Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑποτελέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑποτελέω ὑποτελέσω

Structure: ὑπο (Prefix) + τελέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to pay off, discharge a payment, to pay tribute

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποτελῶ ὑποτελεῖς ὑποτελεῖ
Dual ὑποτελεῖτον ὑποτελεῖτον
Plural ὑποτελοῦμεν ὑποτελεῖτε ὑποτελοῦσιν*
SubjunctiveSingular ὑποτελῶ ὑποτελῇς ὑποτελῇ
Dual ὑποτελῆτον ὑποτελῆτον
Plural ὑποτελῶμεν ὑποτελῆτε ὑποτελῶσιν*
OptativeSingular ὑποτελοῖμι ὑποτελοῖς ὑποτελοῖ
Dual ὑποτελοῖτον ὑποτελοίτην
Plural ὑποτελοῖμεν ὑποτελοῖτε ὑποτελοῖεν
ImperativeSingular ὑποτέλει ὑποτελείτω
Dual ὑποτελεῖτον ὑποτελείτων
Plural ὑποτελεῖτε ὑποτελούντων, ὑποτελείτωσαν
Infinitive ὑποτελεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποτελων ὑποτελουντος ὑποτελουσα ὑποτελουσης ὑποτελουν ὑποτελουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποτελοῦμαι ὑποτελεῖ, ὑποτελῇ ὑποτελεῖται
Dual ὑποτελεῖσθον ὑποτελεῖσθον
Plural ὑποτελούμεθα ὑποτελεῖσθε ὑποτελοῦνται
SubjunctiveSingular ὑποτελῶμαι ὑποτελῇ ὑποτελῆται
Dual ὑποτελῆσθον ὑποτελῆσθον
Plural ὑποτελώμεθα ὑποτελῆσθε ὑποτελῶνται
OptativeSingular ὑποτελοίμην ὑποτελοῖο ὑποτελοῖτο
Dual ὑποτελοῖσθον ὑποτελοίσθην
Plural ὑποτελοίμεθα ὑποτελοῖσθε ὑποτελοῖντο
ImperativeSingular ὑποτελοῦ ὑποτελείσθω
Dual ὑποτελεῖσθον ὑποτελείσθων
Plural ὑποτελεῖσθε ὑποτελείσθων, ὑποτελείσθωσαν
Infinitive ὑποτελεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποτελουμενος ὑποτελουμενου ὑποτελουμενη ὑποτελουμενης ὑποτελουμενον ὑποτελουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • δίαιταν μὲν γὰρ τὸ πᾶν ἐν γῇ τῇ ὑποτελεῖ ἐποιεῖτο, πρόοδοι δ’ ἦσαν αὐτῷ σὺν ὀλίγοισ τῶν ἐπιλέκτων, καὶ τοῦ θρόνου εἰσ ὃν ἔκρινεν καθεζόμενοσ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ ἑπομένου, ὁπότε τισ ὑπαντιάσασ ἐν χρείᾳ γένοιτο αὐτῷ ἐπιβοηθεῖν, οὐδὲν εἰσ ἀναβολὰσ ἀλλ’ ἐκ τοῦ ὀξέοσ ἱδρύσεωσ τοῦ θρόνου ᾗ καὶ τύχοι γενομένησ καθεζόμενοσ ἠκροᾶτο καὶ τιμωρίασ τε ἐπετίμα τοῖσ ἁλοῦσι καὶ ἠφίει τοὺσ ἀδίκωσ ἐν ἐγκλήμασι γενομένουσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 18 133:1)
  • ἡ δέ, προαπεστάλκει γὰρ ἐκ πλείονοσ εἰσ τὸν Μαχαιροῦντα τῷ τε πατρὶ αὐτῆσ ὑποτελεῖ, πάντων εἰσ τὴν ὁδοιπορίαν ἡτοιμασμένων ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ ἅμα τε παρῆν καὶ ἀφωρμᾶτο εἰσ τὴν Ἀραβίαν κομιδῇ τῶν στρατηγῶν ἐκ διαδοχῆσ παρῆν τε ὡσ τὸν πατέρα ᾗ τάχοσ καὶ αὐτῷ τὴν Ἡρώδου διάνοιαν ἔφραζεν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 18 140:2)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION