Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ταριχεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ταριχεύω ταριχεύσω

Structure: ταριχεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ta/rixos

Sense

  1. to preserve the body by artificial means, to embalm
  2. to preserve, by salting, pickling, smoking, preserved
  3. to shrivel up, stale

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ταριχεύω ταριχεύεις ταριχεύει
Dual ταριχεύετον ταριχεύετον
Plural ταριχεύομεν ταριχεύετε ταριχεύουσιν*
SubjunctiveSingular ταριχεύω ταριχεύῃς ταριχεύῃ
Dual ταριχεύητον ταριχεύητον
Plural ταριχεύωμεν ταριχεύητε ταριχεύωσιν*
OptativeSingular ταριχεύοιμι ταριχεύοις ταριχεύοι
Dual ταριχεύοιτον ταριχευοίτην
Plural ταριχεύοιμεν ταριχεύοιτε ταριχεύοιεν
ImperativeSingular ταρίχευε ταριχευέτω
Dual ταριχεύετον ταριχευέτων
Plural ταριχεύετε ταριχευόντων, ταριχευέτωσαν
Infinitive ταριχεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ταριχευων ταριχευοντος ταριχευουσα ταριχευουσης ταριχευον ταριχευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ταριχεύομαι ταριχεύει, ταριχεύῃ ταριχεύεται
Dual ταριχεύεσθον ταριχεύεσθον
Plural ταριχευόμεθα ταριχεύεσθε ταριχεύονται
SubjunctiveSingular ταριχεύωμαι ταριχεύῃ ταριχεύηται
Dual ταριχεύησθον ταριχεύησθον
Plural ταριχευώμεθα ταριχεύησθε ταριχεύωνται
OptativeSingular ταριχευοίμην ταριχεύοιο ταριχεύοιτο
Dual ταριχεύοισθον ταριχευοίσθην
Plural ταριχευοίμεθα ταριχεύοισθε ταριχεύοιντο
ImperativeSingular ταριχεύου ταριχευέσθω
Dual ταριχεύεσθον ταριχευέσθων
Plural ταριχεύεσθε ταριχευέσθων, ταριχευέσθωσαν
Infinitive ταριχεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ταριχευομενος ταριχευομενου ταριχευομενη ταριχευομενης ταριχευομενον ταριχευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ταριχεύσω ταριχεύσεις ταριχεύσει
Dual ταριχεύσετον ταριχεύσετον
Plural ταριχεύσομεν ταριχεύσετε ταριχεύσουσιν*
OptativeSingular ταριχεύσοιμι ταριχεύσοις ταριχεύσοι
Dual ταριχεύσοιτον ταριχευσοίτην
Plural ταριχεύσοιμεν ταριχεύσοιτε ταριχεύσοιεν
Infinitive ταριχεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ταριχευσων ταριχευσοντος ταριχευσουσα ταριχευσουσης ταριχευσον ταριχευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ταριχεύσομαι ταριχεύσει, ταριχεύσῃ ταριχεύσεται
Dual ταριχεύσεσθον ταριχεύσεσθον
Plural ταριχευσόμεθα ταριχεύσεσθε ταριχεύσονται
OptativeSingular ταριχευσοίμην ταριχεύσοιο ταριχεύσοιτο
Dual ταριχεύσοισθον ταριχευσοίσθην
Plural ταριχευσοίμεθα ταριχεύσοισθε ταριχεύσοιντο
Infinitive ταριχεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ταριχευσομενος ταριχευσομενου ταριχευσομενη ταριχευσομενης ταριχευσομενον ταριχευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐταρίχευον ἐταρίχευες ἐταρίχευεν*
Dual ἐταριχεύετον ἐταριχευέτην
Plural ἐταριχεύομεν ἐταριχεύετε ἐταρίχευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐταριχευόμην ἐταριχεύου ἐταριχεύετο
Dual ἐταριχεύεσθον ἐταριχευέσθην
Plural ἐταριχευόμεθα ἐταριχεύεσθε ἐταριχεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ’ τὸ δὲ ἀπὸ τούτου διελόμενοι κατὰ ἔθνη τὰσ ταφὰσ ὁ μὲν Ἕλλην ἔκαυσεν, ὁ δὲ Πέρσησ ἔθαψεν, ὁ δὲ Ἰνδὸσ ὑάλῳ περιχρίει, ὁ δὲ Σκύθησ κατεσθίει, ταριχεύει δὲ ὁ Αἰγύπτιοσ· (Lucian, (no name) 19:2)
  • ἢ τίσ οὐκ οἶδεν, ὡσ ἅλμη μὲν καὶ θάλαττα ταριχεύει τὰ κρέα καὶ ἄσηπτα διαφυλάττει, τὸ δ’ ἄλλο πᾶν ὕδωρ τὸ πότιμον ἑτοίμωσ διαφθείρει τε καὶ σήπει; (Galen, On the Natural Faculties., B, section 931)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION