- Πύθωνοσ δέ τινοσ τῶν ἐν Μακεδονίᾳ εὐπαρύφων νεανίσκου ὡραίου ἐρεσχηλοῦντοσ αὐτὸν καὶ προτείνοντοσ ἐρώτημά τι σοφιστικὸν καὶ κελεύοντοσ εἰπεῖν τοῦ συλλογισμοῦ τὴν λύσιν, Ἕν, ἔφη, οἶδα, τέκνον, ὅτι περαίνει. (Lucian, (no name) 15:1)
(루키아노스, (no name) 15:1)
- εἶτα ἑξῆσ Γιγάντων ἐπανάστασιν, πυρὸσ κλοπήν, ἀνθρώπων πλάσιν, Προμηθέωσ κόλασιν, Ἔρωτοσ ἰσχὺν ἑκατέρου,^ καὶ μετὰ ταῦτα Δήλου πλάνην καὶ Λητοῦσ ὠδῖνασ καὶ Πύθωνοσ ἀναίρεσιν καὶ Τιτυοῦ ἐπιβουλὴν καὶ τὸ μέσον τῆσ γῆσ εὑρισκόμενον πτήσει τῶν ἀετῶν. (Lucian, De saltatione, (no name) 38:1)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 38:1)
- "Κλέαρχοσ ὁ Σολεὺσ οὐδενὸσ ὢν δεύτεροσ τῶν τοῦ σοφοῦ Ἀριστοτέλουσ μαθητῶν ἐν τῷ προτέρῳ περὶ Παροιμιῶν ’τὴν Λητώ,’ φησιν, ’ἐκ Χαλκίδοσ τῆσ Εὐβοίασ ἀνακομίζουσαν εἰσ Δελφοὺσ Ἀπόλλωνα καὶ Ἄρτεμιν γενέσθαι περὶ τὸ τοῦ κληθέντοσ Πύθωνοσ σπήλαιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 62 1:3)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 62 1:3)
- "καὶ φερομένου τοῦ Πύθωνοσ ἐπ’ αὐτοὺσ ἡ Λητὼ τῶν παίδων τὸν ἕτερον ἐν ταῖσ ἀγκάλαισ ἔχουσα, προσβᾶσα τῷ λίθῳ τῷ νῦν ἔτι κειμένῳ ὑπὸ τῷ ποδὶ τῆσ χαλκῆσ εἰργασμένησ Λητοῦσ, ὃ τῆσ τότε πράξεωσ μίμημα γενόμενον ἀνάκειται παρά· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 62 1:4)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 62 1:4)
- ὅτι Ἀγῆνα σατυρικόν τι δρᾶμα ἀμφιβάλλεται εἴτε Πύθων ἐποίησεν ὁ Καταναῖοσ ἢ Βυζάντιοσ ἢ καὶ αὐτὸσ ὁ βασιλεὺσ Ἀλέξανδροσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 35 2:4)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 35 2:4)
- Ἄπολλον ‐ ὅσ που Δῆλον ἢ Πυθῶν’ ἔχεισ. (Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene, iambics71)
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene, iambics71)
- ποιήσειν εἰ μὴ τὸν βίον ἐπανορθώσοιτο,1 εἰπόντοσ τοῦ Λυσάνδρου ὅτι καὶ Ἀγησίλαοσ, ὅτε διέτριβεν περὶ τὸν Ἑλλήσποντον πολεμῶν τοῖσ βαρβάροισ, ὁρῶν τοὺσ Ἀσιαγενεῖσ ταῖσ μὲν στολαῖσ πολυτελῶσ ἠσκημένουσ, τοῖσ σώμασιν δ’ οὕτωσ ἀχρείουσ ὄντασ, γυμνοὺσ πάντασ ἐκέλευσε τοὺσ ἁλισκομένουσ ἐπὶ τὸν κήρυκα ἄγειν καὶ χωρὶσ πωλεῖν τὸν τούτων ἱματισμόν, ὅπωσ οἱ σύμμαχοι γιγνώσκοντεσ διότι πρὸσ μὲν ἆθλα μεγάλα, πρὸσ δ’ ἄνδρασ εὐτελεῖσ ὁ ἀγὼν συνέστηκε, προθυμότερον ταῖσ ψυχαῖσ ὁρμῶσιν ἐπὶ τοὺσ ἐναντίουσ, καὶ Πύθων δ’ ὁ Βυζάντιοσ ῥήτωρ, ὡσ Λέων ἱστορεῖ ὁ πολίτησ αὐτοῦ, πάνυ ἦν παχὺσ τὸ σῶμα· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 74 3:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 74 3:1)
- ὁ δὲ γράψασ τὸν Ἀγῆνα τὸ σατυρικὸν δραμάτιον, εἴτε Πύθων ἐστὶν ὁ Καταναῖοσ ἢ αὐτὸσ ὁ βασιλεὺσ Ἀλέξανδροσ, φησίν· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 50 4:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 50 4:1)
- συνεπιμαρτυρεῖ δὲ τούτοισ καὶ ὁ τὸν Ἀγῆνα τὸ σατυρικὸν δραμάτιον γεγραφώσ, ὅπερ ἐδίδαξεν Διονυσίων ὄντων ἐπὶ τοῦ Ὑδάσπου ποταμοῦ, εἴτε Πύθων ἦν ὁ Καταναῖοσ ἢ Βυζάντιοσ ἢ καὶ αὐτὸσ ὁ βασιλεύσ, ἐδιδάχθη δὲ τὸ δρᾶμα ἤδη φυγόντοσ τοῦ Ἁρπάλου ἐπὶ θάλατταν καὶ ἀποστάντοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 68 1:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 68 1:1)