Sense

1. to spend time
2. to last long, continue
3. to persevere
4. to take time, tarry, linger, delay, be slow
5. (of ailments) to be/become chronic
6. (of wine) to be/become old, to have age

Examples

• χρονιζομένησ δὲ τῆσ διατριβῆσ καὶ χαίροντόσ μου καὶ τῷ χωρίῳ καὶ τοῖσ παροῦσι πᾶσιν, ἄλλα τε δὴ ὀνείρατα γίγνεται ἀνιστάντα καὶ διαρρήδην ἐγένετο ὡσ τὸ ἀνωτέρω τοῦ Ἑλλησπόντου οὐκ ἐπιτήδειον πρὸσ διατριβήν. (Aristides, Aelius, Orationes, 11:1)

Similar forms

• χρόνιον (33)
• χρόνιος (30)
• χρονικοῖς (23)
• χρόνια (20)
• χρονίου (16)
• χρονίοισι (10)
• χρονίη (9)
• χρονίζειν (8)
• χρονιεῖ (6)
• χρονίσῃς (6)
• χρονίῳ (6)
• χρονίους (5)
• χρόνιοι (4)
• Χρονικῶν (3)
• χρονιώτερα (3)
• χρονίζον (3)
• χρονίῃ (3)
• χρονίοις (3)
• χρονίῃσι (3)
• χρονίαν (2)
• χρονίην (2)
• χρονίζῃ (2)
• χρονικαῖς (2)
• χρόνιόν (2)
• Χρονίων (2)
• χρονίζει (2)
• χρονίας (2)
• χρονίης (2)
• χρόνιαι (2)
• χρόνιοί (2)
• χρονιωτέρη (2)
• χρονίζοντι (2)
• χρονισμὸν (1)
• χρονιωθῇ (1)
• χρονία (1)
• χρονίσῃ (1)
• χρονίσω (1)
• χρόνι (1)
• χρονίῃς (1)
• χρονισμῷ (1)
• χρονίαις (1)
• χρονίᾐ (1)
• χρονίσητε (1)
• χρονίζεται (1)
• χρονίᾳ (1)
• χρονικὰ (1)
• χρονίσει (1)
• χρονιστέον (1)
• χρονίζουσι (1)
• Χρονικῶν> (1)
• χρόνιός (1)
• χρονισμόν (1)
• χρονιωτάτη (1)
• χρονίζομεν (1)
• χρονιη (1)
• χρονικὴν (1)
• χρονίζεις (1)
• χρονιεῖς (1)
• χρονισθεὶς (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary