헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Πραεξεπ́1́13́

(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 13)

ἕπεται δὲ τούτοισ ἡ περὶ φίλων κρίσισ, μήτε τὴν Θεμιστοκλέουσ ἐπαινοῦσα μήτε τὴν Κλέωνοσ διάνοιαν. ὁ μὲν γὰρ Κλέων, ὅτε πρῶτον ἔγνω τῆσ πολιτείασ ἅπτεσθαι, τοὺσ φίλουσ συναγαγὼν εἰσ ταὐτὸ διελύσατο τὴν φιλίαν πρὸσ αὐτούσ, ὡσ πολλὰ τῆσ ὀρθῆσ καὶ δικαίασ προαιρέσεωσ μαλάσσουσαν ἐν τῇ πολιτείᾳ καὶ παράγουσαν· ἄμεινον δ’ ἂν ἐποίησε τὴν φιλοπλουτίαν ἐκβαλὼν τῆσ ψυχῆσ καὶ τὴν φιλονεικίαν καὶ φθόνου καὶ κακοηθείασ καθήρασ αὑτόν·

οὐ γὰρ ἀφίλων αἱ πόλεισ ἀνδρῶν καὶ ἀνεταίρων ἀλλὰ χρηστῶν καὶ σωφρόνων δέονται·

νυνὶ δὲ τοὺσ μὲν φίλουσ ἀπήλασεν, ἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο περὶ αὐτόν, ὡσ οἱ κωμικοὶ λέγουσι·

καὶ τραχὺσ ὢν πρὸσ τοὺσ ἐπιεικεῖσ καὶ βαρὺσ αὖθισ ὑπέβαλλε τοῖσ πολλοῖσ πρὸσ χάριν ἑαυτὸν γερονταγωγῶν κἀναμισθαρνεῖν διδούσ καὶ τὸ· φαυλότατον καὶ τὸ νοσοῦν μάλιστα τοῦ δήμου προσεταιριζόμενοσ ἐπὶ τοὺσ ἀρίστουσ.

οὐδ’ οὗτοσ ὀρθῶσ;

τῇ φιλίᾳ κατεπαγγελλόμενοσ τὴν πολιτείαν καὶ τὰ κοινὰ καὶ δημόσια ταῖσ ἰδίαισ χάρισι καὶ σπουδαῖσ ὑφιέμενοσ. "σπουδαῖόσ ἐστιν ᾄδων παρὰ μέλοσ οὔτ’ ἄρχων ἐπιεικὴσ παρὰ τὸν νόμον χαριζόμενοσ.

ἐκλέγεται κυβερνήτησ καὶ κυβερνήτην ναύκληροσ εὖ μὲν ἐνὶ πρύμνῃ οἰήιον, εὖ δὲ κεραίην εἰδότασ ἐντείνασθαι ἐπορνυμένου ἀνέμοιο·

καί τισ ἀρχιτέκτων ὑπουργοὺσ καὶ χειροτέχνασ, οἳ μὴ διαφθεροῦσιν αὐτοῦ τοὔργον ἀλλ’ ἄριστα συνεκπονήσουσιν·

ἄλλουσ πρὸσ ἄλλην ἀεὶ χρείαν κάμπτοντασ αὐτὸν ἀδίκωσ καὶ βιαίωσ·

οὐδέν τ’ ὀφθήσεται διαφέρων οἰκοδόμου τινὸσ ἢ τέκτονοσ ἀπειρίᾳ καὶ πλημμελείᾳ γωνίαισ χρωμένου καὶ κανόσι καὶ στάθμαισ, ὑφ’ ὧν διαστρέφεσθαι τοὔργον ἔμελλεν·

ὄργανα γὰρ οἱ φίλοι ζῶντα καὶ φρονοῦντα τῶν πολιτικῶν ἀνδρῶν εἰσι, καὶ οὐ δεῖ συνολισθάνειν αὐτοῖσ παραβαίνουσιν, ἀλλὰ προσέχειν ὅπωσ μηδ’ ἀγνοούντων αὐτῶν ἐξαμαρτάνωσι. τοῦτο γὰρ καὶ Σόλωνα κατῄσχυνε καὶ διέβαλε πρὸσ τοὺσ πολίτασ·

ἐπεὶ γὰρ ἐν νῷ λαβὼν τὰ ὀφλήματα κουφίσαι καὶ τὴν σεισάχθειαν ̔ τοῦτο δ’ ἦν ὑποκόρισμα χρεῶν ἀποκοπῆσ̓ εἰσενεγκεῖν ἐκοινώσατο τοῖσ φίλοισ· οἱ δ̓ ἔργον ἀδικώτατον ἔπραξαν ·

ἐδανείσαντο γὰρ ὑποφθάσαντεσ ἀργύριον πολὺ καὶ μετ’ ὀλίγον χρόνον εἰσ φῶσ τοῦ νόμου προαχθέντοσ οἱ μὲν ἐφάνησαν οἰκίασ τε λαμπρὰσ καὶ γῆν συνεωνημένοι πολλὴν ἐξ ὧν ἐδανείσαντο χρημάτων, ὁ δὲ Σόλων αἰτίαν ἔσχε συναδικεῖν ἠδικημένοσ. ταπεινότατοσ ὥσπερ ὁ Εὐριπίδου Πήγασοσ ἔπτηξ’ ὑπείκων μᾶλλον εἰ μᾶλλον θέλοι,’ καὶ ταῖσ ἀτυχίαισ προθυμότερον βοηθῶν τοῦ δέοντοσ ἐδόκει συνεξομοιοῦσθαι ταῖσ ἀδικίαισ·

καὶ γάρ τοι Φοιβίδαν κρινόμενον ἔσωσεν ἐπὶ τῷ τὴν Καδμείαν καταλαβεῖν ἄνευ προστάγματοσ, φήσασ τὰ τοιαῦτα δεῖν αὐτοματίζειν καὶ Σφοδρίαν ἐπ’ ἔργῳ παρανόμῳ καὶ δεινῷ φεύγοντα δίκην ̔ ἐνέβαλε γὰρ εἰσ τὴν Ἀττικὴν φίλων ὅντων καὶ συμμάχων’ ἀφεθῆναι διεπράξατο, δεήσεσιν ἐρωτικαῖσ τοῦ παιδὸσ μαλαχθείσ·

"Νικίαν, εἰ μὲν οὐκ, ἀδικεῖ, ἄφεσ·

"εἰ δ’ ἀδικεῖ, ἐμοὶ ἄφεσ· "πάντωσ δ’ ἄφεσ. "ἐπὶ πᾶσι τοῖσ δικαίοισ ἐποιησάμην κηδεστήν" ᾤχετ’ ἀπιών. καὶ Τιμολέων ὁ Κορίνθιοσ τὸν ἀδελφὸν ἐπεὶ διδάσκων καὶ δεόμενοσ οὐκ ἀπέστησε τῆσ τυραννίδοσ, συνέπραξε τοῖσ ἀνελοῦσι. ὥσ ποτε Περικλῆσ εἶπεν, ἀλλ’ ἄχρι παντὸσ νόμου καὶ δικαίου καὶ συμφέροντοσ, ὃ παροφθὲν εἴσ τινα μεγάλην βλάβην ἀναφέρει καὶ κοινήν, ὡσ ἀνέφερε τὸ μὴ.

δοῦναι δίκην Σφοδρίαν μηδὲ Φοιβίδαν· οὗτοι γὰρ οὐχ ἥκιστα τὴν Σπάρτην ἐνέβαλον εἰσ τὸν Λευκτρικὸν πόλεμον.

ἁμαρτήμασι τῶν φίλων ἐπεμβαίνειν βαρὺν ὁ πολιτικὸσ οὐκ ἀναγκάζει λόγοσ, ἀλλὰ καὶ δίδωσιν εἰσ ἀσφαλὲσ θεμένουσ τὰ μέγιστα τῶν κοινῶν ἐκ περιουσίασ βοηθεῖν τοῖσ φίλοισ καὶ παρίστασθαι ’καὶ συνεκπονεῖν ὑπὲρ αὐτῶν.

εἰσὶ δὲ καὶ χάριτεσ ἀνεπίφθονοι, συλλαβέσθαι πρὸσ ἀρχὴν τῷ φίλῳ μᾶλλον, ἐγχειρίσαι τινὰ διοίκησιν ἔνδοξον ἢ πρεσβείαν φιλάνθρωπον, οἱο͂ν ἡγεμόνοσ τιμὰσ ἔχουσαν, ἢ πρὸσ πόλιν ὑπὲρ φιλίασ καὶ ὁμονοίασ ἔντευξιν· ἂν δ’ ᾖ τισ ἐργώδησ ἐπιφανὴσ δὲ καὶ μεγάλη πρᾶξισ, αὑτὸν ἐπὶ ταύτην τάξαντα πρῶτον εἶτα προσελέσθαι τὸν φίλον, ὡσ ὁ Διομήδησ εἰ μὲν δὴ ἕταρόν γε κελεύετὲ μ’ αὐτὸν ἑλέσθαι, πῶσ ἂν ἔπειτ’ Ὀδυσῆοσ ἐγὼ θείοιο λαθοίμην κἀκεῖνοσ;

αὖ πάλιν ἀνταποδίδωσιν οἰκείωσ τὸν ἔπαινον ἵπποι δ’ οἵδε, γεραιέ, νεήλυδεσ, οὓσ ἐρεείνεισ, Θρηίκιοι, τὸν δέ σφιν ἄνακτ’ ἀγαθὸσ Διομήδησ ἔκτανε, πὰρ δ’ ἑτάρουσ δυοκαίδεκα πάντασ ἀρίστουσ.

αὕτη γὰρ ἡ πρὸσ τοὺσ φίλουσ ὕφεσισ·

οὐχ ἧττον ἐπικοσμεῖ τῶν ἐπαινουμένων τοὺσ ἐπαινοῦντασ· ἡ δ’ αὐθάδεια, φησὶν ὁ Πλάτων, ἐρημίᾳ σύνοικοσ.

ἔτι τοίνυν ταῖσ καλαῖσ καὶ φιλανθρώποισ χάρισι δεῖ τοὺσ φίλουσ συνεισποιεῖν καὶ κελεύειν τοὺσ εὖ παθόντασ; ἐκείνουσ ἐπαινεῖν καὶ ἀγαπᾶν, ὡσ αἰτίουσ ἅμα καὶ συμβούλουσ γεγενημένουσ·

πράωσ, διδάσκοντα καὶ παραμυθούμενον ὡσ οὐκ ἄξιαι τῆσ ἐκείνων ἀρετῆσ εἰσι καὶ δόξησ.

"χάριτασ, ἐκ Πελοπίδα, λαμβάνειν ἑταιριδίοισ οὐ στρατηγοῖσ πρέπον ἐστίν.

ἀφελεῖν τοῦ λόγου τὴν τραχύτητα καὶ πικρίαν, ὡσ μηδὲ τῇ πράξει τὸ λυπηρὸν ἑκουσίωσ ἀλλ’ ἀναγκαίωσ ἐπιφέροντα διὰ τὸν νόμον καὶ τὸ δίκαιον.

"ἀνελοῦ ταῦτ’" εἶπεν·

"οὐ γὰρ καὶ σὺ Θεμιστοκλῆσ γέγονασ.

δίδωσι γὰρ καὶ τοῦτο πολλάκισ τῷ πολιτικῷ τὰ πράγματα πρὸσ τοὺσ φίλουσ. οὐ γὰρ δὴ Μενέμαχοι πάντεσ εἰσὶ · τῷ μὲν οὖν ἐγχείρισον συνηγορίαν ἔμμισθον ὑπὲρ τοῦ δικαίου, τῷ δὲ σύστησον πλούσιον ἐπιμελείασ καὶ προστασίασ δεόμενον· ἄλλῳ δ’ εἰσ ἐργολαβίαν τινὰ σύμπραξον ἢ μίσθωσιν ὠφελείασ ἔχουσαν.

Ἐπαμεινώνδασ δὲ καὶ πλουσίῳ τινὶ προσελθόντα φίλον αἰτεῖν ἐκέλευσε τάλαντον, ὡσ αὐτοῦ δοῦναι κελεύσαντοσ· "οὗτοσ ὢν πένησ ἐστί, σὺ δὲ πλουτεῖσ πολλὰ τῆσ πόλεωσ νενοσφισμένοσ. καὶ τὸν Ἀγησίλαον ὁ Ξενοφῶν ἀγάλλεσθαί φησι πλουτίζοντα τοὺσ φίλουσ, αὐτὸν ὄντα κρείττονα χρημάτων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 13

(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 13)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION