Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. ia'. FEREKUDHS

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. ia'. FEREKUDHS)

Φερεκύδησ Βάβυοσ Σύριοσ, καθά φησιν Ἀλέξανδροσ ἐν Διαδοχαῖσ, Πιττακοῦ διακήκοεν. τοῦτόν φησι Θεόπομποσ πρῶτον περὶ φύσεωσ καὶ θεῶν γράψαι. Πολλὰ δὲ καὶ θαυμάσια λέγεται περὶ αὐτοῦ. καὶ γὰρ παρὰ τὸν αἰγιαλὸν τῆσ Σάμου περιπατοῦντα καὶ ναῦν οὐριοδρομοῦσαν ἰδόντα εἰπεῖν ὡσ οὐ μετὰ πολὺ καταδύσεται· καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ καταδῦναι. καὶ ἀνιμηθέντοσ ἐκ φρέατοσ ὕδατοσ πιόντα προειπεῖν, ὡσ εἰσ τρίτην ἡμέραν ἔσοιτο σεισμόσ, καὶ γενέσθαι. ἀνιόντα τε ἐξ Ὀλυμπίασ εἰσ Μεσσήνην τῷ ξένῳ Περιλάῳ συμβουλεῦσαι ἐξοικῆσαι μετὰ τῶν οἰκείων· καὶ τὸν μὴ πεισθῆναι, Μεσσήνην δὲ ἑαλωκέναι. Καὶ Λακεδαιμονίοισ εἰπεῖν μήτε χρυσὸν τιμᾶν μήτε ἄργυρον, ὥσ φησι Θεόπομποσ ἐν Θαυμασίοισ·

προστάξαι δὲ αὐτῷ ὄναρ τοῦτο τὸν Ἡρακλέα, ὃν καὶ τῆσ αὐτῆσ νυκτὸσ τοῖσ βασιλεῦσι κελεῦσαι Φερεκύδῃ πείθεσθαι. ἔνιοι δὲ Πυθαγόρᾳ περιάπτουσι ταῦτα. Φησὶ δ’ Ἕρμιπποσ πολέμου συνεστῶτοσ Ἐφεσίοισ καὶ Μάγνησι βουλόμενον τοὺσ Ἐφεσίουσ νικῆσαι πυθέσθαι τινὸσ παριόντοσ πόθεν εἰή, τοῦ δ’ εἰπόντοσ "ἐξ Ἐφέσου," "ἕλκυσόν με τοίνυν, ἔφη, τῶν σκελῶν καὶ θὲσ εἰσ τὴν τῶν Μαγνήτων χώραν, καὶ ἀπάγγειλόν σου τοῖσ πολίταισ μετὰ τὸ νικῆσαι αὐτόθι με θάψαι· ἐπεσκηφέναι τε ταῦτα Φερεκύδην. ὁ μὲν <οὖν> ἀπήγγειλεν·

οἱ δὲ μετὰ μίαν ἐπελθόντεσ κρατοῦσι τῶν Μαγνήτων, καὶ τόν τε Φερεκύδην μεταλλάξαντα θάπτουσιν αὐτόθι καὶ μεγαλοπρεπῶσ τιμῶσιν. ἔνιοι δέ φασιν ἐλθόντα εἰσ Δελφοὺσ ἀπὸ τοῦ Κωρυκίου ὄρουσ αὑτὸν δισκῆσαι. Ἀριστόξενοσ δ’ ἐν τῷ Περὶ Πυθαγόρου καὶ τῶν γνωρίμων αὐτοῦ φησι νοσήσαντα αὐτὸν ὑπὸ Πυθαγόρου ταφῆναι ἐν Δήλῳ. οἱ δὲ φθειριάσαντα τὸν βίον τελευτῆσαι· ὅτε καὶ Πυθαγόρου παραγενομένου καὶ πυνθανομένου, πῶσ διακέοιτο, διαβαλόντα τῆσ θύρασ τὸν δάκτυλον εἰπεῖν, "χροῒ δῆλα"· καὶ τοὐντεῦθεν παρὰ τοῖσ φιλολόγοισ ἡ λέξισ ἐπὶ τῶν χειρόνων τάττεται, οἱ δ’ ἐπὶ τῶν βελτίστων χρώμενοι διαμαρτάνουσιν. ἔλεγέ τε ὅτι οἱ θεοὶ τὴν τράπεζαν θυωρὸν καλοῦσιν.

Ἄνδρων δ’ ὁ Ἐφέσιόσ φησι δύο γεγονέναι Φερεκύδασ Συρίουσ, τὸν μὲν ἀστρολόγον, τὸν δὲ θεολόγον υἱὸν Βάβυοσ, ᾧ καὶ Πυθαγόραν σχολάσαι. Ἐρατοσθένησ δ’ ἕνα μόνον, καὶ ἕτερον Ἀθηναῖον, γενεαλόγον. Σώζεται δὲ τοῦ Συρίου τό τε βιβλίον ὃ συνέγραψεν, οὗ ἡ ἀρχή· "Ζὰσ μὲν καὶ Χρόνοσ ἦσαν ἀεὶ καὶ Χθονίη· Χθονίῃ δὲ ὄνομα ἐγένετο Γῆ, ἐπειδὴ αὐτῇ Ζὰσ γῆν γέρασ διδοῖ. " σώζεται δὲ καὶ ἡλιοτροπεῖον ἐν Σύρῳ τῇ νήσῳ. Φησὶ δὲ Δοῦρισ ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Ὡρῶν ἐπιγεγράφθαι αὐτῷ τὸ ἐπίγραμμα τόδε· τῆσ σοφίησ πάσησ ἐν ἐμοὶ τέλοσ·

ἢν δέ τι πλεῖον, Πυθαγόρῃ τὠμῷ λέγε ταῦθ’, ὅτι πρῶτοσ ἁπάντων ἔστιν ἀν’ Ἑλλάδα γῆν· οὐ ψεύδομαι ὧδ’ ἀγορεύων. Ιὤν δ’ ὁ Χῖόσ φησιν περὶ αὐτοῦ. ὣσ ὁ μὲν ἠνορέῃ τε κεκασμένοσ ἠδὲ καὶ αἰδοῖ καὶ φθίμενοσ ψυχῇ τερπνὸν ἔχει βίοτον, εἴπερ Πυθαγόρησ ἐτύμωσ ὁ σοφὸσ περὶ πάντων ἀνθρώπων γνώμασ ᾔδεε κἀξέμαθεν. Ἐστι καὶ ἡμῶν οὕτωσ ἔχον τῷ μέτρῳ τῷ Φερεκρατείῳ· τὸν κλεινὸν Φερεκύδην, ὃν τίκτει ποτὲ Σῦροσ, ἐσ φθεῖρασ λόγοσ ἐστὶν ἀλλάξαι τὸ πρὶν εἶδοσ, θεῖναί τ’ εὐθὺ κελεύειν Μαγνήτων, ἵνα νίκην δοίη τοῖσ Ἐφέσοιο γενναίοισ πολιήταισ. ἦν γὰρ χρησμόσ, ὃν ᾔδει μοῦνοσ, τοῦτο κελεύων·

καὶ θνήσκει παρ’ ἐκείνοισ. ἦν οὖν τοῦτ’ ἄρ’ ἀληθέσ· ἢν ᾖ τισ σοφὸσ ὄντωσ, καὶ ζῶν ἐστιν ὄνησισ, χὤταν μηδὲν ὑπάρχῃ. Γέγονε δὲ κατὰ τὴν πεντηκοστὴν καὶ ἐνάτην Ὀλυμπιάδα. καὶ ἐπέστειλεν ὧδε· Φερεκύδησ Θαλῇ "Εὖ θνήσκοισ ὅταν τοι τὸ χρεὼν ἥκῃ· νοῦσόσ με καταλελάβηκε δεδεγμένον τὰ παρὰ σέο γράμματα.

φθειρῶν ἔβρυον πᾶσ καί με εἶχεν ἠπίαλοσ. ἐπέσκηψα δ’ ὦν τοῖσιν οἰκιήτῃσιν, ἐπήν με κατθάψωσιν, ἐσ σὲ τὴν γραφὴν ἐνεῖκαι. σὺ δὲ ἢν δοκι‐ μώσῃσ σὺν τοῖσ ἄλλοισ σοφοῖσ, οὕτω μιν φῆνον· ἢν δὲ οὐ δοκιμώσητε, μὴ φήνῃσ. ἐμοὶ μὲν γὰρ οὔκω ἥνδανεν. ἔστι δὲ οὐκ ἀτρεκηϊή πρηγμάτων οὐδ’ ὑπίσχομαι τἀληθὲσ εἰδέναι· ἅσσα δ’ ἂν ἐπιλέγῃ θεολογέων· τὰ ἄλλα χρὴ νοέειν· ἅπαντα γὰρ αἰνίσσομαι. τῇ δὲ νούσῳ πιεζόμενοσ ἐπὶ μᾶλλον οὔτε τῶν τινα ἰητρῶν οὔτε τοὺσ ἑταίρουσ ἐσιέμην· προεστεῶσι δὲ τῇ θύρῃ καὶ εἰρομένοισ ὁκοῖόν τι εἰή, διεὶσ δάκτυλον ἐκ τῆσ κληΐθρησ ἔδειξ’ ἂν ὡσ ἔβρυον τοῦ κακοῦ. καὶ προεῖπα αὐτοῖσι ἥκειν ἐσ τὴν ὑστεραίην ἐπὶ τὰσ Φερεκύδεω ταφάσ. " Καὶ οὗτοι μὲν οἱ κληθέντεσ σοφοί, οἷσ τινεσ καὶ Πεισίστρατον τὸν τύραννον προσκαταλέγουσι. λεκτέον δὲ περὶ τῶν φιλοσόφων· καὶ πρῶτόν γε ἀρκτέον ἀπὸ τῆσ Ιὠνικῆσ φιλοσοφίασ, ἧσ καθηγήσατο Θαλῆσ, οὗ διήκουσεν Ἀναξίμανδροσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION