχῆσ, παῖδασ ἐξ αὐτῆσ ἐποίησε δύο, Κύψελον καὶ Λυκόφρονα· τὸν μὲν νεώτερον συνετόν, τὸν δὲ πρεσβύτερον ἄφρονα. χρόνῳ δὴ ὑπ’ ὀργῆσ βαλὼν ὑποβάθρῳ ἢ λακτίσασ τὴν γυναῖκα ἔγκυον οὖσαν ἀπέκτεινε, πεισθεὶσ διαβολαῖσ παλλακίδων, ἃσ ὕστερον ἔκαυσε. Τόν τε παῖδα ἀπεκήρυξεν εἰσ Κέρκυραν, λυπού‐ μενον ἐπὶ τῇ μητρί, ᾧ ὄνομα Λυκόφρων. ἤδη δὲ ἐν γήρᾳ καθεστὼσ μετεπέμπετο αὐτὸν ὅπωσ παραλάβοι τὴν τυραννίδα· ὃν φθάσαντεσ οἱ Κερκυραῖοι διεχρήσαντο.

ὅθεν ὀργισθεὶσ ἔπεμψε τοὺσ παῖδασ αὐτῶν πρὸσ Ἀλυάττην ἐπ’ ἐκτομῇ· προσχούσησ δὲ τῆσ νεὼσ Σάμῳ, ἱκετεύσαντεσ τὴν Ἥραν ὑπὸ τῶν Σαμίων διεσώθησαν. Καὶ ὃσ ἀθυμήσασ ἐτελεύτησεν, ἤδη γεγονὼσ ἔτη ὀγδοήκοντα. Σωσικράτησ δέ φησι πρότερον Κροίσου τελευτῆσαι αὐτὸν ἔτεσι τεσσαράκοντα καὶ ἑνί, πρὸ τῆσ τεσσαρακοστῆσ ἐνάτησ Ὀλυμπιάδοσ. τοῦτον Ἡρόδοτοσ ἐν τῇ πρώτῃ ξένον φησὶν εἶναι Θρασυβούλῳ τῷ Μιλησίων τυράννῳ. Φησὶ δὲ Ἀρίστιπποσ ἐν πρώτῳ Περὶ παλαιᾶσ τρυφῆσ περὶ αὐτοῦ τάδε, ὡσ ἄρα ἐρασθεῖσα ἡ μήτηρ αὐτοῦ Κράτεια συνῆν αὐτῷ λάθρα·

καὶ ὃσ ἥδετο. φανεροῦ δὲ γενομένου βαρὺσ πᾶσιν ἐγένετο διὰ τὸ ἀλγεῖν ἐπὶ τῇ φωρᾷ. ἀλλὰ καὶ Ἔφοροσ ἱστορεῖ ὡσ εὔξαιτο, εἰ νικήσειεν Ὀλύμπια τεθρίππῳ, χρυσοῦν ἀνδριάντα ἀναθεῖναι. νικήσασ δὲ καὶ ἀπορῶν χρυσίου, κατά τινα ἑορτὴν ἐπιχώριον κεκοσμημένασ ἰδὼν τὰσ γυναῖκασ πάντα ἀφείλετο τὸν κόσμον, καὶ ἔπεμψε τὸ ἀνάθημα. Λέγουσι δέ τινεσ ὡσ θελήσασ αὐτοῦ τὸν τάφον μὴ γνωσθῆναι, τοιοῦτόν τι ἐμηχανήσατο. δυσὶν ἐκέλευσε νεανίσκοισ, δείξασ τινὰ ὁδόν, ἐξελθεῖν νύκτωρ, καὶ τὸν ἀπαντήσαντα ἀνελεῖν καὶ θάψαι· ἔπειτα βαδίζειν ἄλλουσ τε κατὰ τούτων τέτταρασ, καὶ ἀνελόντασ θάψαι· πάλιν τε κατὰ τούτων πλείονασ. καὶ οὕτωσ αὐτὸσ τοῖσ πρώτοισ ἐντυχὼν ἀνῃρέθη. Κορίνθιοι δὲ ἐπί τι κενοτάφιον ἐπέγραψαν αὐτῷ τόδε· πλούτου καὶ σοφίησ πρύτανιν πατρὶσ ἥδε Κόρινθοσ κόλποισ ἀγχίαλοσ γῆ Περίανδρον ἔχει.

ἔστι καὶ ἡμῶν· μή ποτε λυπήσῃ σε τὸ μή σε τυχεῖν τινοσ· ἀλλὰ τέρπεο πᾶσιν ὁμῶσ οἷσι δίδωσι θεόσ. καὶ γὰρ ἀθυμήσασ ὁ σοφὸσ Περίανδροσ ἀπέσβη, οὕνεκεν οὐκ ἔτυχεν πρήξιοσ ἧσ ἔθελεν. Τούτου ἐστὶ καὶ τὸ Μηδὲν χρημάτων ἕνεκα πράττειν· δεῖν γὰρ τὰ κερδαντὰ κερδαίνειν. ἐποίησε δὲ καὶ ὑποθήκασ εἰσ ἔπη δισχίλια. εἶπέ τε τοὺσ μέλλοντασ ἀσφαλῶσ τυραννήσειν τῇ εὐνοίᾳ δορυφορεῖσθαι, καὶ μὴ τοῖσ ὅπλοισ. καί ποτε ἐρωτηθεὶσ διὰ τί τυραννεῖ, ἔφη, "ὅτι καὶ τὸ ἑκουσίωσ ἀποστῆναι καὶ τὸ ἀφαιρεθῆναι κίνδυνον φέρει. " ἔλεγε δὲ καὶ τάδε· καλὸν ἡσυχία· ἐπισφαλὲσ προπέτεια· κέρδοσ αἰσχρόν· %2 δημοκρατία κρεῖττον τυραννίδοσ· αἱ μὲν ἡδοναὶ φθαρταί, αἱ δὲ τιμαὶ ἀθάνατοι· εὐτυχῶν μὲν μέτριοσ ἴσθι, δυστυχῶν δὲ φρόνιμοσ·

φίλοισ εὐτυχοῦσι καὶ ἀτυχοῦσιν ὁ αὐτὸσ ἴσθι· ὃ ἂν ὁμολογήσῃσ, διατήρει· λόγων ἀπορρήτων ἐκφορὰν μὴ ποιοῦ· μὴ μόνον τοὺσ ἁμαρτάνοντασ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ μέλλοντασ κόλαζε. Οὗτοσ πρῶτοσ δορυφόρουσ ἔσχε, καὶ τὴν ἀρχὴν εἰσ τυραννίδα μετέστησε· καὶ οὐκ εἰά ἐν ἄστει ζῆν τοὺσ βουλομένουσ, καθά φησιν Ἔφοροσ καὶ Ἀριστοτέλησ, ἤκμαζε δὲ περὶ τὴν τριακοστὴν ὀγδόην Ὀλυμπιάδα, καὶ ἐτυράννησεν ἔτη τετταράκοντα. Σωτίων δὲ καὶ Ἡρακλείδησ καὶ Παμφίλη ἐν τῷ πέμπτῳ τῶν Ὑπομνημάτων δύο φασὶ Περιάνδρουσ γεγονέναι, τὸν μὲν τύραννον, τὸν δὲ σοφὸν καὶ Ἀμβρακιώτην. τοῦτο καὶ Νεάνθησ φησὶν ὁ Κυζικηνόσ, ἀνεψιούσ τε εἰῖναι ἀλλήλοισ.

καὶ Ἀριστοτέλησ μὲν τὸν Κορίνθιόν φησιν εἶναι τὸν σοφόν· Πλάτων δὲ οὔ φησι. Τούτου ἐστί· Μελέτη τὸ πᾶν. ἤθελε δὲ καὶ τὸν Ἰσθμὸν διορύξαι. Φέρεται δὲ αὐτοῦ καὶ ἐπιστολή· Περίανδροσ τοῖσ σοφοῖσ "Πολλὰ χάρισ τῷ Πυθοῖ Ἀπόλλωνι τοῦ εἰσ ἓν ἐλθόντασ εὑρεῖν. ἀξοῦντί τε καὶ ἐσ Κόρινθον ταὶ ἐμαὶ ἐπιστολαί. ἐγὼν δὲ ὑμᾶσ ἀποδέχομαι, ὡσ ἴστε αὐτοί, ὅτι δαμοτικώτατα. πεύθομαι ὡσ πέρυτι ἐγένετο ὑμῶν ἁλία παρὰ τὸν Λυδὸν ἐσ Σάρδεισ. ἤδη ὦν μὴ ὀκνεῖτε καὶ παρ’ ἐμὲ φοιτῆν τὸν Κορίνθου τύραννον. ὑμᾶσ γὰρ καὶ ἄσμενοι ὄψονται Κορίνθιοι φοιτεῦντασ ἐσ οἶκον τὸν Περιάνδρου. " Περίανδροσ Προκλεῖ "Ἐμὶν μὲν ἀκούσιον τᾶσ δάμαρτοσ τὸ ἄγοσ· τὺ δὲ ἑκὼν τῷ παιδί με ἄπο θυμοῦ ποιήσαισ ἀδικεῖσ.

ὕποπτοσ γὰρ ἀνδρὶ αἰσυμνήτῃ καὶ τῶν τισ ἑτάρων. ἢ ὦν παῦσον τὰν ἀπήνειαν τῶ παιδόσ, ἢ ἐγὼν τὺ ἀμυνοῦμαι. καὶ γὰρ δὴν καὶ αὐτὸσ ποινὰσ ἔτισα τὶν τᾷ θυγατρί, συγκατακαύσαισ αὐτᾷ τὰ πασᾶν Κορινθιᾶν εἵματα. " Ἔγραψε δὲ αὐτῷ καὶ Θρασύβουλοσ οὕτω· Θρασύβουλοσ Περιάνδρῳ "Τῷ μὲν κήρυκι σεῦ οὐδὲν ὑπεκρινάμην· ἀγαγὼν δὲ αὐτὸν ἐσ λήϊον, τοὺσ ὑπερφυέασ τῶν ἀσταχύων ῥάβδῳ παίων ἀπεθέριζον, ὁμαρτέοντοσ ἐκείνου. καί σοι ἀναγγελέει εἰ ἐπέροιο, ὅ τι μευ ἀκούσειεν ἢ ἴδοι. σὺ δὲ ποίει οὕτωσ, ἤν γ’ ἐθέλῃσ καρτύνασθαι τὴν αἰσυμνητίην· τοὺσ ἐξόχουσ τῶν πολιτέων ἐξαίρειν, ἤν τέ τισ ἐχθρόσ τοι φαίνηται, ἤν τε μή.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION