Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 6

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 6)

ἀλλ’ Ἀλέξανδροσ ἠρίστα μὲν ὄρθρου καθεζόμενοσ, ἐδείπνει δὲ πρὸσ ἑσπέραν βαθεῖαν, ἔπινε δὲ θύσασ τοῖσ θεοῖσ, ἐκύβευε δὲ πρὸσ Μήδιον πυρέττων, ἔπαιζε δ’ ὁδοιπορῶν ἅμα καὶ μανθάνων τοξεύειν καὶ ἐπιβαίνειν ἁρ́ματοσ. ἔγημε δὲ Ῥωξάνην ἑαυτῷ, μόνησ ἐρασθείσ· τὴν δὲ Δαρείου Στάτειραν τῇ βασιλείᾳ καὶ τοῖσ πράγμασι συνέφερε γὰρ ἡ τῶν γενῶν ἀνάμιξισ· τῶν δ’ ἄλλων Περσίδων ἐκράτησε τοσοῦτον σωφροσύνῃ, ὅσον ἀνδρείᾳ Περσῶν ἄκουσαν μὲν γὰρ οὐδεμίαν εἶδεν, ἃσ δ’ εἶδε μᾶλλον ἢ ἃσ οὐκ εἶδε παρῆλθε. καὶ πᾶσιν ὢν τοῖσ ἄλλοισ φιλάνθρωποσ, μόνοισ ὑπερηφάνωσ τοῖσ καλοῖσ ἐχρῆτο. περὶ δὲ τῆσ Δαρείου γυναικόσ, εὐπρεπεστάτησ γενομένησ, οὐδὲ φωνὴν ἐπαινοῦσαν τὸ κάλλοσ ἤκουσεν·

ἀποθανοῦσαν δ’ οὕτω βασιλικῶσ ἐκόσμησε καὶ συμπαθῶσ ἐδάκρυσεν, ὥστ’ ἄπιστον αὐτοῦ τὸ σῶφρον ἐν τῷ φιλανθρώπῳ γενέσθαι καὶ λαβεῖν ἀδικίασ ἔγκλημα τὴν χρηστότητα. Δαρεῖοσ γὰρ ὑπόπτωσ ἐκινήθη πρὸσ τὴν ἐξουσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν ἡλικίαν εἷσ γὰρ ἦν καὶ αὐτὸσ ἔτι τῶν νομιζόντων διὰ Τύχην κρατεῖν Ἀλέξανδρον· "ἄρα φαύλωσ ἔχει τὰ Περσῶν, οὐδέ τισ ἐρεῖ παντάπασι κακοὺσ ἡμᾶσ οὐδ’ ἀνάνδρουσ ὑπὸ τοιούτου κρατηθέντασ. "ἐγὼ ’ εὐτυχίαν μὲν εὔχομαι καὶ κράτοσ πολέμου παρὰ θεῶν, ἵν’ εὖ ποιῶν Ἀλέξανδρον ὑπερβάλωμαι· "καὶ μέ τισ ἔχει φιλοτιμία καὶ ζῆλοσ ἡμερώτερον αὐτοῦ φανῆναι· "εἰ δ’ οἴχεται τὰ ἐμά, Ζεῦ πατρῷε Περσῶν καὶ βασίλειοι θεοί, μηδεὶσ εἰσ τὸν Κύρου θρόνον ἄλλοσ ἢ Ἀλέξανδροσ καθίσειε. τοῦτ’ εἰσποίησισ ἦν Ἀλεξάνδρου διὰ θεῶν μαρτύρων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION