Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

χρονίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: χρονίζω χρονίσω

Structure: χρονίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: xro/nos

Sense

  1. to spend time
  2. to last long, continue
  3. to persevere
  4. to take time, tarry, linger, delay, be slow
  5. (of ailments) to be/become chronic
  6. (of wine) to be/become old, to have age

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρονίζω χρονίζεις χρονίζει
Dual χρονίζετον χρονίζετον
Plural χρονίζομεν χρονίζετε χρονίζουσιν*
SubjunctiveSingular χρονίζω χρονίζῃς χρονίζῃ
Dual χρονίζητον χρονίζητον
Plural χρονίζωμεν χρονίζητε χρονίζωσιν*
OptativeSingular χρονίζοιμι χρονίζοις χρονίζοι
Dual χρονίζοιτον χρονιζοίτην
Plural χρονίζοιμεν χρονίζοιτε χρονίζοιεν
ImperativeSingular χρόνιζε χρονιζέτω
Dual χρονίζετον χρονιζέτων
Plural χρονίζετε χρονιζόντων, χρονιζέτωσαν
Infinitive χρονίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χρονιζων χρονιζοντος χρονιζουσα χρονιζουσης χρονιζον χρονιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρονίζομαι χρονίζει, χρονίζῃ χρονίζεται
Dual χρονίζεσθον χρονίζεσθον
Plural χρονιζόμεθα χρονίζεσθε χρονίζονται
SubjunctiveSingular χρονίζωμαι χρονίζῃ χρονίζηται
Dual χρονίζησθον χρονίζησθον
Plural χρονιζώμεθα χρονίζησθε χρονίζωνται
OptativeSingular χρονιζοίμην χρονίζοιο χρονίζοιτο
Dual χρονίζοισθον χρονιζοίσθην
Plural χρονιζοίμεθα χρονίζοισθε χρονίζοιντο
ImperativeSingular χρονίζου χρονιζέσθω
Dual χρονίζεσθον χρονιζέσθων
Plural χρονίζεσθε χρονιζέσθων, χρονιζέσθωσαν
Infinitive χρονίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χρονιζομενος χρονιζομενου χρονιζομενη χρονιζομενης χρονιζομενον χρονιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρονίσω χρονίσεις χρονίσει
Dual χρονίσετον χρονίσετον
Plural χρονίσομεν χρονίσετε χρονίσουσιν*
OptativeSingular χρονίσοιμι χρονίσοις χρονίσοι
Dual χρονίσοιτον χρονισοίτην
Plural χρονίσοιμεν χρονίσοιτε χρονίσοιεν
Infinitive χρονίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χρονισων χρονισοντος χρονισουσα χρονισουσης χρονισον χρονισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρονίσομαι χρονίσει, χρονίσῃ χρονίσεται
Dual χρονίσεσθον χρονίσεσθον
Plural χρονισόμεθα χρονίσεσθε χρονίσονται
OptativeSingular χρονισοίμην χρονίσοιο χρονίσοιτο
Dual χρονίσοισθον χρονισοίσθην
Plural χρονισοίμεθα χρονίσοισθε χρονίσοιντο
Infinitive χρονίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χρονισομενος χρονισομενου χρονισομενη χρονισομενης χρονισομενον χρονισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχρόνιζον ἐχρόνιζες ἐχρόνιζεν*
Dual ἐχρονίζετον ἐχρονιζέτην
Plural ἐχρονίζομεν ἐχρονίζετε ἐχρόνιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχρονιζόμην ἐχρονίζου ἐχρονίζετο
Dual ἐχρονίζεσθον ἐχρονιζέσθην
Plural ἐχρονιζόμεθα ἐχρονίζεσθε ἐχρονίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to spend time

  2. to persevere

  3. to be

  4. to be

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION