헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Πραεξεπ́1́05́

(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 5)

οὐ μὴν ἀμελητέον γε διὰ τοῦτο τῆσ περὶ τὸν λόγον χάριτοσ καὶ δυνάμεωσ ἐν ἀρετῇ θεμένουσ τὸ σύμπαν, ἀλλὰ τὴν ῥητορικὴν νομίσαντασ μὴ δημιουργὸν ἀλλά τοι συνεργὸν εἶναι πειθοῦσ, ἐπανορθωτέον τὸ τοῦ Μενάνδρου τρόποσ ἔσθ’ ὁ πείθων τοῦ λέγοντοσ, οὐ λόγοσ· τισ, ὡσ τὸν κυβερνήτην ἄγειν τὸ πλοῖον οὐ τὸ πηδάλιον, καὶ τὸν ἱππέα στρέφειν τὸν ἵππον οὐ τὸν χαλινόν, οὕτω πόλιν πείθειν οὐ λόγῳ, ἀλλὰ τρόπῳ χρωμένην ὥσπερ οἰάκι καὶ χαλινῷ τὴν πολιτικὴν ἀρετήν, ὅπερ εὐστροφώτατον ζῷον, ὥσ φησι Πλάτων, οἱο͂ν ἐκ πρύμνησ ἁπτομένην καὶ κατευθύνουσαν.

οὐδὲ Διὸσ Βουλαίου μόνον ἔχρῃζον οὐδ’ Ἄρεοσ Ἐνυαλίου καὶ Στρατίασ Ἀθηνᾶσ, ἀλλὰ καὶ τὴν Καλλιόπην παρεκάλουν ἣ δὴ βασιλεῦσιν ἅμ’ αἰδοίοισιν ὀπηδεῖ πραΰνουσα πειθοῖ καὶ κατᾴδουσα τῶν δήμων τὸ αὔθαδεσ καὶ βίαιον·

ἦ που δυνατὸν ἄνθρωπον ἰδιώτην ἐξ ἱματίου καὶ σχήματοσ δημοτικοῦ πόλιν ἄγειν βουλόμενον ἐξισχῦσαι καὶ κρατῆσαι τῶν πολλῶν, εἰ μὴ λόγον ἔχοι συμπείθοντα καὶ προσαγόμενον;

μηδὲ πολλάκισ δέηται τῶν Εὐριπιδείων ἐκείνων εἴθ’ ἦν ἄφωνον σπέρμα δυστήνων βροτῶν·

καὶ φεῦ φεῦ, τὸ μὴ τὰ πράγματ’ ἀνθρώποισ ἔχειν φωνήν, ἵν’ ἦσαν μηδὲν οἱ δεινοὶ λέγειν.

ταῦτα μὲν γὰρ ἴσωσ Ἀλκαμένει καὶ Νησιώτῃ καὶ Ἰκτίνῳ καὶ πᾶσι τοῖσ βαναύσοισ καὶ χειρώναξι τὸ δύνασθαι λέγειν ἀπομνυμένοισ δοτέον ἀποδιδράσκειν·

ὥσπερ Ἀθήνησιν ἀρχιτεκτόνων ποτὲ δυεῖν ἐξεταζομένων πρὸσ δημόσιον ἔργον ὁ μὲν αἱμύλοσ καὶ κομψὸσ εἰπεῖν λόγον τινὰ διελθὼν περὶ·

καὶ πληγαῖσ ὑπακούουσαν ὕλην ἄψυχον δημιουργοῦντεσ·

ἐν σιδήρῳ μαλάσσων καὶ καταλεαίνων, κοσμεῖ τὴν πόλιν.

διὰ τὴν τοῦ λόγου δύναμιν.

"οὐκ ἂν εἰδείη τισ εἶπεν·

"ὅταν γὰρ ἐγὼ καταβάλω παλαίων, ἐκεῖνοσ λέγων μὴ πεπτωκέναι, νικᾷ καὶ πείθει τοὺσ θεωμένουσ. τοῦτο δ’ οὐκ αὐτῷ μόνον ἐκείνῳ δόξαν ἀλλὰ καὶ τῇ πόλει σωτηρίαν ἔφερε·

πειθομένη γὰρ αὐτῷ τὴν ὑπάρχουσαν εὐδαιμονίαν ἔσῳζε, τῶν δ’ ἐκτὸσ ἀπείχετο. ἔχων, πειθοῦσ δὲ τοιαύτησ ἐνδεὴσ ὢν καὶ καθάπερ ἀμβλεῖ χαλινῷ τῷ λόγῳ πειρώμενοσ ἀποστρέφειν τὸν δῆμον, οὐ κατέσχεν οὐδ’ ἐκράτησεν, ἀλλ’ ᾤχετο βίᾳ φερόμενοσ εἰσ Σικελίαν καὶ συνεκτραχηλιζόμενοσ.

λιστα, μή , καθάπερ ἔνιοι τῶν ἀγυμνάστων περὶ λόγον λαβὰσ ἀμούσουσ καὶ ἀτέχνουσ ζητοῦντεσ ἐν τοῖσ πολλοῖσ τῆσ γαστρὸσ ἕλκουσιν εὐωχοῦντεσ ἢ τοῦ βαλλαντίου διδόντεσ, ἢ πυρρίχασ τινὰσ ἢ μονομάχων θεάματα παρασκευάζοντεσ ἀεὶ δημαγωγοῦσι, μᾶλλον δὲ δημοκοποῦσι.

δημαγωγία γὰρ ἡ διὰ λόγου πειθομένων ἐστίν, αἱ δὲ τοιαῦται τιθασεύσεισ τῶν ὄχλων οὐδὲν ἀλόγων ζῴων ἄγρασ καὶ βουκολήσεωσ διαφέρουσιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 5

(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION