Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 8

(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 8)

Ἀντίγονοσ μέγιστον δυνηθεὶσ τῶν Ἀλεξάνδρου διαδόχων καὶ στρατηγῶν, κτησάμενοσ ἑαυτῷ καὶ γένει τὴν τοῦ βασιλέωσ προσηγορίαν, υἱόν ἔσχε Δημήτριον, οὗ παῖσ Ἀντίγονοσ ἦν ὁ Γονατᾶσ ἐπονομασθείσ· τούτου δὲ Δημήτριοσ, ὃσ αὐτόσ τε βασιλεύσασ χρόνον οὐ πολύν, υἱόν τε παῖδα τὴν ἡλικίαν ἀπολιπὼν Φίλιππον ἐτελεύτησε. δείσαντεσ δὲ τὴν ἀναρχίαν οἱ πρῶτοι Μακεδόνων Ἀντίγονον ἐπάγονται τοῦ τεθνηκότοσ ἀνεψιὸν ὄντα, καὶ συνοικίσαντεσ αὐτῷ τὴν μητέρα τοῦ Φιλίππου, πρῶτον μὲν ἐπίτροπον καὶ στρατηγόν, εἶτα πειρώμενοι μετρίου καὶ κοινωφελοῦσ βασιλέα προσηγόρευσαν.

ἐπεκλήθη δὲ Δώσων ὡσ ἐπαγγελτικὸσ, οὐ τελεσιουργὸσ δὲ τῶν ὑποσχέσεων, μετὰ τοῦτον βασιλεύσασ ὁ Φίλιπποσ ἤνθησεν ἐν τοῖσ μάλιστα τῶν βασιλέων ἔτι μειράκιον ὢν, καὶ δόξαν ἔσχεν ὡσ ἀναστήσων Μακεδονίαν εἰσ τὸ παλαιὸν ἀξίωμα καὶ μόνοσ ἐπὶ πάντασ ἤδη τὴν Ῥωμαίων δύναμιν αἰρομένην καθέξων. ἡττηθεὶσ δὲ μεγάλῃ μάχῃ περὶ Σκότουσσαν ὑπὸ Τίτου Φλαμινίνου τότε μὲν ἔπτηξε καὶ πάντα τὰ καθ’ ἑαυτὸν ἐπέτρεψε Ῥωμαίοισ, καὶ τυχὼν ἐπιτιμήσεωσ μετρίασ ἠγάπησεν.

ὕστερον δὲ βαρέωσ φέρων, καὶ τὸ βασιλεύειν χάριτι Ῥωμαίων ἡγούμενοσ αἰχμαλώτου τρυφὴν ἀγαπῶντοσ εἶναι μᾶλλον ἢ φρόνημα καὶ θυμὸν ἔχοντοσ ἀνδρόσ, ἐπεῖχε τῷ πολέμῳ τὴν γνώμην καὶ συνετάττετο λάθρα καὶ πανούργωσ.

πολλὴν ἄνω συνῆγε δύναμιν, καὶ τὰ μεσόγεια χωρία καὶ φρούρια καὶ πόλεισ ὅπλων καὶ χρημάτων πολλῶν καὶ σωμάτων ἀκμαζόντων ἐμπεπληκώσ ἐσωμάσκει τὸν πόλεμον καὶ συνεῖχεν ὥσπερ ἐγκεκρυμμένον ἀδήλωσ, ὅπλων μὲν γὰρ ἀργούντων ἀπέκειντο τρεῖσ μυριάδεσ, ὀκτακόσιαι δὲ σίτου μεδίμνων ἦσαν ἐγκατῳκοδομημένου τοῖσ τείχεσι, χρημάτων δὲ πλῆθοσ ὅσον ἤρκει μισθοφόρουσ ἔτη δέκα μυρίουσ τρέφειν προπολεμοῦντασ τῆσ χώρασ.

ἀλλ’ ἐκεῖνοσ μὲν οὐκ ἔφθη ταῦτα κινῆσαι καὶ προαγαγεῖν εἰσ ἔργον, ὑπὸ λύπησ καὶ δυσθυμίασ προέμενοσ τὸν βίον ἔγνω γὰρ ἀδίκωσ τὸν ἕτερον τῶν υἱῶν Δημήτριον ἐκ διαβολῆσ τοῦ χείρονοσ ἀνῃρηκώσ·

ὃ δὲ ἀπολειπόμενοσ υίὸσ αὐτοῦ Περσεὺσ ἅμα τῇ βασιλείᾳ διεδέξατο τὴν πρὸσ Ῥωμαίουσ ἔχθραν, οὐκ ὢν ἐχέγγυοσ ἐνεγκεῖν διὰ μικρότητα καὶ μοχθηρίαν ἤθουσ, ἐν ᾧ παθῶν τε παντοδαπῶν καὶ νοσημάτων ἐνόντων ἐπρώτευεν ἡ φιλαργυρία, λέγεται δὲ μηδὲ γνήσιοσ φῦναι, λαβεῖν δὲ αὐτὸν ἡ συνοικοῦσα τῷ Φιλίππῳ νεογνὸν ἀκεστρίασ τινὸσ Ἀργολικῆσ Γναθαινίου τοὔνομα τεκούσησ, καὶ λαθεῖν ὑποβαλομένη. δι’ ὃ καὶ μάλιστα δοκεῖ τὸν Δημήτριον φοβηθεὶσ ἀποκτεῖναι, μὴ γνήσιον ἔχων ὃ οἶκοσ διάδοχον ἀποκαλύψῃ τὴν ἐκείνου νοθείαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION