Sense

1. overweening, arrogant
2. to treat disdainfully

Similar forms

• ὑπερήφανον (47)
• ὑπερηφανίαν (42)
• ὑπερηφάνως (39)
• ὑπερηφανίας (37)
• ὑπερηφάνων (21)
• ὑπερηφανίᾳ (15)
• ὑπερηφάνους (15)
• ὑπερηφανία (14)
• ὑπερήφανος (14)
• ὑπερήφανοι (10)
• ὑπερηφάνοις (8)
• ὑπερηφάνου (8)
• ὑπερήφανα (8)
• ὑπερηφάνῳ (7)
• ὑπερήφανε (3)
• ὑπερηφάνουν (3)
• ὑπερήφανόν (2)
• ὑπερηφάνει (2)
• ὑπερήφανά (2)
• ὑπερηφανείας (1)
• ὑπερηφανεῖ (1)
• ὑπερηφάνησαν (1)
• ὑπερηφανίην (1)
• ὑπερηφανεύου (1)
• ὑπερηφανίαις (1)
• ὑπερηφάνειαν (1)
• ὑπερηφανήσῃς (1)
• ὑπερηφανῆσαι (1)
• ὑπερήφανός (1)
• ὑπερήφαν (1)
• ὑπερηφανεῖται (1)
• ὑπερηφάνω (1)
• ὑπερηφάνησε (1)
• ὑπερηφανίης (1)
• ὑπερηφανημένῃ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.