Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπερχαίρω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὑπερχαίρω ὑπερχήσω

Structure: ὑπερ (Prefix) + χαίρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to rejoice exceedingly at

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερχαίρω ὑπερχαίρεις ὑπερχαίρει
Dual ὑπερχαίρετον ὑπερχαίρετον
Plural ὑπερχαίρομεν ὑπερχαίρετε ὑπερχαίρουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπερχαίρω ὑπερχαίρῃς ὑπερχαίρῃ
Dual ὑπερχαίρητον ὑπερχαίρητον
Plural ὑπερχαίρωμεν ὑπερχαίρητε ὑπερχαίρωσιν*
OptativeSingular ὑπερχαίροιμι ὑπερχαίροις ὑπερχαίροι
Dual ὑπερχαίροιτον ὑπερχαιροίτην
Plural ὑπερχαίροιμεν ὑπερχαίροιτε ὑπερχαίροιεν
ImperativeSingular ὑπερχαίρε ὑπερχαιρέτω
Dual ὑπερχαίρετον ὑπερχαιρέτων
Plural ὑπερχαίρετε ὑπερχαιρόντων, ὑπερχαιρέτωσαν
Infinitive ὑπερχαίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερχαιρων ὑπερχαιροντος ὑπερχαιρουσα ὑπερχαιρουσης ὑπερχαιρον ὑπερχαιροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερχαίρομαι ὑπερχαίρει, ὑπερχαίρῃ ὑπερχαίρεται
Dual ὑπερχαίρεσθον ὑπερχαίρεσθον
Plural ὑπερχαιρόμεθα ὑπερχαίρεσθε ὑπερχαίρονται
SubjunctiveSingular ὑπερχαίρωμαι ὑπερχαίρῃ ὑπερχαίρηται
Dual ὑπερχαίρησθον ὑπερχαίρησθον
Plural ὑπερχαιρώμεθα ὑπερχαίρησθε ὑπερχαίρωνται
OptativeSingular ὑπερχαιροίμην ὑπερχαίροιο ὑπερχαίροιτο
Dual ὑπερχαίροισθον ὑπερχαιροίσθην
Plural ὑπερχαιροίμεθα ὑπερχαίροισθε ὑπερχαίροιντο
ImperativeSingular ὑπερχαίρου ὑπερχαιρέσθω
Dual ὑπερχαίρεσθον ὑπερχαιρέσθων
Plural ὑπερχαίρεσθε ὑπερχαιρέσθων, ὑπερχαιρέσθωσαν
Infinitive ὑπερχαίρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερχαιρομενος ὑπερχαιρομενου ὑπερχαιρομενη ὑπερχαιρομενης ὑπερχαιρομενον ὑπερχαιρομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερέχαιρον ὑπερέχαιρες ὑπερέχαιρεν*
Dual ὑπερεχαίρετον ὑπερεχαιρέτην
Plural ὑπερεχαίρομεν ὑπερεχαίρετε ὑπερέχαιρον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερεχαιρόμην ὑπερεχαίρου ὑπερεχαίρετο
Dual ὑπερεχαίρεσθον ὑπερεχαιρέσθην
Plural ὑπερεχαιρόμεθα ὑπερεχαίρεσθε ὑπερεχαίροντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐγὼ μέντοι, καίπερ ὑπερχαίρων, ὅταν ἐχθρὸν τιμωρῶμαι, πολὺ μᾶλλόν μοι δοκῶ ἥδεσθαι, ὅταν τι τοῖσ φίλοισ ἀγαθὸν ἐξευρίσκω. (Xenophon, Hellenica, , chapter 1 12:4)
  • τοῦ δὲ συγχωρήσαντοσ ἔγημέ τ’ αὐτὴν καὶ ἔθυεν ὑπερχαίρων τῷ γυναίῳ, ὡσ Ἀθηναῖοι τῇ Ἐλευσινίᾳ Δήμητρι· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. a'. ARISTOTELHS 4:1)
  • ὥστε ἐξῄειν ὑπερχαίρων καὶ καταλαμβάνω τὴν τροφὸν τοσοῦτον ἀντέχουσαν ὅσον αἰσθέσθαι προσιόντοσ. (Aristides, Aelius, Orationes, 18:18)

Synonyms

  1. to rejoice exceedingly at

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION