Ancient Greek-English Dictionary Language

χρονίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: χρονίζω χρονίσω

Structure: χρονίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: xro/nos

Sense

  1. to spend time
  2. to last long, continue
  3. to persevere
  4. to take time, tarry, linger, delay, be slow
  5. (of ailments) to be/become chronic
  6. (of wine) to be/become old, to have age

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρονίζω χρονίζεις χρονίζει
Dual χρονίζετον χρονίζετον
Plural χρονίζομεν χρονίζετε χρονίζουσιν*
SubjunctiveSingular χρονίζω χρονίζῃς χρονίζῃ
Dual χρονίζητον χρονίζητον
Plural χρονίζωμεν χρονίζητε χρονίζωσιν*
OptativeSingular χρονίζοιμι χρονίζοις χρονίζοι
Dual χρονίζοιτον χρονιζοίτην
Plural χρονίζοιμεν χρονίζοιτε χρονίζοιεν
ImperativeSingular χρόνιζε χρονιζέτω
Dual χρονίζετον χρονιζέτων
Plural χρονίζετε χρονιζόντων, χρονιζέτωσαν
Infinitive χρονίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χρονιζων χρονιζοντος χρονιζουσα χρονιζουσης χρονιζον χρονιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρονίζομαι χρονίζει, χρονίζῃ χρονίζεται
Dual χρονίζεσθον χρονίζεσθον
Plural χρονιζόμεθα χρονίζεσθε χρονίζονται
SubjunctiveSingular χρονίζωμαι χρονίζῃ χρονίζηται
Dual χρονίζησθον χρονίζησθον
Plural χρονιζώμεθα χρονίζησθε χρονίζωνται
OptativeSingular χρονιζοίμην χρονίζοιο χρονίζοιτο
Dual χρονίζοισθον χρονιζοίσθην
Plural χρονιζοίμεθα χρονίζοισθε χρονίζοιντο
ImperativeSingular χρονίζου χρονιζέσθω
Dual χρονίζεσθον χρονιζέσθων
Plural χρονίζεσθε χρονιζέσθων, χρονιζέσθωσαν
Infinitive χρονίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χρονιζομενος χρονιζομενου χρονιζομενη χρονιζομενης χρονιζομενον χρονιζομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἢν δ’ ἄγαν δοκῶ χρονίζειν ‐ τοῦδ’ ὁρ́οσ τίσ ἐστί μοι; (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, trochees30)
  • τὸ μήτε συνδέσμοισ χρῆσθαι πολλοῖσ μήτ’ ἄρθροισ συνεχέσιν ἀλλ’ ἔστιν ὅτε καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐλάττοσιν, τὸ μὴ χρονίζειν ἐπὶ τῶν αὐτῶν πτώσεων τὸν λόγον ἀλλὰ θαμινὰ μεταπίπτειν, τὸ τῆσ ἀκολουθίασ τῶν προεξενεχθέντων ὑπεροπτικῶσ ἔχειν τὴν φράσιν μηδὲ κατ’ ἄλληλα, τὸ περιττῶσ καὶ ἰδίωσ καὶ μὴ κατὰ τὴν ὑπόληψιν ἢ βούλησιν τῶν πολλῶν συζεύγνυσθαι τὰ μόρια. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 39 2:2)
  • ἢ οἰκειοτέραν τὴν ἐκ παιδὸσ ἐπιφερόμενοσ εὐμουσίαν, ἣν ἔκ τε μουσικῆσ καὶ γραμματικῆσ ἔσχηκεν, αἳ ταῦτ’ ἔχουσι τὰ θεωρήματα, ἐπιλαβόντα τὸ χρονίζειν ἐν τοῖσ κοινοῖσ καὶ γνωρίμοισ τὸν λόγον οὐ συκοφαντήσει, ἄλλωσ τε καὶ τοῦ καιροῦ τὰ μέτρα ὁρῶν; (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 492)
  • Τοῖσι μὴ κατὰ λόγον κουφίζουσιν οὐ δεῖ πιστεύειν, οὐδὲ φοβέεσθαι λίην τὰ μοχθηρὰ γινόμενα παραλόγωσ‧ τὰ γὰρ πολλὰ τῶν τοιουτέων ἐστὶν ἀβέβαια, καὶ οὐ πάνυ τι διαμένειν, οὐδὲ χρονίζειν εἰώθεν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 54.27)
  • Τοῖσι δὲ ἔτι πρεσβυτέροισι καὶ πρὸσ τὴν ἥβην προσάγουσι, τουτέων τε τὰ πολλὰ, καὶ πυρετοὶ χρόνιοι μᾶλλον, καὶ ἐκ Ῥινῶν αἵματοσ Ῥύσιεσ Τὰ δὲ πλεῖστα τοῖσι παιδίοισι πάθεα κρίνεται, τὰ μὲν ἐν τεσσαράκοντα ἡμέρῃσι, τὰ δὲ ἐν ἑπτὰ μησὶ, τὰ δὲ ἐν ἑπτὰ ἔτεσι, τὰ δὲ πρὸσ τὴν ἥβην προσάγουσιν‧ ὅσα δ’ ἂν διαμείνῃ τοῖσι παιδίοισι, καὶ μὴ ἀπολυθῇ περὶ τὸ ἡβάσκειν, ἢ τῇσι θηλείῃσι περὶ τὰσ τῶν καταμηνίων Ῥήξιασ, χρονίζειν εἰώθεν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 31.28)

Synonyms

  1. to spend time

  2. to persevere

  3. to be

  4. to be

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION