Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπολύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπολύω ὑπολύσω ὑπέλυσα ὑπολέλυκα

Structure: ὑπο (Prefix) + λύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to loosen beneath or below, made, give way under him
  2. to loose from under, to loose from bonds, didst free, by stealth
  3. to untie, from under, take off, to take off one's, to have, taken off
  4. to unshoe, take off, shoes

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπολύω ὑπολύεις ὑπολύει
Dual ὑπολύετον ὑπολύετον
Plural ὑπολύομεν ὑπολύετε ὑπολύουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπολύω ὑπολύῃς ὑπολύῃ
Dual ὑπολύητον ὑπολύητον
Plural ὑπολύωμεν ὑπολύητε ὑπολύωσιν*
OptativeSingular ὑπολύοιμι ὑπολύοις ὑπολύοι
Dual ὑπολύοιτον ὑπολυοίτην
Plural ὑπολύοιμεν ὑπολύοιτε ὑπολύοιεν
ImperativeSingular ὑπολύε ὑπολυέτω
Dual ὑπολύετον ὑπολυέτων
Plural ὑπολύετε ὑπολυόντων, ὑπολυέτωσαν
Infinitive ὑπολύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπολυων ὑπολυοντος ὑπολυουσα ὑπολυουσης ὑπολυον ὑπολυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπολύομαι ὑπολύει, ὑπολύῃ ὑπολύεται
Dual ὑπολύεσθον ὑπολύεσθον
Plural ὑπολυόμεθα ὑπολύεσθε ὑπολύονται
SubjunctiveSingular ὑπολύωμαι ὑπολύῃ ὑπολύηται
Dual ὑπολύησθον ὑπολύησθον
Plural ὑπολυώμεθα ὑπολύησθε ὑπολύωνται
OptativeSingular ὑπολυοίμην ὑπολύοιο ὑπολύοιτο
Dual ὑπολύοισθον ὑπολυοίσθην
Plural ὑπολυοίμεθα ὑπολύοισθε ὑπολύοιντο
ImperativeSingular ὑπολύου ὑπολυέσθω
Dual ὑπολύεσθον ὑπολυέσθων
Plural ὑπολύεσθε ὑπολυέσθων, ὑπολυέσθωσαν
Infinitive ὑπολύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπολυομενος ὑπολυομενου ὑπολυομενη ὑπολυομενης ὑπολυομενον ὑπολυομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπέλυσα ὑπέλυσας ὑπέλυσεν*
Dual ὑπελύσατον ὑπελυσάτην
Plural ὑπελύσαμεν ὑπελύσατε ὑπέλυσαν
SubjunctiveSingular ὑπολύσω ὑπολύσῃς ὑπολύσῃ
Dual ὑπολύσητον ὑπολύσητον
Plural ὑπολύσωμεν ὑπολύσητε ὑπολύσωσιν*
OptativeSingular ὑπολύσαιμι ὑπολύσαις ὑπολύσαι
Dual ὑπολύσαιτον ὑπολυσαίτην
Plural ὑπολύσαιμεν ὑπολύσαιτε ὑπολύσαιεν
ImperativeSingular ὑπολύσον ὑπολυσάτω
Dual ὑπολύσατον ὑπολυσάτων
Plural ὑπολύσατε ὑπολυσάντων
Infinitive ὑπολύσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπολυσᾱς ὑπολυσαντος ὑπολυσᾱσα ὑπολυσᾱσης ὑπολυσαν ὑπολυσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπελυσάμην ὑπελύσω ὑπελύσατο
Dual ὑπελύσασθον ὑπελυσάσθην
Plural ὑπελυσάμεθα ὑπελύσασθε ὑπελύσαντο
SubjunctiveSingular ὑπολύσωμαι ὑπολύσῃ ὑπολύσηται
Dual ὑπολύσησθον ὑπολύσησθον
Plural ὑπολυσώμεθα ὑπολύσησθε ὑπολύσωνται
OptativeSingular ὑπολυσαίμην ὑπολύσαιο ὑπολύσαιτο
Dual ὑπολύσαισθον ὑπολυσαίσθην
Plural ὑπολυσαίμεθα ὑπολύσαισθε ὑπολύσαιντο
ImperativeSingular ὑπολύσαι ὑπολυσάσθω
Dual ὑπολύσασθον ὑπολυσάσθων
Plural ὑπολύσασθε ὑπολυσάσθων
Infinitive ὑπολύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπολυσαμενος ὑπολυσαμενου ὑπολυσαμενη ὑπολυσαμενης ὑπολυσαμενον ὑπολυσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὑπολύσασα δ’ αὐτὸν ἡ γυνὴ τἀδελφοῦ τὰ σάνδαλα, καὶ πτύουσα αὐτοῦ εἰσ τὸ πρόσωπον τούτων αὐτὸν ἄξιον εἶναι παρ’ αὐτῆσ λεγέτω τυγχάνειν ὑβρίσαντα τὴν τοῦ κατοιχομένου μνήμην. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 4 326:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION