뜻

1. 교류, 교환, 변화, 거스름돈

1. an interchange, exchange, change

예문

• οὔτε γὰρ μεταφοραί τινες ἔνεισιν εὐγενεῖς οὔτε ὑπαλλαγαὶ οὔτε καταχρήσεις οὔτ ἄλλη τροπικὴ διάλεκτος οὐδεμία, οὐδὲ δὴ γλῶτται παλαιαί τινες οὐδὲ ξένα ἢ πεποιημένα ὀνόματα. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 331)

  (디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 331)

• ἀντιδιαλλαττόμενοι δὲ πρὸς ταῦτα λέγουσιν ὡς ὁ Νεμέτωρ, ἐπειδὴ τὴν Ἰλίαν ἔγνω κύουσαν, ἕτερα παρασκευασάμενος παιδία νεογνὰ διηλλάξατο τεκούσης αὐτῆς τὰ βρέφη καὶ τὰ μὲν ὀθνεῖα δέδωκε τοῖς φυλάττουσι τὰς ὠδῖνας ἀποφέρειν εἴτε χρημάτων τὸ πιστὸν τῆς χρείας αὐτῶν πριάμενος εἴτε διὰ γυναικῶν τὴν ὑπαλλαγὴν μηχανησάμενος, καὶ αὐτὰ λαβὼν Ἀμόλιος ὅτῳ δή τινι τρόπῳ ἀναιρεῖ: (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 84 2:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 84 2:1)

유사 형태

• ὑπαλλάττειν (4)
• ὑπαλλάξαντι (1)
• ὑπαλλάττων (1)
• ὑπάλλαγμα (1)
• ὑπαλλαγαὶ (1)
• ὑπαλλάξαι (1)
• ὑπαλλαγὴν (1)
• ὑπαλλάξας (1)
• ὑπαλλάττει (1)
• ὑπαλλαγάς? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.